Έχω βαρεθεί να γράφω κριτικές για συγκροτήματα που μπλέκουν διάφορα ήδη. Ευτυχώς οι εν λόγω κύριοι το κάνουν με αξιοπρεπή τρόπο. Τί εννοώ;

Μελωδικά refrain, thrash riff-ολογία, φωνητικά επιθετικά στην πλειοψηφία τους, αλλά και σφήνες γυναικείων φωνών, καθώς και μελωδικά αντρικά που ομορφαίνουν το όλο σύνολο. Κύριο ατού τους είναι ότι δε φτιάχνουν ομελέτα με σκατά, αλλά μια καλοφάγωτη πίτσα θα μπορούσα να πω. Τα συστατικά της συμπληρώνονται από όμορφα ατμοσφαιρικά μέρη, progressive περάσματα και σαν συνοδευτικό καλό artwork και παραγωγή. Το κατέχουν σε γενικές γραμμές. Ρίχνουν τις ταχύτητες όπου πρέπει, έχουν καλή δομή, καλές ιδέες και συναίσθημα, καταλήγοντας στο να μη κουράζουν τον ακροατή, καλώντας τον να ακούσει και τα 47 λεπτά της διάρκειας του δίσκου χωρίς σταματημό.

Αν μη τει άλλω είναι σίγουρα σε πολύ καλό δρόμο. Δεν ξέρω αν αυτή είναι η πρώτη τους δουλειά (είμαι τραγικός που δεν το ψάχνω, αλλά ο χρόνος με πιέζει), αλλά το βήμα τους αυτό μόνο αισιοδοξία για το μέλλον μπορεί να κουβαλάει. Άντε καλή συνέχεια στα επόμενα.


6.5