Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στο έτος 1996. Δεν είναι κάποια ιδιαίτερη χρονιά για το ελληνικό τραγούδι. Πολλές είναι οι δουλειές που περνούν απαρατήρητες, άλλες κάνουν την αναμενόμενη επιτυχία και κάποιες άλλες την έκπληξη. Ο Παρασκευάς Καρασούλος μαζί με τον Γιώργο Ανδρέου υπογράφουν τη Μικρή Πατρίδα - με το ομώνυμο τραγούδι να χαρακτηρίζεται από πολλούς ως το άσμα της δεκαετίας, η Αλεξίου κυκλοφορεί το πιο επιτυχημένο της live Γυρίζοντας Τον Κόσμο, ο Χρήστος Θηβαίος μαζί με τους Συνήθεις Υπόπτους στιγματίζουν τη δισκογραφία με τις Μέρες Αδέσποτες και ο Σωκράτης Μάλαμας με τον δίσκο Λαβύρινθο εδραιώνεται στις καρδιές των φανατικών του και μη φίλων ως το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα της ελληνικής έντεχνης τραγουδοποιίας. Απ' τη μεριά τους, ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο Ορφέας Περίδης, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, με την μέχρι τότε καλλιτεχνική τους πορεία, φαίνεται ότι θα είναι οι τραγουδοποιοί οι οποίοι θα πάρουν στους ώμους τους το ελληνικό τραγούδι και θα το πάνε ένα βήμα παραπέρα· απ' την αντίπερα όχθη, η Aννα Βίσση επανακάμπτει με το καρβελικό Κλίμα Τροπικό και ο Φοίβος βρίσκεται στην αρχή μίας μεγάλης εμπορικής ακμής - με την τότε μούσα του Καίτη Γαρμπή να κυκλοφορεί το Αρχίζω Πόλεμο (σε ποιους άραγε;;) και στο ραδιόφωνο να ακούγεται ακατάπαυστα το "Τηλεφώνησέ Μου", με τον Βασίλη Καρρά.
Μέσα σε όλο αυτό κλίμα εμφανίζεται στα δισκοπωλεία το Τραγούδια Για Τους Μήνες, η συνεργασία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου. Ο σχετικά άγνωστος μέχρι τότε στο πλατύ κοινό συνθέτης συμφωνικής και μουσικής δωματίου, έχει πλούσιο βιογραφικό, καθώς και ένα βραβείο μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ήδη από τα 19 του χρόνια. Η ενασχόλησή του με μουσική για ελληνικές σειρές είναι ο τρόπος για τα πρώτα του ανοίγματα σε πιο έντεχνες επιλογές (θυμηθείτε τη μουσική για την Αναστασία και το Μη Φοβάσαι Τη Φωτιά). Η Αρβανιτάκη, από την άλλη, έχει πια δημιουργήσει το φανατικό της κοινό με δουλειές που δεν έχουν υποπέσει σε καλλιτεχνικές εκπτώσεις και έχουν αγγίξει ένα ευρύτερο, πέραν του αναμενόμενου, ακροατήριο. Βρίσκεται σε μια καλλιτεχνική ακμή εκφρασμένη με πλατίνες στη δισκογραφία, με sold out συναυλίες σε Αθήνα και επαρχία και με εμφανίσεις σε νυχτερινά μαγαζιά που γίνονται «the talk of the town» της σεζόν. Μετά το Μένω Εκτός και Τα Κορμιά και Τα Μαχαίρια όλοι περιμένουν λοιπόν την επόμενή της κίνηση. Μια κίνηση η οποία είτε θα απογειώσει ακόμα πιο πολύ τη δημοφιλία της, είτε απλώς θα καταφέρει να επιβεβαιώσει τους νόμους της φυσικής περί της αναπότρεπτης καθόδου που ακολουθεί μία εντυπωσιακή άνοδο.
Έλα όμως που καμιά από τις επικρατέστερες εκδοχές δεν επιβεβαιώθηκε. Κι αν για τον Παπαδημητρίου η μελοποίηση των ποιημάτων του Ελύτη, της Πολυδούρη και του Καρυωτάκη μοιάζει λίγο-πολύ αναμενόμενη, για το λαϊκό προφίλ της Αρβανιτάκη το Τραγούδια Για Τους Μήνες ήταν μια κίνηση «ματ» για όλους. Ποιοι είναι όμως αυτοί οι όλοι; Πρώτον το κοινό της που, πριν κυκλοφορήσει ακόμα το cd, ακούει στα ραδιόφωνα το πειραγμένο τσιφτετέλι "Του Πόθου Τ' Αγρίμι", παραπλανώντας το προς έναν εξωστρεφή δίσκο με ανατολίτικα στοιχεία (βλ. Τα Κορμιά Και Τα Μαχαίρια). Δεύτερον, τους συνομήλικους συναδέλφους της, οι οποίοι έχουν απορρίψει, σχεδόν αντιδραστικά, την ένταξη της ποίησης στα τραγούδια τους και κινούνται όσο το δυνατόν σε εμπορικότερες επιλογές. Και τρίτον, τους κριτικούς που κρατούν στα χέρια τους μία ολοκληρωμένη κατάθεση μελοποιημένης ποίησης εν μέσω της φτωχής σε παραγωγή τέτοιων εγχειρημάτων δεκαετίας. Εντέλει είναι μια κίνηση ματ απέναντι σε μια ολόκληρη εποχή, που αναλώνεται σε μουσικές ποπ κορν και αδύναμες προσπάθειες επαναπροσδιορισμού της ελληνικής έντεχνης μουσικής.
Το πρώτο φυτίλι για την δημιουργία του album άναψε, όταν η Αρβανιτάκη άκουσε το "Σε Παλαιό Συμφοιτητή" σε ποίηση του Κώστα Γ. Καρυωτάκη. Ο Παπαδημητρίου είχε ήδη έτοιμα αλλά δύο τραγούδια - ένα από αυτά ήταν και το "Παράπονο" του Οδυσσέα Ελύτη, που μάλιστα πρόλαβε και το άκουσε ο ποιητής λίγο πριν πεθάνει - και μελοποιεί επιπλέον Μαρία Πολυδούρη, Μιχάλη Γκανά, Σαπφώ και δημοτικά δίστιχα. Η Ελευθερία, φοβούμενη τη μη αποδοχή του δίσκου από τον κόσμο, ή μάλλον γνωρίζοντας καλύτερα τους όρους της δισκογραφίας, επιμένει να συμπεριλάβουν στο cd το "Του Πόθου Τ' Αγρίμι". Τραγούδι που κάνει το γκελ και επωμίζεται το δύσκολο έργο της προώθησης ολόκληρου του δίσκου. Σαφώς δεν είναι το καλύτερο. Ο δίσκος κρύβει άλλα 11 μικρά διαμαντάκια βραχύβιας επίδρασης. Από το "Λιανοτράγουδο" του Μιχάλη Γκανά μέχρι το "Όλα Τα Πήρε Το Καλοκαίρι" του Οδυσσέα Ελύτη και το "Δεν Τραγουδώ Παρά Γιατί Μ Αγάπησες" της Μαρίας Πολυδούρη, μέχρι το "Σαν Την Αγάπη Την Κρυφή" στηριγμένο σε δημοτικά δίστιχα.
Η Universal (τότε ακόμα Polygram) κυκλοφορεί τη δουλειά και σε βινύλιο, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων για τους λάτρεις του είδους. Μάλιστα είναι το τελευταίο album που κυκλοφορεί σε βινύλιο από τη συγκεκριμένη εταιρία, μιας και μιλάμε πια για την εδραίωση και καθολική αποδοχή του ψηφιακού δίσκου στην αγορά. Το cd, με τα πολλά, πουλάει 60.000 αντίτυπα και γίνεται πολύ γρήγορα πλατινένιο. Χαρακτηρίζεται δε ως ένας από τους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας· το μεγαλύτερο όμως κατόρθωμά του είναι ότι επαναπροσδιορίζει τη σχέση ποίησης, μουσικής και κοινού σε μια εποχή όταν το είδος αυτό είχε μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Το επιτυχημένο, σύμφωνα με την αντικειμενικότητα των αριθμών, πείραμα των δύο καλλιτεχνών δεν επαναλήφθηκε. Ο Παπαδημητρίου συνεχίζει να γράφει μουσική για τηλεόραση και κινηματογράφο και συνεργάζεται και με άλλα πρωτοκλασάτα ονόματα. Η Αρβανιτάκη μπαίνει σε μια περίοδο αμηχανίας για τα επόμενα βήματα της. Ενδεικτικό είναι το πρωτοφανές διάστημα πενταετούς απουσίας από τη δισκογραφία, μέχρι να φτάσει στα χέρια μας η Εκπομπή. Μια δεκαετία μετά επιστρέφουν και οι δύο σε αντίστοιχες δουλειές, σαν να είχαν δώσει στον εαυτό τους υπόσχεση. Ο Παπαδημητρίου με μια ολοκληρωμένη πραγματεία απέναντι στο αγαπημένο του Αλεξανδρινό ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη και η Αρβανιτάκη με μια ολοκληρωμένη συνεργασία με τον Νίκο Ξύδακη, πάνω σε ποιήματα πάλι της Σαπφούς (σε μετάφραση Ελύτη), του Διονύση Καψάλη και του Κώστα Γ. Καρυωτάκη. Ραντεβού σε δέκα χρόνια από σήμερα . . .
Track list:
1. Πρώτη Ισημερία (Ορχηστρικό) 2. Σαπφώ 3. Ταξίμι (Ορχηστρικό) 4. Λιανοτράγουδο 5. Σου Το 'Πα Για Τα Σύννεφα 6. Δεν Τραγουδώ Παρά Γιατί Μ' Αγάπησες 7. Το Παράπονο 8. Πάμε Ξανά Στα Θαύματα 9. Ο Αγαμέμνων 10. Δεύτερη Ισημερία (Ορχηστρικό) 11. Όλα Τα Πήρε Το Καλοκαίρι
12.Σε Παλαιό Συμφοιτητή 13. Μαύρα Πιόνια 14. Του Πόθου Τ' Αγρίμι 15. Σαν Την Αγάπη Την Κρυφή