Ο Jerry Gaskill είναι γνωστός στους περισσότερους ως ο drummer των King’s X. Εδώ έχουμε την πρώτη του solo προσπάθεια με τίτλο “Come Somewhere” όπου εκτός από τα τύμπανα αναλαμβάνει επίσης όλα τα φωνητικά και τις περισσότερες κιθάρες. Στα πιο «ηλεκτρικά» μέρη του δίσκου συμμετέχει και ο Ty Tabor (επίσης από τους King’s X) στις κιθάρες. Ο Gaskill έχει συμμετάσχει σε πολλά projects (όπως και τα υπόλοιπα μέλη των King’s X) αλλά εδώ μας παρουσιάζει ένα δίσκο καθαρά προσωπικό, κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό κοιτόντας τους στίχους. Αρκετά εσωτερικοί σε πολλά σημεία σου δίνουν να καταλάβεις ότι οι συνθέσεις αυτές έχουν έντονα το αυτοβιογραφικό στοιχείο.
Μουσικά, ο δίσκος αυτός δεν έχει κάτι καινούριο να προσφέρει. Επιπλέον, αν τον βάλετε στο στερεοφωνικό σας και τον ακούσετε το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα θυμάστε σχεδόν κανένα κομμάτι αμέσως μετά. Ίσως το “L.A. Flight” και το “No Love” να ξεχωρίζoυν μέσα στις γενικά πολύ μέτριες συνθέσεις, 15 στον αριθμό. Απλές και πιασάρικες συνθέσεις που όμως ακούγονται σχετικά μονότονες και δεν καταφέρνουν να τραβήξουν την προσοχή παρά μόνο σε ελάχιστα σημεία.
Οι ακουστικές κιθάρες κυριαρχούν στα περισσότερα κομμάτια, αν και τα περισσότερα έχουν και ηλεκτρικά μέρη (εξαίρεση αποτελεί το τελευταίο κομμάτι “Face the Day”, που ακούγεται και λίγο ξεκάρφωτο σε σχέση με το ύφος του δίσκου). Τα τύμπανα είναι προσεγμένα, ωστόσο παίζουν καθαρά δευτερεύοντα ρόλο και απλά συνοδεύουν τα κομμάτια, οπότε όσοι περίμεναν το κάτι παραπάνω από τον Gaskill σε αυτό τον τομέα θα απογοητευτούν. Η μεγαλύτερη απογοήτευση πάντως είναι στον τομέα των φωνητικων. Αποδεικνύεται ότι τελικά υπάρχει λόγος που ο Gaskill κάθεται πίσω από τα τύμπανα στην ως τώρα δισκογραφία του. Θετικό πάντως το γεγονός ότι προσεγγίζει τα κομμάτια με ένα αυθόρμητο τρόπο από πλευράς φωνητικών.
Συνολικά το ‘Come Somewhere’ δεν αφήνει και τις καλύτερες εντυπώσεις, ωστόσο πρέπει να αναγνωρίσουνμε στον Gaskill ότι «τόλμησε» να κάνει το ντεμπούτο του με ένα προσωπικό δίσκο, ο οποίος περιέχει και μερικές καλές στιγμές. Αντί αυτού του δίσκου πάντως θα αντιπρότεινα κάτι από King’s X (κατά προτίμηση κάτι κάπως παλιότερο) καθώς και μουσικά είναι πολύ κοντά και γενικότερα πιο πλήρες από όλες τις απόψεις.
5
