Μιας και η μπάλα είναι συναρπαστική μόνο στο επίπεδο της σημειολογίας, και η Εθνική Ελλάδος έχασε από τα «δεύτερα» της Ισπανίας, θα αναφερθώ σε κάτι άσχετο που καίει αρκετούς αυτή την περίοδο: η εξεταστική στα πανεπιστήμια. OΚ, είναι τραγικά βαρετό το να τρέχεις καλοκαιριάτικα στα αμφιθέατρα και τις βιβλιοθήκες, αλλά υπάρχει μια κατηγορία φοιτητών που βρίσκεται σε ακόμα χειρότερη μοίρα: οι εργαζόμενοι φοιτητές. Και για να εξηγηθούμε, φέρνω ένα απλό καθημερινό παράδειγμα.. Ένας φοιτητής σε κάποια φάση της ζωής του αποφασίζει ότι για χίλιους λόγους πρέπει να δουλέψει για να τα βγάλει πέρα. Τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ και προσπαθεί να την παλέψει με τη δουλειά και τη σχολή που δεν θέλει να παρατήσει. Πάει στο πανεπιστήμιο για να δώσει κανένα μάθημα και εκεί διαπιστώνει ότι τα θέματα δεν υπάρχουν στο βιβλίο, ότι ο καθηγητής δεν δέχεται να του μιλήσει επειδή «δεν τον έχει δει στα μαθήματα» και ότι, όταν ζητά να απαλλαχτεί από τις υποχρεωτικές εργασίες και να εξεταστεί με προσαρμοσμένα θέματα, η απάντηση που τρώει είναι «δεν είναι δίκαιο για τους συμφοιτητές σας»! Και ποιος είστε εσείς κύριε καθηγητά που θα αποφασίσετε για το τι είναι δίκαιο και τι άδικο; Εσείς που φτιάξατε όνομα με την ανάληψη των καθηκόντων σας; Εσείς που κόβετε έτσι για πλάκα τους μισούς για να φανεί ότι έχετε επιστημονικό κύρος; Εσείς που στέλνετε τους βοηθούς σας για μάθημα την ώρα που συνεδριάζετε στο ΔΣ της εταιρίας η οποία σας προσέλαβε για έναν μισθό με πολλά μηδενικά; Εσείς που γράφετε στα παλιά σας τα παπούτσια τους συμβασιούχους συναδέλφους σας οι οποίοι πληρώνονται με 600 ευρώ; Εσείς που υπερασπίζεστε την υποτιθέμενη αυθεντία σας σε μια υποτιθέμενη επιστήμη; Εσείς που ζητάτε από έναν εργαζόμενο να τελειώσει γρήγορα γρήγορα τις σπουδές του γιατί δυσφημείται το πανεπιστήμιο; Ε, όχι, αυτό είναι καραγκιοζιλίκι και τίποτα άλλο! Αλλά πού θα πάει…
Νίκος Σβέρκος
