Μμμ... Δύσκολο να τους κατηγοριοποιήσεις αυτούς εδώ. Αλλά τι τις χρειάζεσαι τις ταμπέλες όταν η μουσική είναι καλή; Κινούμενη σε Death Metal πλαίσια, ενσωματώνει ατμοσφαιρικά στοιχεία χωρίς τη χρήση πλήκτρων, ενώ παράλληλα δεν είναι λίγες οι φορές που η Black Metal αισθητική παίρνει τα ηνία.

Αναλυτικότερα, εδώ έχουμε να κάνουμε με το δεύτερο άλμπουμ των Γερμανών LUNA FIELD, το νέο απόκτημα της ελληνικής Black Lotus. Σωστή επιλογή, κατ’ εμέ, αφού το συγκρότημα κερδίζει με το σπαθί του την εκτίμηση του ακροατή. Με έναν τραγουδιστή να μουγκρίζει όσο αξιοπρεπέστερα γίνεται, ένα rhythm section αλάνθαστο και δύο κιθάρες με πολύ ωραία, άλλωτε τεχνικά άλλωτε απλά στη δομή riffs, επιτυγχάνουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Το μαγικό συστατικό τους εντοπίζεται στο ότι καταφέρνουν να γράφουν ευκολομνημόνευτα κομμάτια που με μία και μόνο ακρόαση σου μένουν (απίστευτα καλό σκηνικό για κάποιον που γράφει κριτικές). Έτσι δεν γίνονται βαρετοί, καθιστώντας την ακρόαση του ”Diva” μια ευχάριστη διαδικασία.

Κάτι άλλο που προσφέρει στο συνολικό αποτέλεσμα σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι η παραγωγή από τον πασίγνωστο τραγουδιστή με την πλούσια κόμη, τον Alex Krull των ATROCITY. Ο ήχος που έχει επιτύχει να παράγει είναι ζηλευτός. Όλα ακούγονται τέλεια. Για πoιό πράγμα να πρωτομιλήσω; Για τα φωνητικά που βουλώνουν ώτα; Για τα έγχορδα που έχουν διανθίσει το δίσκο με καθάριες νότες; Ή για τα τύμπανα που πρωτοστατούν σε όγκο με τη δίκαση να γεμίζει κάθε κενό; Η προσφορά του είναι ανεκτίμητη.

Η δουλειά ενός ακόμα γκρουπ που με κάνει να είμαι χαρούμενος εξ αιτίας του ότι γράφω κριτικές. Είμαι τυχερός τον τελευταίο καιρό (βλ. OVERMARS [Θ-Ε-Ο-Ι !!!!!!!!!!!], LENG TCH’E, NEVERMORE). Death Metal τεχνικό κυρίως, με πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.


8