Σύντομο βιογραφικό για να εξηγούμαστε: Ανεπισήμως, οι CLAWFINGER βαστάνε από το 1988 με μη δισκογραφημένη σύνθεση, ντεμπούταραν το 1994 με το όχι άσχημο “Deaf Dump Blind” ώντας οι πρώτοι που οδήγησαν αυτόν τον συνδυασμό ηλεκτρικής κιθάρας και rap, στην δημιουργία του όρου nu-metal. Αυτό όμως που έχουμε μετά από κει είναι μία σταθερά καθοδική πτώση που κατέληξε 3 χρόνια πριν στον πάτο που ακούει στο όνομα “Whole Lot Of Nothing”. Disbanded και πρόσφατα επανενωμένοι οι old school nu-metallers, έρχονται να μας παρουσιάσουν μία από τις πιο μάταιες προσπάθειες δισκογραφικής αναβίωσης και μάλιστα εν έτει 2005 που ο εν λόγω ήχος έχει φτάσει στο ζενίθ του κορεσμού του.
Tι κοινό έχουν λοιπόν οι FAITH NO MORE, οι MR BUNGLE, οι FEAR FACTORY, οι BLOOD FOR BLOOD, οι KORN, οι RAMMSTEIN και οι MEGADETH; Βρίσκονται όλοι στον ολοκαίνουριο δίσκο των CLAWFINGER. Προσπαθώντας να το παίξουν bizarre και πρωτότυποι οι nu-metallers της Nuclear Blast πέφτουν στην εκτίμησή μου μάλλον ακόμη περισσότερο δημιουργώντας ένα δυσάρεστα μπάσταρδο αποτέλεσμα που χωρίς να είναι ανυπόφορο, σε κάνει αν μη τι άλλο να αναφωνήσεις “έλεος”.
Στα επί μέρους χαρακτηριστικά της, η κυκλοφορία έχει μια πολύ καλή παραγωγή με τις βαριά κουρδισμένες κιθάρες να ακούγονται αξιοπρόσεκτα καθαρές, τα τύμπανα να έχουν τον απολύτως απαραίτητο trigger-αρισμένο ήχο που θα αναδείξει το nu-metal-ικό στερεότυπο groove και τις φωνές να αποτελούν το μελανό σημείο της, ώντας πολύ μπροστά, γεγονός που τις αποτρέπει από το να καλύψουν τις όποιες ατέλειές τους.
Σίγουρα ένα όνομα της τάξης των CLAWFINGER χρίζει απείρου σεβασμού από τους όσους πιστούς του πυρηνικά μεταλλικού ήχου της τελευταίας δεκαετίας, όμως δεν νομίζω ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να περιμένει κάτι ανανεωμένο ή έστω επαρκώς ποιοτικό μουσικά από αυτούς τη σήμερον ημέρα, ειδικά από την στιγμή που ακόμα και στις δόξες της, η μπάντα δεν ήταν ικανή να το προσφέρει… Δεν τους μισώ, απλά μου περνάνε αδιάφοροι…
3.5
