Η εμφάνιση των Gamma Ray στο φετινό Rockwave είναι πλέον παρελθόν. Η σκυτάλη έχει παραδοθεί στα 4 σχήματα της δεύτερης μέρας, και τα δημοσιογραφικά καθήκοντα για αυτή τη μέρα αρχίζουν από νωρίς. Ευρισκόμενος ήδη στο ξενοδοχείο Metropolitan, ο γράφων συντάκτης του avopolis άρπαξε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Kai Hansen στο εστιατόριο στην ταράτσα του ξενοδοχείου, ιθύνοντα νου του σχήματος, μερικές ώρες μετά την σύντομη δυστυχώς εμφάνισή του. Ιδού το αποτέλεσμα.


Καλησπέρα Kai και καλή όρεξη (σ.σ. λίγο πριν τη συνέντευξη, όλο το συγκρότημα παρήγγειλε χωριάτικες, burgers και μπύρες…). Δηλώνω εντυπωσιασμένος από την όλη οργάνωση της εμφάνισης σας. Το ότι μπορέσατε και παίξατε ένα show με ειδοποίηση μιας βδομάδας προβάλλει μια μπάντα που είναι δεμένη και μπορεί να παίζει οποτεδήποτε…

Κοίταξε να δεις, όλο το χρόνο πριν την εμφάνιση κάναμε περιοδείες σε Νότια Αμερική με τους Iron Maiden και έπειτα τους Masterplan. Οπότε τα τραγούδια ήταν προβαρισμένα έτσι κι αλλιώς. Μετά από αυτά τα shows αρχίσαμε να γράφουμε τραγούδια όσοι μπορούσαμε, ο Dan έφυγε με τους Freedom Call κλπ. Οπότε όταν μας πήραν τηλέφωνο μια βδομάδα πριν, ήμασταν σπαρμένοι σε 4 διαφορετικά σημεία. Ήρθαμε στην Ελλάδα από 4 διαφορετικούς τόπους, συνεννοηθήκαμε τι θα παίξουμε στο ξενοδοχείο και όπως είδες, παίξαμε.

Μάλιστα. Πάντως τα 2-3 τελευταία χρόνια έχετε χαθεί από το προσκήνιο και ο κόσμος έχει τη συνήθεια να ξεχνάει. Έχουν περάσει τρία περίπου…(σ.σ. εδώ με διέκοψε, εμφανώς ενοχλημένος…)

Μα γιατί όλος ο κόσμος πιστεύει ότι καθόμαστε και ξυνόμαστε; Η αλήθεια είναι ότι ήμασταν φοβερά απασχολημένοι αυτά τα 3 χρόνια. Αρχικά, μετά που βγήκε το No World Order, κάναμε τη πρώτη παγκόσμια περιοδεία μας που κράτησε σχεδόν 2 χρόνια και συνεχίστηκε για την προώθηση του live που ηχογραφήθηκε κατά τη διάρκεια της. Μετά κάναμε άλλα shows με διάφορες μπάντες και ξαφνικά, είδαμε ότι πέρασαν 3 χρόνια. Βέβαια, ενδιάμεσα γράφαμε τραγούδια, συγκεντρώναμε ιδέες κλπ και τώρα είμαστε στη φάση που έχουμε ένα σωρό ιδέες, μισά τραγούδια, riffs και στίχους και πρέπει να τα τελειοποιήσουμε, να τα παίξουμε και μετά θα τα κυκλοφορήσουμε.

Μπορείς να μου αποκαλύψεις μερικές πτυχές αυτού του δίσκου, μουσικά και στιχουργικά;

Όπως είπα, αυτή τη στιγμή έχουμε τα κομμάτια του πάζλ και δε ξέρουμε τη μορφή του. Στιχουργικά δεν έχει καμία κλίση προς κάποια κατεύθυνση, δεν θα είναι concept. Βέβαια έχουν ένα θέμα όπως πάντα, αλλά δεν είναι τίποτα σταθερό. Το ίδιο συμβαίνει και μουσικά, δηλαδή δεν έχουμε τίποτα σταθερό. Αυτή τη φορά προσπαθήσαμε να γράψουμε κάτι πιο προοδευτικό, με στοιχεία από πολλές metal σκηνές. Υπάρχουν τα κλασσικά γρήγορα κομμάτια, αλλά θα έχει από μεγάλα κομμάτια με περίεργες ενορχηστρώσεις μέχρι κομμάτια με doom και brutal επιρροές. Σου λέω, ούτε εγώ ξέρω πως θα είναι ο δίσκος, αλλά σίγουρα θα είναι ενδιαφέρουσα κυκλοφορία. Αυτό γιατί είμαστε μουσικοί και μας αρέσει και ο Bon Jovi αλλά και οι At The Gates ας πούμε. Σίγουρα θα ξεφεύγει από τα standards που έχουν μερικοί για εμάς και ίσως να μην αρέσει σε όλους, αλλά δε μας νοιάζει, εμείς πρέπει να κάνουμε αυτό που μας αρέσει.

Ωραία, τώρα μου απάντησες και σε μια άλλη ερώτηση που είχα που είχε να κάνει με τις προθέσεις των Gamma Ray να κάνουν κάτι διαφορετικό από το να προσπαθούν να είναι η καλύτερη γερμανική power μπάντα. Anyway, πρόσφατα οι κριτικοί υποστηρίζουν ότι οι Gamma Ray ανακυκλώνουν ιδέες ξανά και ξανά, πράγμα το οποίο εγώ πιστεύω ότι είναι μονόπλευρη άποψη. Εσύ τι λες γι’αυτό;

Καταρχήν σ’ευχαριστώ για την γνώμη σου και ουσιαστικά απάντησες μόνος σου. Φυσικό είναι να παίζουμε συνέχεια speed metal. Το να κάνεις κάτι καινούργιο δε σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξεις μουσικό στυλ. Τι να κάνουμε δηλαδή, να παίξουμε grunge τώρα; Έτσι κι αλλιώς, κάθε μπάντα που δημιούργησε μια εικόνα και μετά άλλαξε στυλ απέτυχε. Υπάρχει κάποιος λόγος που οι μπάντες παίζουν ένα συγκεκριμένο στυλ μουσικής και στη συνέχεια εμβαθύνουν και το κάνουν πιο ενδιαφέρον για εμάς και έτσι πετυχαίνουν. Οι Gamma Ray πάντα έβαζαν καινούργια στοιχεία σε κάθε νέο δίσκο. Οπότε, στην τελική, fuck them…

Πιστεύεις ότι το γερμανικό power metal είναι «εκτός μόδας» σήμερα και κατά συνέπεια οι οπαδοί του είδους ακολουθούν μπάντες όπως οι Nevermore και γενικά τον βαρύτερο ήχο;

Συμφωνώ ότι υπάρχει κορεσμός απλά επειδή υπάρχουν πάρα πολλές μπάντες. Αλλά πρώτον αυτό δεν είναι γερμανικό φαινόμενο καθώς νέες μπάντες έρχονται από τη Σκανδιναβία, την Ιταλία κλπ και δεύτερον, δεν νοείται να είναι εκτός μόδας, αφού παραμένει καλή μουσική. Σημασία έχει το πώς παίζει η μπάντα και τι χαρακτήρα έχει. Αν μια μπάντα έχει μια δική της προσωπικότητα και είναι αναγνωρίσιμή, τότε δεν τίθεται θέμα επανάληψης και κορεσμού. Οι Nevermore που ανέφερες δεν κάνουν τίποτα το καινούργιο, απλά πήραν τον bay area ήχο, τον εμβάθυναν και του έβαλαν στοιχεία καινούργια και αυτό τους κάνει εξαιρετικούς.

Ναι, έχεις δίκιο. Λοιπόν, πίσω στους Gamma Ray. Αν και είναι εμφανές ότι στιχουργικά έχετε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, τα αδρά σκιτσάκια που έχετε για εξώφυλλα ίσως να αποθαρρύνουν ένα πιο ώριμο κοινό. Γι’αυτό ίσως και να είναι γεμάτες με 16χρονά οι συναυλίες σας…

Ναι, και είμαστε χαρούμενοι γι’άυτο (γέλια). Κοίτα, υπήρχε μια εποχή που βλέπαμε όλο παλιούς και «γέρους» οπαδούς στις συναυλίες και λέγαμε «ωχ, αυτοί είναι οι οπαδοί μας!!». Φυσικά θέλαμε και τους παλιούς μεταλλάδες αλλά γιατί να μην έχουμε και την νέα γενιά μαζί μας. Εγώ σ’αυτή την ηλικία ξεκίνησα να ακούω τη μουσική αυτή και ξέρω ακριβώς τι ήθελα τότε. Βέβαια είχαμε σκεφτεί να κάνουμε κάτι πιο καλλιτεχνικό, αλλά από την άλλη τι να περιμένεις από μια εικόνα 10 επί 10. Στην τελική, πιστεύω ότι τα εξώφυλλά μας ταιριάζουν με το μουσικό περιεχόμενο.

Είσαι πάνω από 40 τώρα. Τι ακριβώς σε κρατάει στη μουσική και συνεχίζεις να παίζεις; Σίγουρα πλέον δε χρειάζεσαι να παίζεις μουσική για να ζεις.

Θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο. Δε θα μπορούσα να τεμπελιάσω σε κανένα γραφείο βέβαια. Υπάρχουν στιγμές που σκέφτομαι ότι η ζωή μου δεν είναι η καλύτερη και ότι πλέον η ρουτίνα του δίσκου-περιοδεία-δισκου κλπ είναι βαρετή αλλά μετά βρίζω τον εαυτό μου επειδή έχω την καλύτερη δουλειά στον κόσμο. Κάνω ότι καλύτερο μπορεί να κάνει ο άνθρωπός και θα το κάνω μέχρι να αρχίσω να είμαι γελοίος στη σκηνή. Ελπίζω κάποιος να έρθει να μου πει ότι τέλειωσαν τα ψωμιά μου και να μη γελοιοποιούμαι συνεχώς.

Μάλιστα. Μια ερώτηση που κάνω συχνά είναι αν η έμπνευση είναι κάτι το οποίο κάποια στιγμή χάνεται από τους μουσικούς…

Βέβαια και χάνεται. Πάντα έρχεται ένα σημείο που είσαι άδειος και επαναλαμβάνεσαι συνέχεια και τίποτα δε σ’αρέσει πλέον. Αν είσαι σε θέση να διασκεδάζεις αυτό που παίζεις και τη μουσική που γράφεις, τότε είσαι μια χαρά. Δεν είναι αστείρευτη πηγή η έμπνευση γι’αυτό βλέπεις μπάντες να βγάζουν έναν τρομερό δίσκο και μετά να πατώνουν. Καλό είναι να κάνεις οικονομία στις ιδέες και να μη πάρεις φόρα και τις αραδιάσεις μεμονωμένα.

Τι υπάρχει στην ατζέντα των Gamma Ray για τώρα και για το μέλλον;

Γυρνάμε Αμβούργο και σιγά σιγά χτίζουμε το νέο δίσκο. Ύστερα, έχουμε περιοδείες που θα ξεκινήσουν κάπου το Μάρτιο του 2005. Μετά την περιοδεία θα βιντεοσκοπήσουμε πλάνα από τα shows και θα βγάλουμε ένα DVD με άλλα extras μέσα. Οπότε, πάλι είμαστε απασχολημένοι (γέλια)

Καλό αυτό. Τέλος, θα ήθελα να σε παρακαλέσω να μην ασχοληθείς με one-off reunion με τους Helloween. Ο Kiske σίγουρα δεν έχει όρεξη και πλέον τα reunions είναι πολύ κλισέ…

(Γέλια) Ναι το ξέρω. Αν το κάνω αυτό, θα είναι για να κάνω το δικό μου κέφι, ούτε για λεφτά ούτε τίποτα. Αλλά όντως έχεις δίκιο ότι ο Mikael δεν θα θέλει παρά πολύ να είμαι παρών σε κανένα show τους.