Η πρόωρη -όπως τελικά αποδείχτηκε- άφιξή μου στο AN Club, με έφερε προ ενός όχι και τόσο ευχάριστου γεγονότος, καθώς μπαίνοντας στο συναυλιακό χώρο, διαπίστωσα πως η προσέλευση του κόσμου ήταν επιεικώς ελάχιστη. Το εισιτήριο των 16 euro και η διαφήμιση που είχε περιβάλλει το όνομα των CEPHALIC CARNAGE λόγω τόσο της καινούργιας τους κυκλοφορίας όσο και της συμμετοχής τους στο ”Contamination” live DVD της Relapse, με τίποτα δεν προμήνυαν ή δικαιολογούσαν κάτι τέτοιο.

Δεν άργησαν να ανέβουν στην σκηνή του AN Club, οι Θεσσαλονικείς INTO THE GORE για τους οποίους κατά καιρούς ακούω μεγάλη ποικιλία απόψεων. Όσο λοιπόν κι αν το κλίμα ήταν θετικό και το Αθηναϊκό κοινό υποδέχτηκε ένθερμα την μπάντα, οι συμπρωτευουσιάνοι death metallers δεν μου άφησαν και τις καλύτερες των εντυπώσεων. Πολλά λάθη, κυρίως στο μέρος των τυμπάνων, όχι καλός ήχος στα κιθαριστικά θέματα, χλιαρή σκηνική παρουσία ως πιθανή απόρροια του άγχους που πιθανά είχε η μπάντα, κάποια καλά, σκισμένα φωνητικά από τον κιθαρίστα/τραγουδιστή, μία αδιάφορη διασκευή στο “Cogito Ergo Sum” των IMPALED NAZARENE και ένα τραγούδι σταματημένο… στην μέση, λόγω λάθους (στο σημείο πάντα που η μετριότητα του ήχου μου έδινε την δυνατότητα να διαπιστώσω αν όντως συνέβη κάτι τέτοιο) ανακατεμένα μέσα σε μια χύτρα γεμάτη με MORBID ANGEL-ικό death metal ελάχιστων κοψιμάτων και αρκετών blast, συνοδευόμενο από πολύ μέτρια στομαχίσια, brutal main vocals από τον frontman της μπάντας. Αυτή ήταν η συνταγή των INTO THE GORE, της οποίας το αποτέλεσμα μόνο ικανοποιημένο δεν με άφησε. Βλέποντάς τους όμως για πρώτη μόλις φορά, μάλλον δεν είμαι σε θέση να ασκήσω μια πλήρως αντικειμενική κριτική, οπότε βάζω μία τελεία εδώ επιφυλασσόμενος για την επόμενή τους live εμφάνιση.

Ο κόσμος εν τω μεταξύ είχε ήδη πληθύνει κατά πολύ ενώ περιμέναμε την εμφάνιση του δεύτερου support. O λόγος για τους Αθηναίους INVERACITY, για τους οποίους είχα ακούσει ήδη πολλά και καλά σχόλια και κυρίως από άτομα του χώρου. Έχοντας κάνει μια αλλαγή στην σύνθεσή τους, στην οποία και προστέθηκε ο frontman/τραγουδιστής των επίσης Αθηναίων ANGRIST αντί του προηγουμένου και έχοντας “γυρίσει τον κόσμο” και πραγματοποιήσει πολλές live εμφανίσεις, ανέβηκαν στην σκηνή με τον αέρα της co-headline και όχι της support μπάντας. Τεχνικό και πότε πότε Schuldiner-ιακό, καλοπαιγμένο brutal death metal στο ύφος των SUFFOCATION, καρφωμένο σωστά πάνω στους -σε σημεία- περίεργους ρυθμούς, «γουρουνίσια» φωνητικά στην οριογραμμή του TXDM, ένας ακούραστος, αλάνθαστος drummer, μία σωστή, μετρημένη death metal σκηνική παρουσία και η για άλλη μια φορά θερμή υποδοχή του κοινού έκαναν τους INVERACITY να μας αποδείξουν πως αν υπάρχει μια πραγματικά αξιόλογη death metal παρουσία στην Ελληνική μουσική σκηνή, τότε μάλλον είναι αυτοί. Παρουσιάζοντάς μας υλικό τόσο ολοκαίνουριο, όσο και από το λιγότερο πρόσφατό τους ”Circle Of Perversion”, οι συμπατριώτες μας κέρδισαν υπέρ του δέοντος δίκαια το χειροκρότημα όλων, κουράζοντάς μας όμως λίγο σε σημεία λόγω ίσως των πολλών επαναλήψεων ή και του μεγάλου setlist.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται πρόλογος για τους Αμερικάνους CEPHALIC CARNAGE, οι οποίοι ευρισκόμενοι στον πρώτο σταθμό της Ευρωπαϊκής τους περιοδείας, έδωσαν πολύ απλά τον καλύτερο τους εαυτό. Παρουσιάζοντας κατά κύριο λόγο το υλικό της πιο πρόσφατης κυκλοφορίας τους, ”Anomalies” (της οποίας την αγορά φυσικά και συνιστώ ανεπιφύλακτα) οι “ultra grind-corers” -όπως και αυτοσυστήνονται- άφησαν άπαντες με το στόμα ανοιχτό. Η απίστευτη τεχνική τους κατάρτιση φυσικά δεν βρήκε αμφισβητίες, η ανωμαλία της μουσικής τους έμπνευσης απλά ήρθε να επιβεβαιώσει τον τίτλο τους ως “πιο ακραίοι Mr. BUNGLE” και η εκρηκτική σκηνική τους παρουσία έκανε άλλους να… χτυπάνε τα κεφάλια τους και άλλους (εν προκειμένει εμένα) να τους κοιτούν άφωνοι. Η απίστευτη φωνητική πολυφωνία από τον μπασσίστα και τον lead vocalist της μπάντας, το επιληπτικό παίξιμο τόσο των εγχόρδων όσο και του drumset από άλλον έναν ακούραστο drummer και τέλος τα effects και οι παραμορφώσεις, σε σημεία πραγματικά σου τρύπαγαν το κρανίο. Αυτά μόνο; Όχι βέβαια, καθώς κεφάτοι και ορεξάτοι μέχρι τα μηλίγγια, οι psychos, grind-άδες της Relapse φρόντισαν να συνοδέψουν τα παραπάνω με αρκετό χαβαλέ, πολλά σχόλια για φούντες, για την προαναφερθείσα δισκογραφική τους εταιρεία και τέλος για το Ελληνικό κοινό και ακόμα, με ένα sampler χειριζόμενο από τον κιθαρίστα της μπάντας (που στα διαλείμματα του setlist, εμπλούτιζε το background με latin, country, R&B θέματα και κάποια εκ των υπαρκτών στο full length, intros) και να προσδώσουν με έκαστο εξ' αυτών, μία ακόμη νότα ασύλληπτης ανωμαλίας και δυσθεώρητης παράνοιας στο τελικό αποτέλεσμα της βραδιάς. Κορυφαία στιγμή του όλου event φυσικά αποτέλεσε το encore με το απίστευτα “βλάχικο” και SOILENT GREEN-ιακό ”Piecemaker”, το οποίο φυσικά και ξενέρωσε τους πιο “σκληροπυρηνικούς” οπαδούς της μπάντας.

Τα περαιτέρω σχόλια κρίνονται μάλλον περιττά καθώς στην θέα και μόνο των προσώπων που απάρτιζαν το κοινό της συναυλίας, δεν ήταν δύσκολο να καταλάβεις πως ουδείς αποχώρησε δυσαρεστημένος και πως τα 16 euro δεν πήγαν με τίποτα χαλάλι... Εν αναμονή των FANTOMAS, MALDOROR, MERZBOW” και λοιπών στο G-FEST… απλά ό,τι πιο ανώμαλο έχουμε δει. Ένα live απ’ τα λίγα…