Στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τα στεγανά του κλισέ πλέον Αμερικάνικου σκληρού ήχου, οι ΤΗΕ CLASSIC STRUGGLE, με το αστείο όνομα, επιδίδονται σε ανηλεή βάρβαρη επίθεση. Δυστυχώς όμως οι απώλειες είναι μηδαμινές. Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο; Μα είναι προφανές, ότι οι τύποι δεν την παλεύουν.
Μετά από αρκετές ακροάσεις του ”Feels Like Hell”, καταλήγω στο ότι τα παιδιά ναι μεν παίζουν καλή μουσική, έχουν συνθετικό ταλέντο, αλλά πέφτουν στην παγίδα απο μόνοι τους. Κοινότοπες συνθέσεις metal-core-death που δεν πείθουν. Αργά μέρη χιλιοακουσμένα και εκρήξεις ταχύτητας πιο προβλέψιμες και από το θάνατο... Δε σας βγαίνει ρε παιδιά. Ειδικά ο τραγουδιστής που γρυλίζει χαμηλά, κουράζει από ένα σημείο και μετά σε υπερβολικό βαθμό. Μόνο το drumming ξεχωρίζει λίγο, αλλά τελικά και αυτό ακολουθεί την πεπατημένη.
Δεν υπάρχει και τίποτα άλλο να γράψω, απλά προσπερνάω, όπως θα πρέπει να κάνετε και σεις...
5
- Καλλιτέχνης: The Classic Struggle