Οι Malevolent Creation είναι μια από τις παλιές καραβάνες του αμερικάνικου death metal, που δε θυμάμαι ποτέ να κυκλοφόρησε έναν κακό δίσκο. Παρόλο που υπήρξαν πολλές αλλαγές στο line-up, προβλήματα με εταιρίες κτλ., πάντοτε οι δουλειές τους ήταν τουλάχιστον αξιόλογες. Βέβαια, η σταθερότητα που έχουν δείξει ως τώρα οφείλεται κατά ένα τεράστιο ποσοστό στον ιθύνοντα νου και κιθαρίστα της μπάντας, Phil Fasciana.
Σταθεροί όπως πάντα λοιπόν, έτσι και φέτος και ύστερα από την κυκλοφορία του “The Will To Kill” (2002), επιστρέφουν με ακόμη ένα album δυναμίτη γεμάτο επιθετικότητα και ορμή, που σε προτρέπει να τους ακολουθήσεις στον…πόλεμο. Αυτή την αίσθηση άλλωστε σου δημιουργεί και η πρώτη σου επαφή με το εξώφυλλο του “Warkult” (αν και μου θυμίζει Marduk…), όπου απεικονίζονται σκηνές πολέμου και ένα πυροβόλο άρματος να συμαδεύει το μέτωπό σου.
Σ’ αυτό το κλίμα πολέμου σε βάζει με τον καλύτερο τρόπο και η εισαγωγή του δίσκου, “Dead March” που είναι από τις καλύτερες στιγμές του. Το “Warkult” είναι ένα εξαιρετικό δείγμα προσεγμένου και στιβαρού αμερικάνικου death metal με τον παραδοσιακό του ήχο, έτσι ακριβώς όπως μας έχουν συνηθίσει οι Malevolent Creation καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Οι επιρροές από Slayer έχουν και εδώ την τιμητική τους. Εξάλλου, δύσκολο να βρεις κάποιο death metal συγκρότημα που να μην έχει επηρεαστεί από τους μεγάλους πατέρες του thrash. Η παραγωγή έγινε από τον Jean Francois Dagenais των Kataklysm, ο οποίος έκανε σοβαρή δουλειά και συνέβαλλε στο να βγει αυτός ο παραδοσιακός και βαρύς ήχος του “Warkult”. Σ’ αυτή τη βαριά πολεμική ατμόσφαιρα, βοηθάει βέβαια και ο Kyle Symons με τα επιβλητικά και μεγαλοπρεπή brutal φωνητικά του και δείχνει ότι έχει δέσει πλέον απόλυτα με το συγκρότημα.
Για τις επιδόσεις των υπόλοιπων μελών των Malevolent Creation δε χρειάζεται να πούμε πολλά αφού είναι πλέον έμπειροι και ξέρουν πως πρέπει να αποδίδει μια καλή death metal μπάντα. Όλα τα κομμάτια του album είναι ολοκληρωμένα και εν τέλει το αυτί μου ξερχώρισε τον μισό δίσκο. Έτσι λοιπόν, εκτός από την εισαγωγή, είναι τα “Preemptive Strike”, “Supremacy Through Annihilation”, “Captured”, “Section 8”, “Tyrannic Oppression” και “Shock And Awe” που τραβάνε τη προσοχή. Πολύ καλή είναι και η διασκευή στο “Jack The Ripper” των παλιών Αυστραλών thrashers, Hobb’s Angel Of Death. Τo “Warkult” είναι σχεδόν απαραίτητο για κάθε οπαδό του συγκροτήματος και φίλο του παραδοσιακού αμερικάνικου death metal ήχου. Οι υπόλοιποι ας δοκιμάσουν αυτό το συγκρότημα που αδίκως πιστεύω δεν έχει αναγνωριστεί τόσο όσο άλλα μεγαθήρια(;) της σκηνής...
7
