Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κανείς ερχόμενος σε επαφή με τους συγκεκριμένους Γερμανούς είναι σίγουρα η καταπληκτική παραγωγή του ”Incoming Destiny”. Και πώς να μην είναι τέτοια άλλωστε όταν πίσω από την κονσόλα θρονιάζεται ο μεγάλος Andy Classen; Από κει και πέρα όμως αρχίζει η πραγματική κρίση. Τι εννοώ;
Η μπάντα δεν είναι καθόλου κακή. Παίζουν πολύ καλό Thrash με τεχνική παιδεία, κοφτερά riffs, μπάσο γουρούνι. Όλα καλά μέχρι εδώ. Ακόμα και τα φωνητικά έχουν αυτό το κάτι. Αν ο δίσκος εξεταστεί ατομικά τότε ναί, τους αξίζουν συγχαρητήρια. Δημιούργησαν κάτι το κορυφαίο. Έλα όμως που την ίδια στιγμή υπάρχουν τόσα, πολύ παλιότερα συγκροτήματα που κάνουν το ίδιο ακριβώς. Τόσο οι EXODUS, όσο και οι συμπατριώτες των SPELLBOUND, ΚΡΕΑΤΟR, DESTRUCTION έβγαλαν πρόσφατα κορυφαία άλμπουμς με αυτό των Αμερικάνων να διαλύει τα πάντα. Έτσι για κάποιον όχι τόσο προσκολλημένο στο Thrash δε νομίζω ότι η κυκλοφορία αυτή θα τον φωνάξει να την αποκτήσει. Τι να κανουμε; Υπάρχει πλέον πληθώρα κυκλοφοριών. Δε μπορούμε να τα αγοράζουμε όλα.
Από την άλλη ο κλασσικός Thrash-άς δεν πρέπει να τους αφήσει να του ξεφύγουν. Σίγουρα θα συγκινηθεί. Το ξαναλέω. Πρόκειται για πολύ καλή κυκλοφορία. Εγώ βάζω σαν credit τους ψαγμένους στίχους, που αφορούν την απόκρυψη πληροφοριών από το ευρύ κοινό, και την επίδραση αυτής στην ανθρωπότητα. Αλλά στέκει αυτό από μόνο του; Ήθελα να το αναφέρω ρε.
Τελικά σηκώνω τα χέρια. Κάντε ό,τι καταλαβαίνετε.
7
