Μμμ... ”Stormblast” των DIMMU BORGIR. Και μου 'ρθε τώρα για κριτική; Τι λάθος είναι πάλι αυτό; Α, πρόκειται για επανέκδοση. Και μάλιστα όχι απλή επανέκδοση. Εδώ έχουμε να κάνουμε με επαναηχογράφηση του κλασσικού πλέον δεύτερου δίσκου των Νορβηγών. Τώρα το πώς κρίνεται αυτή η κίνηση είναι άλλο θέμα. Θα μπορούσαν κάλλιστα να κυκλοφορήσουν καινούριο δίσκο, αλλά πιθανόν να χρειαζόντουσαν ένα διάλειμμα, το οποίο όμως ψιλογεμίζει ετούτη η κυκλοφορία. 'Αγνωσται αι βουλαί των Κυρίων.
Μουσικά λοιπόν έχουμε κατά κάποιο τρόπο απλές επανεκτελέσεις των κομματιών. Αλλά στα αυτιά μου το αποτέλεσμα ηχεί ικανοποιητικό. Ο Hellhammer έρχεται να γεμίσει το πόστο των τυμπάνων και για άλλη μια φορά κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Παίζει δίκαση. Το υπόλοιπο line-up επιτελεί άρτια το ρόλο του. Και προφανώς η παραγωγή δε θα μπορούσε να είναι κάτι λιγότερο από κορυφή. Τα κομμάτια ανασταίνονται, ακούγονται πιο ευχάριστα σε σχέση με τον αυθεντικό δίσκο (αν και εδώ μπορεί να υπάρξουν αντιρρήσεις). Κερασάκι στην τούρτα στέκουν δύο καινούρια τραγούδια. Το ένα που έχω ακούσει (μιας και το άλλο θα είναι διαθέσιμο στην τελική έκδοση του δίσκου και όχι στο promo) είναι πιστό στο πνεύμα των τελευταίων κυκλοφοριών της μπάντας. Γρήγορο με ωραίο drumming και πολύ καλά φωνητικά.
Το μόνο πράγμα που με ενόχλησε είναι το ότι το promo που έχω στα χέρια μου δεν έχει ολόκληρα τα κομμάτια, αλλά δείγματα αυτών, πέρα του ενός καινούριου που είναι ολόκληρο. Λίγο βλακώδες σαν πολιτική αν θέλετε τη γνώμη μου. Οκ, η πειρατεία και το ripping μαστίζουν τη μουσική, αλλά η κατάσταση δε σώζεται έτσι. Ας ελπίσουμε πως αυτό συμβαίνει μόνο στη συγκεκριμένη κυκλοφορία λόγω του ότι είναι επαναηχογράφηση.
Δε γνωρίζω κατά πόσο στέκει να αγοράσεις αυτό το CD αν δεν είσαι οπαδός της μπάντας. Δεν προτείνεται πάντως για κάποιον που δεν έχει ξανακούσει BROGIR. Αλήθεια πόσοι τέτοιοι να υπάρχουν;
7
