”Desiderata” ονομάζεται το γνωστό ποίημα, για το οποίο έχουν ειπωθεί πολλά για το πότε γράφτηκε. Αρχικά υπήρχε η φήμη ότι βρέθηκε σε μια εκκλησία στην Βαλτιμόρη το 1962, αλλά τελικά επικυρώθηκε, ως έργο του Max Ehrmann με χρονολογία γραφής το 1927. Οι MADDER MORTEM έκαναν το δικό τους “Desiderata”, χρησιμοποιώντας το ύφος του ποιητή, με τόνο άλλοτε παραινετικό και άλλοτε συγκαταβατικό, ξεπερνούν τους εαυτούς τους και μας προσφέρουν την καλύτερη δουλειά τους. Η αληθινή λυρική διάθεση που τους διακρίνει, υπάρχει και εδώ διάχυτη σε όλο το album και σε συνδυασμό με την ανεπανάληπτη/εξωπραγματική φωνή της Agnete M. Kirkevaag (ο θηλυκός Messiah Marcolin;;;), το κλίμα που δημιουργείται είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο και ζοφερό (σ.Α. θα φάμε ξύλο με αυτά που λές...).

Τραχείς κιθάρες και σαλταρισμένες κραυγές απόγνωσης ζουν μαζί με την μινιμαλιστική jazz παιδεία και την soundtrack-ική φαντασία. Πάντα ήταν δύσκολο να περιγράψεις τον ήχο μιας μπάντας με τόσο ξεχωριστό ήχο. Για αυτούς που τους είναι δύσκολο να ονειρευτούν, είναι μια μίξη TOOL, THE 3rd AND THE MORTAL και OPETH και όλα αυτά μέσα στο κεφάλι του Patton όταν ερωτεύτηκε μια goth-ού τύπισσα στην συναυλία των DEAD CAN DANCE.

Πολύ πιο προσιτό από τον προηγούμενο δίσκο τους, παρουσιάζονται ακόμα πιο επιμεταλλωμένοι και σκοτεινοί, με riff-ολογία που ηχεί στα αυτιά μου ιδιαίτερα nu. Το να μιλήσουμε για καλά ή κακά κομμάτια, στην περίπτωση των MADDER MORTEM είναι άτοπο. Το “Desiderata” είναι από τους δίσκους που του αξίζει να κριθεί σαν κάτι το ήδη “φτασμένο” και αναγνωρισμένο. Άλλα κομμάτια πιο αργόσυρτα (“Hypnos”, “Hangman”), άλλα με thrash καταβολές (“Plague On This Land”, “Changeling”, “The Flood to Come”) και άλλα με dark-wave χαρακτήρα (“Dystopia”, “Cold Stone”). Και αν δεν απονείμουμε σε συνθέσεις σαν το “Sedition” ή το ομώνυμο κομμάτι, τον όρο progressive, τότε μάλλον πρέπει να πάμε σπιτάκια μας.

Όσοι από σας δυσκολευτούν, δεν αντέξουν το νοσηρό κλίμα, βαρεθούν βρε παιδί μου, τότε ας το δώσουν στον εχθρό τους… αυτός θα είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για μας. Εάν νομίζετε ότι το metal με την απόλυση της Tarja έχασε την γυναικεία του υπόσταση, μάλλον θα πρέπει να ρίξετε μια αυτιά σου τούτο το ταλέντο. Το “Desiderata” είναι ο κοινός τόπος άσχετων φαινομενικά συνισταμένων. Είναι κάτι σαν το γιγάντιο χωνευτήρι της μουσικής ωριμότητας. Εάν νιώθετε έτοιμοι, βάλτε τα καλά σας και βουτήξτε… σας επιφυλάσσει μεγάλο ταξίδι για την “Χώρα του Πάντα”…


9

”Go placidly amid the noise and haste, and remember what peace there may be in silence”

Max Ehrmann, Desiderata