Λοιπόν κύριοι… Λίγα λόγια και καλά… Η γενικότερη φημολογία που είχε κυκλοφορήσει για τον τότε επερχόμενο και πλέον καινούριο δίσκο των Βραζιλιάνων tribal, new-thrash metallers ή όπως αλλιώς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν, μάλλον είχε κάποιον κακό σκοπό, γιατί εμένα τουλάχιστον με έπιασε με τα βρακιά κατεβασμένα.
Ας ξεκινήσουμε από τα εμφανή και κοινώς αποδεκτά. Μετά από δύο συνεχόμενες ακροάσεις και αντίστοιχες διαδοχικές απογοητεύσεις, πήρα την απόφαση να τσιτώσω το volume του CD player μου μέχρι εκεί που πήγαινε… Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο. Ή λόγω studi-ακής παραγωγής, ή λόγω γενικότερης μουσικής ποιότητας (τα πολλά mid-tempo σημεία σαφέστατα και θα μπορούσαν να αποτελούν έναν λόγο για αυτό), το “Dante XXI” ακούγεται εκνευριστικά αδύναμο.
Ένα από τα θετικά της υπόθεσης είναι πως ο Derek Riggs έχει βελτιώσει την φωνητική του απόδοση, πέρα από κάθε προσδοκία, προσδίδοντάς τους μια ευχάριστη ποικιλομορφία και έχοντας καταφέρει παράλληλα να αποστασιοποιηθεί από την στόφα του Cavalera-replicant που τόσα χρόνια τον καταδίωκε. Σε πολύ καλή φόρμα παρουσιάζεται και ο Igor Cavalera (drums) για άλλη μια φορά, γεγονός το οποίο όμως δεν νομίζω ότι θα εκπλήξει κανέναν. Οι συνθέσεις ωστόσο έχουν απωλέσει κατά μεγάλο ποσοστό αυτήν την tribal αισθητική στην οποία είχαμε συνηθίσει τους SEPS εδώ και πολλά χρόνια, γεγονός το οποίο βέβαια και δεν αποτελεί τον μοναδικό λόγο της δυσαρέσκειάς μου.
Το δισκάκι παρουσιάζει επίσης σε μικρό βαθμό το φαινόμενο της επανάληψης και της μονοτονίας ειδικά μετά το πέρας των πρώτων και πιο πιασάρικων συνθέσεων του, πράγμα όμως το οποίο δεν ενοχλεί σε ιδιαίτερα μεγάλο βαθμό.
Τέλος, το “Dante XXI” είναι σαφέστατα πιο thrashy και εν τέλει πολύ βελτιωμένο σε σχέση με τους προκατόχους του, του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και μόνο η προαναφερθείσα αδυναμία που παρουσιάζει στο σύνολό του (πρέπει να το ακούσετε σε μεγάλη ένταση για να το διαπιστώσετε με τα ίδια σας τα αυτιά) αφαιρεί πολύ από το ποιοτικό του βάρος, καθιστώντας το μια αγορά που σίγουρα δεν θα πρότεινα… Ίσως αν ακούσω live τα κομμάτια, αλλάξω γνώμη… Μέχρι τότε όμως…
5
- Καλλιτέχνης: Sepultura