Ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτηρισμούς είναι ο παρακάτω: «Μπάσταρδοι χωρίς προσωπικότητα» (Έχω τα δικαιώματα για την έκφραση αυτή, οπότε μη τη χρησιμοποιήτε χωρίς την άδειά μου). Είναι παντού γύρω μας. Δεν αναφέρομαι σε trendy κάγγουρες, αλλά σε άτομα που σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουν σχέση με τη μουσική σκηνή. Στην κατηγορία αυτοί ανήκουν και οι MYSTIC CIRCLE.

Έβδομη full length κυκλοφορία και οι όρχεις μας ιδρώνουν. Από που να πρωτοκλέψουν. Φωνητικά κόπια από τον Legion, πρώην τραγουδιστή των MARDUK, riffs χιλιοπαιγμένα κινούμενα σε Death/Black ηχοτόπια, διαποτισμένα με δόσεις κουλού «ταλέντου» και η βαρεμάρα απλώνει τα φτερά της μέσα σε 42 βασανιστικά λεπτά. Εμπρός προς τη δόξα τραβά. Ζήτημα να εντόπισα δύο άντε τρεις καλές στιγμές σε ολόκληρο το δίσκο. Μοναδικό ατού είναι η παραγωγή. Όλα τα άλλα, ένα μαύρο χάλι. Πραγματικά στερούμαι έμπνευσης ατακών όταν ακούω τέτοια πράγματα. Απογοητεύομαι και δεν μπορώ να κράξω όπως θα ήθελα.

Με άλλα λόγια καληνύχτα, έχω και άλλες κριτικές να κάνω.


2