Οι CODE OF PERFECTION κατάφεραν και με απασχόλησαν για αρκετό καιρό μέχρι να κατασταλάξω στο αν το πρώτο τους album, ”Last Exit for the Lost”, αξίζει την προσοχή των φίλων του progressive metal και τεχνικού hard rock. Η απάντηση, τελικά, είναι σίγουρα “ναι”, αλλά με κάποιες μικρές προϋποθέσεις. Καταρχήν να επισημάνουμε ότι, η μπάντα είναι trio με τον Thorsten Koehne (DEMONDRIVE) στην κιθάρα, τον Keisuke Nishimoto (BLIND FAITH) στο μπάσο και τον Frank Kraus (DEMONDRIVE) στα drums και ότι το album είναι σχεδόν instrumental, με μόνο 3 κομμάτια να χρωματίζονται άχαρα από την φωνή του Carsten “Lizard” Schultz (DOMAIN). Όσοι από εσάς γουστάρετε τρελά RACER X, CACOPHONY αλλά και την αφρόκρεμα των βιρτουόζων, αναμένεται να εκπληρωθούν πλήρως οι προσδοκίες σας.
Το να μιλήσουμε για τεχνική, μάλλον είναι σχετικά ανώφελο, αφού οι Koehne και Nishimoto δένουν φιόγκο τα όργανα τους, θυσιάζοντας όμως κάποιες (λίγες… οφείλω να ομολογήσω) φορές στον βωμό της επιδειξιμανίας το ωραίο κλίμα που καταφέρνουν και δημιουργούν. Να σημειώσουμε ότι στα τρία κομμάτια που έχουμε φωνητικά η μπάντα μεταμορφώνεται και χαμηλώνει τις εντάσεις, αποδίδοντας πολύ καλό μελωδικό hard rock, με προσωπική αδυναμία στο φοβερό “Walkin’ on Thin Ice”. Όσον αφορά τον υπόλοιπο δίσκο, ξεχωρίζω τα “Evil:Fx” με τις σκοτεινές επαναλαμβανόμενες ρυθμικές και τα spacy πλήκτρα (από τον Ferdy Doernberg), το “Psychotic Nightmare” που μου θύμισε τις πιο σκληρές παλιές μέρες των SIEGES EVEN και τέλος το “Underneath A blue Kiss” με τα πανέμορφα ακουστικά κιθαριστικά ιντερλούδια. Έχω βέβαια κάποιες ενστάσεις όσον αφορά το νόημα των αμέτρητων solos που θα ακούσετε σε κάποια κομμάτια (π.χ. “Flying High”, “Shred It!”), τα οποία κατ’ εμέ δεν προσδίδουν κάτι σημαντικό στην ποιότητα των συνθέσεων.
Αν και η ηλικία των μουσικών δεν μας επιτρέπει υψηλά περιθώρια επιείκειας, η παρθενική προσπάθεια των CODE OF PERFECTION κρίνεται άκρως ικανοποιητική και ελπίζουμε σε νέα δουλεία με λίγο πιο περιπετειώδη ήχο - απαλλαγμένο από τα κοινότυπα των πρωτεργατών του χώρου (βλ. Satriani), καλύτερη (guest?) παρουσία στα φωνητικά και μια-δύο εκπλήξεις που θα απογείωναν το τελικό αποτέλεσμα.
7
