Ένας φίλος που διαφώνησε εντόνως με το τελευταίο κείμενό μου μού έστειλε, ανάμεσα σε άλλα, τα εξής: «Στο όνομα της συστηματικής και προγραμματικής δημοκρατίας και ισότητας για όλους, και της εξασφάλισης της ασφάλειας για όλους…κατασκευάζονται τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα…Η μόνη αληθινή ελευθερία δεν μπορεί να πηγάζει από την επί χάρτου και stricto sensu δημοκρατία ούτε καν από την υλοποιημένη δημοκρατία αλλά μόνο από την υλοποιημένη ανοργανωσιά. Ή ίσως και από την κάθε είδους ανοργανωσιά, αρκεί να είναι χρυσά ισορροπημένη, ούτε πάρα πολύ ούτε πολλή λίγη. Στην Ελλάδα που δεν είμαστε Αίγυπτος ή Νάπολι αλλά ούτε Γερμανία, η ανοργανωσιά μας είναι ιδανική…».
Η δική μου απάντηση ήταν η εξής: «Στο όνομα της ανοργάνωτης δημοκρατίας κάνουν πάρτυ κάτι μίζες τεραστίων διαστάσεων. Πίσω από την ανοργανωσιά υπάρχει ένα πολύ πειθαρχημένο σύστημα που στέλνει τους οπλοφόρους στους διαδηλωτές και τους μπράβους στα μεγάλα πολιτικά τζάκια που συνεργάζονται με τον υπόκοσμο. Από την άλλη πλευρά το πελατειακό κράτος έχει καταρρεύσει, καθώς λόγω ελλείμματος και ΕΕ έχουν μειωθεί αισθητά οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο δημόσιο. Επομένως κανείς δεν έχει να χάσει τίποτε, ούτε καν μπορεί να εξαγοραστεί. Η κρίση στην Ελλάδα από ηθικής πλευράς είναι το ότι ένα μεγάλο κομμάτι πολιτών δεν έχει πια αυταπάτες. Κανείς πια δεν μπορεί να ζει στην υποκρισία. Και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κενό…».
Αν σκεφτούμε μάλιστα ότι το πολιτικό μας σύστημα τοποθέτησε στη θέση του αναπληρωτή υπουργού εσωτερικών για θέματα δημόσιας τάξης έναν πολιτικό άνδρα που νωρίτερα είχε εκδιωχθεί από την κυβέρνηση ακριβώς για αυτές του τις επαφές με το κοινό έγκλημα που οφείλει εκ της θέσης του να διώκει…Και μιαν απορία. Πώς κινήθηκε η αστυνομία και οι ανακριτικές αρχές στην υπόθεση της Κούνεβα; Προφανώς όχι τόσο αστραπιαία όσο στην περίπτωση απαγωγής του Παναγόπουλου. Πώς μια δημοκρατία μπορεί στην πρώτη περίπτωση να είναι ανοργάνωτη και στη δεύτερη οργανωμένη; Τελικά η δημοκρατία μας στις επερχόμενες αποκριές θα φορέσει κουκούλα ή τη στολή του Καραγκιόζη; Ελπίζω μόνον εμείς να μην παριστάνουμε τους Χατζιαβάτηδες.
