Δεν είναι πολλά τα συγκροτήματα που μπορούν όσο περνάνε τα χρόνια να παραμένουν πιστά στο είδος της μουσικής που επέλεξαν χωρίς να κουράζουν και να επαναλαμβάνουν τις ιδέες τους. Δε μπορώ να πω ότι έχω παρακολουθήσει την πορεία των IQ στενά, είναι όμως γεγονός ότι 23 χρόνια μετά την πρώτη τους studio κυκλοφορία και 4 από την τελευταία, μας προσφέρουν ένα δίσκο φρέσκο που θα ζήλευαν πολλά progressive σχήματα. Αντί να αντιγράφουν τους εαυτούς τους έχουν επιλέξει τα καλύτερα στοιχεία από το προσωπικό τους στυλ (τα οποία είναι σίγουρα εμφανή) και τα έχουν πλαισιώσει με καινούριες ιδέες. Οι IQ αποτελούνται από τους Paul Cook (τύμπανα), Michael Holmes (κιθάρα), John Jowitt (μπάσσο), Peter Nichols (φωνή) και Martin Orford (πλήκτρα).
Περιγραφή του κάθε κομματιού του Dark Matter ξεχωριστά ίσως να μην είχε τόσο νόημα αν ο δίσκος δεν περιλάμβανε μόλις πέντε συνθέσεις και 52 περίπου λεπτά μουσικής. Το «Sacred Sound» ανοίγει το δίσκο με τον καλύτερο τρόπο και πιθανότατα αποτελεί και την καλύτερη σύνθεση. Σχεδόν δώδεκα λεπτά σε διάρκεια το ύφος του είναι πλήρως αντιπροσωπευτικό του κλασσικού progressive rock των IQ, πολλές εναλλαγές στη διάθεση και το tempo των κομματιών και εκτεταμένα instrumental μέρη/solo. Σημαντικό ρόλο έχουν και τα πλήκτρα (όπως και σε όλο το δίσκο) είτε ως synth είτε ως κλασσικό πιάνο. Συνέχεια με «Red Dust Shadow», σε πιο αργό ρυθμό και με αρκετές ακουστικές κιθάρες θυμίζει τα «ταξιδιάρικỨκομμάτια των Porcupine Tree, χωρίς όμως να καταφέρνει να ενθουσιάσει. Με το «You Never Will» επιστρέφουμε στο αρχικό ύφος που είναι και αυτό που τους ταιριάζει περισσότερο. Δυνατό κομμάτι με όμορφα solo και πολύ πιασάρικο ρεφρέν, από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου. Το «Born Brilliant» είναι από εκείνα το κομμάτια που απλά καταφέρνουν να περνάνε απαρατήρητα χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Τελευταίο κομμάτι το «Harvest of Souls» το οποίο διαρκεί 25 λεπτά (χωρισμένο σε 6 μέρη). Πολλές αλλαγές σε ρυθμό, μελωδία, ύφος που όμως δεν κουράζουν και θα ικανοποιήσει όσους του δώσουν την προσοχή που απαιτεί ένα 25λεπτο κομμάτι.
Περιττό να αναφερθώ στην τεχνική κατάρτιση των μελών του συγκροτήματος, καθώς όλοι εντυπωσιάζουν με τις ικανότητές τους και θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποιον. Η φωνή δένει απόλυτα με τη μουσική του συγκροτήματος ενώ οι στίχοι αναφέρονται σε διάφορα θέματα (το Harvest of Souls περιέχει και μερικές μπηχτές για την Αμερικανική πολιτική) δίχως να είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Συνολικά το Dark Matter είναι ένα αξιοπρόσεχτο album που θα μπορούσε να είναι καλύτερο αν δεν υπήρχε μια διαφορά ποιότητας ανάμεσα στα κομμάτια. Το Red Dust Shadow και το Born Brilliant μοιάζουν δυστυχώς ένα σκαλοπάτι πιο χαμηλά από τις άλλες συνθεσεις, και σε μια δουλειά που περιλαμβάνει 5 κομμάτια ο αντίκτυπος είναι σημαντικός. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως το Dark Matter δεν περιέχει και υπέροχα κομμάτια, που για τους περισσότερους θα δικαιολογούσαν την αγορά του.
7
