Η επιστροφή των Γερμανικών 80’s. Οι γερόλυκοι Stormwitch, μια από τις πιο cult (ίσως και υποτιμημένες) μπάντες της μεγάλης εποχής του Γερμανικού heavy metal της δεκαετίας του ’80 είναι ακόμα εδώ και μας προσφέρουν τον ένατο studio δίσκο τους και δεύτερο μετά την επανασύνδεσή τους το 2002.
“Witchcraft” και γερμανικό heavy metal των 80’s λοιπόν, απλά με κάπως πιο σύγχρονη προσέγγιση, η οποία όμως στη τελική δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τον ήχο τους. Κλασικά σκοτεινοί και ορισμένες στιγμές γραφικοί, στο “Witchcraft” δείχνουν ότι σίγουρα δεν ξέχασαν να παίζουν και να γράφουν καλή μουσική. Εύκολες μελωδίες σε αρκετά σημεία, πιο heavy στιγμές σε κάποια άλλα, μα πάντα στο ίδιο ύφος των Stormwitch (σ.αρχισυντ. υπάρχει και τέτοιο;). Επίσης και ο Andy Muck, φυσικός ηγέτης της μπάντας, παρά τα 40 χρονάκια του παραμένει ο κατάλληλος ερμηνευτής και μια σταθερή αξία στο χώρο. Η παραγωγή του δίσκου είναι στο παλιό στυλ, μ’ ένα μπάσο καθαρό και πολλές φορές πάνω από άλλα όργανα. Κάποιος Steve Harris δεν το κάνει αυτό; Αν κι εδώ δεν είναι τόσο έντονο. Παραγωγός ο δικός τους Martin Winkler (στο studio του σπιτιού του) με τελικό μιξάρισμα από τον Stefan Hees στα Tone Temple Studios στη Γερμανία.
Κομμάτια όπως τo πιασάρικο “Frankestein’s Brother”, το mid-tempo και μυστηριώδες “Moonfleet”, το δίκασο “Salome” και το “Fallen From God” το οποίο ξεχωρίζει για τη χρήση παιδικής χορωδίας, είναι κατά τη γνώμη μου τα καλύτερα του δίσκου και κομμάτια που θα στεκόντουσαν άνετα ακόμα και πίσω στα 80’s. Γενικότερα δεν υπάρχουν άσχημα κομμάτια στο δίσκο, όπως και δεν υπάρχει κάτι που να κάνει τη διαφορά βέβαια.
Το θέμα είναι αν μπορείτε και θέλετε ν’ ακούσετε κάτι που παίζεται σταθερά από ένα σχήμα εδώ και 20 χρόνια, κάτι που βέβαια υποδηλώνει και την πραγματική του αγάπη γι’ αυτό που κάνει. Φυσικά είμαι υπέρ της εξέλιξης μιας μπάντας, μερικές όμως είναι καταδικασμένες να παίζουν τα ίδια μια ζωή. Προφανώς δεν είναι κάτι που με ενοχλεί άμεσα, αλλά δύσκολα θα με έκανε να βάλω το χέρι στη τσέπη.
6
- Καλλιτέχνης: Stormwitch