Αρχίζουμε... νέα ελπίδα στο χώρο! Οι Αμερικανοί IF HOPE DIES, με την τρίτη αυτή κυκλοφορία τους, ”Life In Ruin”, δείχνουν ότι η υπογραφή τους στην Metal Blade έγινε για να τους οδηγήσει ψηλά. Όχι στην κορυφή, αλλά σίγουρα να τους βοηθήσει να ξεχωρίσουν στο είδος τους.

”Αγαπάμε τους IN FLAMES και μαζί με αυτούς υποκλινόμαστε και στην Αμερικανική ήπειρο και το nu-melodic-thash κίνημά της”… αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν δήλωση της μπάντας για τις επιρροές της. H Σουηδία συναντάει την Αμερική. Και έτσι έχουν τα πράγματα. Μελωδικά riff εναλλάσονται με thrash και φωνητικά που πηγαίνουν απο επιθετικά brutal μέχρι μελωδικά καθαρά. Rhythm section συμπαγές και λίγα περιττά πράγματα όπου χρειάζονται. Ό,τι επιτάσσει η εποχή δηλαδή σε αυτό το είδος. Και παραγωγή; Καταπληκτική! Βλέπετε, ο κύριος Jason Suecof (TRIVIUM, GOD FORBID, ROADRUNNER ALL STARS) μόνο χθεσινός και τυχαίος δεν είναι.

Καινοτόμο; Όχι! Ακουσμένο ξανά; Ναί! Αλλά... η μουσική τους ακούγεται τόσο φρέσκια που κάθε άλλο παρά ενοχλητικά είναι τα «κάπου το έχω ξανακούσει αυτό» και «μας τα ‘παν κι άλλοι». Το άλμπουμ ενώ ξεκινάει ιδανικά (το “Burned Out” είναι εκπληκτικό κομμάτι, ειδικά για εισαγωγή), κάπου μετά τη μέση κουράζει λιγάκι. Και αυτό είναι το μεγάλο μείον της μπάντας. Η επανάληψη του εαυτού της. Γιατί δε γίνεται 11 κομμάτια να έχουν συνολική διάρκεια 36 λεπτά (!!!) και να κουράζεις τον ακροατή μετά τα μισά. Ίσως αν «χαλάρωναν» λιγάκι και έδειχναν και κάτι διαφορετικό να μιλάγαμε για φοβερό άλμπουμ. Λείπει το προσωπικό στοιχείο... και αυτό πιθανότατα να τους κοστίσει.

Μέχρι τη μέση λοιπόν, το άλμπουμ «βαράει» αλύπητα! Μετά συνεχίζει ακάθεκτο, αλλά κουράζει κάπως και γίνεται απίστευτα προβλέψιμο και «ίδιο» χωρίς να έχει κάτι που να εντυπωσιάζει. Παρόλα αυτά όμως, οι IF HOPE DIES προτείνονται ανεπιφύλακτα στους οπαδούς του χώρου και μπορούν να κάνουν το βήμα παραπάνω. Είπαμε... ελπίδα στο χώρο... αλλά θέλουν και δουλειά.


7