Η πρώτη έκπληξη ήρθε στο soundcheck και ολόκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της εμφάνισης-support στους Pain Of Salvation. Η δεύτερη έκπληξη (αν και ως τότε ήξερα λίγο-πολύ τί να περιμένω) ήρθε όταν άκουσα το ‘Soulrain 21’. Το ‘Soulrain 21’ λοιπόν είναι ο δεύτερος δίσκος των Αθηναίων Wastefall οι οποίοι μουσικά κινούνται στον ευρύτερο χώρο του progressive. Το πρώτο πράγμα που κάνει εντύπωση είναι η συσκευασία (2πλό cd) και το artwork, κυρίως το βιβλιαράκι.
Ο δίσκος ξεκινάει με το instrumental ‘Soulrain’ το οποίο σε βάζει αμέσως στο κλίμα. Εναλλαγή από την ατμοσφαιρική εισαγωγή σε πιο “χοροπηδηχτά” riffs, το οποίο συμβαίνει συχνά και στα υπόλοιπα κομμάτια. Αρκετά στοιχεία και από nu-metal επίσης, ειδικά στα πιο βαρειά σημεία τους, χωρίς όμως αυτά να χαρακτηρίζουν τη μουσική τους. Η βασική επιρροή, συνειδητά ή υποσυνείδητα δε γνωρίζω, πρέπει να είναι οι Pain of Salvation. Τόσο τα φωνητικά, όσο και η μουσική φέρνουν στο μυαλό τους προαναφερθέντες στα πρώτα τους βήματα. Θα ήταν υπερβολικά άδικο να απορρίψει κανείς τους Wastefall για αυτό το λόγο.
Καταρχήν τα φωνητικά του δίσκου είναι πολύ εκφραστικά και δείχνουν ότι ο Domenik έχει μεγάλες δυνατότητες και καλή προφορά. Μουσικά οι Wastefall δεν υστερούν σε τίποτα από άλλα συγκροτήματα του χώρου, αντίθετα δείχνουν μεγάλη ωριμότητα στις συνθέσεις τους, φέρνοντας μαζί τους αρκετές νέες ιδέες. Χαρακτηριστικό είναι και το βιολί το οποίο υπάρχει στα περισσότερα κομμάτια, ενώ εκεί που του δίνεται λίγος περισσότερος «χώρος» (π.χ. στο “Fountains of Fire”) προσφέρει και πιο ουσιαστικά. Κομμάτια που ξεχώρισα ήταν το “Empty Haven” (φοβερό riff-ακι) και το “Lesser”. Πραγματικά όμως όλες οι συνθέσεις αξίζουν και πιστεύω ότι είναι από τους δίσκους όπου ο καθένας εντοπίζει το δικό του αγαπημένο κομμάτι. Το δεύτερο cd περιέχει 2 bonus κομμάτια τα οποία κυμαίνονται στο ίδιο υψηλό επίπεδο καθώς και ένα video για το “Stunned to the World”.
Οι στίχοι ασχολούνται με γενικότερους προβληματισμούς γύρω από τη ζωή και τον κόσμο μας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται και στην τραγωδία που εκτυλίχθηκε πρόσφατα με θύματα μαθητές. Θέματα που απασχολούν τους περισσότερους από εμάς, χρειάζεται όμως μια μικρή βελτίωση στη διατύπωση.
Αποφεύγω τον πειρασμό να αρχίσω να γράφω κατεβατά για το πόσο θετικό και απρόσμενο είναι το γεγονός ότι ένα ελληνικό συγκρότημα (με πολύ νεαρά μέλη) κυκλοφόρησε ένα τόσο εντυπωσιακό δίσκο διεθνών προδιαγραφών. Κάντε και εσείς το ίδιο. Μην το αγοράσετε για να υποστηρίξετε την ελληνική σκηνή (όσο και αν αυτό είναι καλό να γίνεται). Αγοράστε το γιατί απλά πρόκειται για μία από τις καλύτερες φετινές progressive κυκλοφορίες.
8
