Επιστροφή για τους Γερμανούς power-prog metallers Ivanhoe μετά απο 8 χρόνια απουσίας.
Τέταρτος δίσκος λοιπόν, το “Walk In Mindfields” και τα χρόνια που έμειναν ανενεργοί δισκογραφικά φαίνεται ότι επιρρέασε αρκετά και το ύφος της μπάντας. Κλασικά συνεχίζουν στο power-prog ύφος, αλλά με αισθητά χαμηλωμνένες ταχύτητες, μικρότερη έμφαση στο power (πολύ μικρότερη) και σαφώς λιγότερο εμφανής τις επιρροές τους απο συγκροτήματα όπως οι Queensryche, Angra και Elegy. Ίσως οι μόνες που ακόμα διακρύνονται είναι των τελευταίων. Αλλά πλέον η μπάντα έχει το δικό της ήχο. Και αυτό είναι το πρώτο καλό του δίσκου και η πρώτη αλλαγή, αν το συγκρίνουμε και με το “Polarized”, την τελευταία τους κυκλοφορία που είναι και η μόνη που είχε τύχει να ακούσω. Δεύτερη αλλαγή είναι αυτή στη θέση του τραγουδιστή. Τη θέση του πολύ καλού Andy B. Franck πήρε ο επίσης ικανός Mischa Mang.
Ο δίσκος είναι καλός. Οι mid-tempo συνθέσεις κυριαρχούν χωρίς όμως να κουράζουν. Το αντίθετο ίσως. Αρκετά ενδιαφέρουσες, άρτια παιγμένες απο τη μπάντα και με σημεία έξυπνα δομημένα και εκτελεσμένα. Καλύτερες στιγμές απο ένα δίσκο που κανένα κομμάτι δεν είναι κακό, είναι τα “…Of Crime”, “Enemy”, “History…” και το ομότιτλο και πρώτο κομμάτι του δίσκου (και βιντεοκλιπ που υπάρχει στο CD) “Walk In Mindfields”.
Ούτε κάτι το πρωτοφανές είναι, ούτε κάτι το τρομερό. Είναι όμως αρκετά καλό και χωρίς να κουράζει με τα ανούσια prog σημεία της καθαρά τεχνικής επίδειξης. Δεν υπάρχουν πολλά να πώ για το δίσκο αυτό. Όποιος είναι οπαδός του prog και γενικότερα ακουσμάτων mid-tempo πιστεύω θα ικανοποιηθεί μ’ αυτή την κυκλοφορία. Εμένα κι ας μη με τρελλαίνει το prog, με ικανοποίησε και πέρασα 47 λεπτά όμορφης ακρόασης...
7
