Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω, κάτι τέτοιες μπάντες, τι ακριβώς προσπαθούν να κάνουν. Μην έχοντας παρεβρεθεί στο thrashing the doom event επι Αθηναϊκού εδάφους (live εμφάνιση με CANDLEMASS, DESTRUCTION, PERZONAL WAR, DEATHCHAIN), που για την ακρίβεια επισήμανε την ύπαρξη των δημιουργών της παρούσης κυκλοφορίας στο Ελληνικό κοινό, όταν το “When Times Turn Red” έπεσε στα χέρια μου, πραγματικά δεν ήξερα τι έπρεπε να περιμένω.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι υπερβολές του διεθνή μουσικού τύπου σχετικά με την ανακάλυψη των “καινούριων METALLICA” στο πρόσωπο των Γερμανών ατμοσφαιρικών heavy-thrash metallers της AFM Records κάθε άλλο παρά στην πραγματικότητα ανταποκρίνονταν. Ναι καλά ακούσατε, η μοναδική ομοιότητα των PERZONAL WAR με τους METALLICA είναι η φωνή του frontman των μεν, που μάλιστα σε σημεία ακούγεται σαν προχειροβαλμένη replica αυτής του James Hetfield.
Αυτό στο οποίο με εκνεύρισαν οι PERZONAL WAR, ήταν πως στα σημεία που δεν θύμιζαν NEVERMORE ή λίγο απ’ όλα (κοινώς σαλάτα), κατάφερναν απλά να μην θυμίζουν απολύτως τίποτα. Τέτοια ακριβώς μου φάνηκε η μουσική τους, μιας που το παντελώς flat ατμοσφαιρικό heavy thrash (ή μήπως speed;) metal τους, σου δίνει μια διαρκή αίσθηση πως στερείται παντελώς επιρροών και χαρακτήρα ενώ μετά από λίγη παραπάνω ώρα ακρόασης, αφήνει στα αυτιά μια βαρβάτη αίσθηση πνευματικής κόπωσης και βαρεμάρας! Σχεδόν σιχάθηκα τα πιο γλυκανάλατα, radio-friendly σημεία τους μιας που χαζο-heavy metal-ιζαν χειρότερα κι από τις πιο τελειωμένες εποχές των SENTENCED ή των HELLOWEEN.
Το πέρας της πρώτης ακρόασης με βρήκε κομματάκι διστακτικό ως προς τον τομέα της βαθμολόγησης, έτσι και θέλησα να το ξανακούσω… Τίποτα όμως δεν άλλαξε στην πρώτη μου γνώμη. Σε μια εποχή οπού ακόμα και οι ίδιοι οι NEVERMORE έχουν καταφέρει να ακούγονται παρωχημένοι και “σκονισμένοι”, το “When Times...” σίγουρα δεν αξίζει της προσοχής, των χρημάτων και της εκτίμησής σας. Μέχρι την όποια επικείμενη δισκογραφική επιστροφή τους, αποφύγετέ τους, όπως ο διάολος το λιβάνι!
3.5
- Καλλιτέχνης: Perzonal War