Με το που βλέπεις το εξώφυλλο και τον τίτλο αυτού του δίσκου, καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για ένα ακόμα deathcore συγκρότημα. Οι Burning Skies ιδρύθηκαν πριν από δύο περίπου χρόνια στο Bristol της Αγγλίας και φέτος κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους “Murder By Means Of Existence”, με το οποίο δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάζουν.
Είναι ένα ακόμα συγκρότημα που θέλοντας να εκμεταλλευτεί την αρκετά μεγάλη πέραση που έχει το deathcore στις μέρες μας, αντιγράφει άξια συγκροτήματα του χώρου, όπως Hatebreed και Stampin’ Ground και ουσιαστικά δεν προσφέρει τίποτα το καινούριο στο ιδίωμα. Βάλε λίγο χοροπηδηχτό hardcore, βάλε death/thrash riffάκια, βάλε κάποιες Obituary στιγμές, βάλε blastbeats, βάλε κομπρεσέρ αντί για drums, βάλε και έναν εύσωμο με μούσια να γαβγίζει (αν είναι αυτός που νομίζω στη φωτογραφία – συνήθως έτσι δεν είναι;) και έχεις το “Murder By Means Of Existence”. Και όλα αυτά σε μια παραγωγή πολύ ψεύτικη και ψηφιακή.
Από πλευράς έμπνευσης και πρωτοτυπίας δεν τίθεται θέμα. Δύσκολα διέκρινα κάποιες στιγμές που μου κίνησαν το ενδιαφέρον, αλλά και πάλι χάνονταν μέσα στην κάλπικη παραγωγή. Το μόνο που μου έκανε εντύπωση είναι το όνομα του συγκροτήματος, που έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορους τίτλους τραγουδιών και στίχους αρκετών συγκροτημάτων. Πάλι κάτι μη πρωτότυπο, αλλά τουλάχιστον το σκεφτήκανε πρώτοι για όνομα συγκροτήματος.
Γεγονός πάντως είναι ότι τέτοια σχήματα δύσκολα μπορούν να επιβιώσουν σε ένα τόσο μεγάλο και ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπως είναι αυτό της deathcore σκηνής που έχει γίνει πολύ «της μόδας» στην πατρίδα των Burning Skies. Θα πρέπει να έχεις να επιδείξεις κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό, έτσι ώστε να καταφέρεις να διακριθείς. Οι Burning Skies δεν έχουν, τουλάχιστον προς το παρόν, τίποτα το καινούριο να μας παρουσιάσουν και όχι μόνο αυτό, αλλά το “Murder By Means Of Existence” είναι αρκετά κακοπαιγμένο και κουραστικό για το αυτί του ακροατή.
3
