Πρώτα από όλα να διευκρινίσω ότι οι DAWNRIDER δεν αποτελούν συγκρότημα, αλλά μια side-project δουλειά του Tarek "MS" Maghary, των MAJESTY. Είναι η αφήγηση μιας ιστορίας που λαμβάνει χώρα στον ίδιο φανταστικό κόσμο που δημιούργησε ο Tarek το 2002 μετά την κυκλοφορία του “Sword & Sorcery”, και όπου εκτυλίσσεται και το βιβλίο που γράφει.

Από το δίσκο περνούν προσωπικότητες που μπορεί να μην είχαν την ίδια εμπορική απήχηση όπως αυτοί που χρησιμοποίησε ο Sammet για τους AVANTASIA, αλλά είναι φιγούρες με μεγάλο κύρος στη μεταλλική σκηνή.

James Rivera (HELSTAR), Bryan "Hellroadie" Patrick and Mark Shelton (MANILLA ROAD), Sven D´Anna (WIZARD), Andreas Babuschkin (PARAGON), Gianluca Silvi (BATTLE RAM), Michael Seifert (REBELLION/BLACK DESTINY) και ο Rob Rock για αρχή, καθώς και πολλοί άλλοι…

Μουσικά έχουμε έναν (τί περίεργο) epic/power δίσκο χωρίς πολλά πολλά περιττά πράγματα. Για πρωτοτυπία ούτε κουβέντα και η παραγωγή σε μέτρια επίπεδα, αλλά όχι άσχημη και ίσως ταιριάζει και καλύτερα από ότι μια σύγχρονη. Με μοναδική εξαίρεση το πρώτο κομμάτι που απλά δεν ακούγεται, όλα τα υπόλοιπα εμένα με άφησαν πολύ ικανοποιημένο.

Για τους πιστούς των MANILLA ROAD, WIZARD, VALHALLA, MAJESTY, BATTLERAM και όλων των συγκροτημάτων με παρόμοιες δουλειές, είναι απλά ένα CD που αξίζει και το τελευταίο δεκάρικο που θα δώσετε. Οι υπόλοιποι όμως ίσως το βρουν λίγο βαρετό ή ακόμα και «γραφικό». Προσωπικά ευχαριστήθηκα εξίσου και τα 13 κομμάτια (ακόμα και το πρώτο) και το ξανάκουω άνετα.

Από τα 13 λοιπόν κομμάτια ιδιαίτερης εκτίμησης έτυχαν το εναρκτήριο (αυτή την μουντιλα στην παραγωγή να μην έιχε) “When Our Troops Unite”, “Fate Is Calling”, “The Final Trial”, “Assasin”, “Dawnrider” και “Parce Is Free”. Τα υπόλοιπα δεν είναι ότι είναι άσχημα κομμάτια, απλά δεν έχουν κάτι να τα ανεβάσει ένα σκαλί παραπάνω.


7