Αποτελούν ένα απο καλύτερα συγκροτήματα του Σουηδικού μελωδικού death metal και όχι άδικα. Έχουν βγάλει 2 κυκλοφορίες που θεωρούνται το λιγότερο πολύ καλές στο είδος, τα Natural Born Chaos” και “Figure Number Five” τα οποία και τους έδωσαν την τωρινή τους φήμη. Αλλά αυτό και μόνο δε σε κρατάει ψηλά...
... και η έκτη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο “Stabbing The Drama” σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί ούτε τη φήμη τους, ούτε την επιτυχία τους και την αξία τους. Ένας δίσκος που αρχικά έχει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους Σουηδούς. Μελωδία, έξυπνα περάσματα και riff, διπλά φωνητικά (καθαρά και κάπως «κάφρικα») και δυνατή παραγωγή. Αυτά όμως απο μόνα τους επίσης δεν δίνουν το καλό αποτέλεσμα. Γιατί ναι μεν τα δύο-τρία πρώτα κομμάτια του δίσκου είναι πάρα πολύ καλά, αλλά η ελεύθερη πτώση που ακολουθεί είναι εντελώς απρόσμενη και αδικαιολόγητη για ένα συγκρότημα που μέχρι τώρα έχει κερδίσει με το σπαθί του τη θέση του ανάμεσα στα κορυφαία του σουηδικού μελωδικού death metal. Και συγνώμη, αλλά η παραγωγή δεν κάνει ένα δίσκο καλό απο μόνη της. Ανεβάζει το επίπεδό του, αλλά θέλει κι άλλα πράγματα. Πράγματα που φαίνεται να έχουν χάσει οι Σουηδοί.
Επαναλήψιμοι, αναμενώμενοι, με λίγο πιο εμπορικό ήχο και ύφος που δεν έχει την ταυτότητα της μπάντας που είχαμε συνηθίσει. Καλά κομμάτια φυσικά και υπάρχουν, όπως το ομότιτλο και πρώτο κομμάτι του δίσκου “Stabbing The Drama”, το “One With The Flies” και το καρασουηδικό και με λίγα blastbeats “Blind Eye Halo” που θυμίζει παλιότερες εποχές του σουηδικού death πάντα βέβαια φιλτραρισμένο με το «σήμερα» και το “If Possible”. Τα υπόλοιπα κομμάτια έχουν μεν μερικές ωραίες στιγμές, αλλά είναι όπως είπα παραπάνω επαναλήψιμα και πως να το κάνουμε όταν έχεις κάνει πλέον όνομα, ο οπαδός περιμένει κάτι περισσότερο απο σένα.
Πιστεύω ότι ο δίσκος θα πουλήσει και θα δώσει στη μπάντα αυτό που περιμένει μάλλον απο αυτόν... περισσότερους οπαδούς και δόξα. Αλλά δε ξέρω αν θα ικανοποιήσει τους παλιότερους οπαδούς της. Δεν είναι κακός ο δίσκος, αλλά δεν υπάρχει ταυτότητα πλέον στην μπάντα. Πολύ Fear Factory και λίγο Machine Head. Ίσως να είναι η δική μου απογοήτευση που περίμενα περισσότερα (άσχετο αν η εταιρία λέει ότι είναι το καλύτερό τους μέχρι σήμερα) σε ένα είδος που αγαπάω. Δυστυχώς όμως η Σουηδία μας έχει πικράνει λίγο με τις τελευταίες δουλειές της στο είδος. Είναι μέτριο προς καλό δυστυχώς αναλογιζόμενοι όλα τα παραπάνω...
6
