Όταν έβαλα αυτό το cd να παίζει σκέφτηκα κατά πόσο είναι εφικτό ενα melodic metal συγκρότημα να με κάνει να του βάλω πάνω απο 5. Βλέπετε είμαι ολίγον προκατειλλημένος με συγροτήματα τύπου Nightwish καθώς μου κάνουν ολίγον γλυκανάλατα (sorry Φραγκίσκο) και έτσι υπέθεσα ότι θα ακούσω κάτι παρόμοιο. Μάταια!

Η μπάντα μας έρχεται απο τη Σουηδία ( ξέρετε τον Παράδεισο με τα τσάμπα studios, grrrrr !!!) και υπάρχει απο το 1999. Με αρκετές αλλαγές στην σύνθεσή τους και χωρίς καμμία full length κυκλοφορία μέχρι σήμερα οι Unchained κατάφεραν να παίξουν σε φεστιβάλ όπως το Sweden Rock και να κερδίσουν γρήγορα το κοινό. Τελικά στα τέλη του 2003 μπήκαν στα Pama Studios και χωρίς πολλές πιέσεις κυκλοφορούν φέτος το ντεμπούτο τους.

Η έλλειψη πίεσης είναι εμφανής σε όλο τον δίσκο καθώς τα πάντα είναι καλοδουλεμένα, απο το παίξιμο μέχρι την πεντακάθαρη παραγωγή. Άρτιες κιθάρες (ηχητικά και τεχνικά), πλούσιος ήχος στα τύμπανα και καλοδουλεμένη φωνή που φέρνει λίγο σε D. Gidenlow, που όμως μερικές φορές φαλτσάρει στα ψηλά, συνθέτουν αυτό το album.

Τα κομμάτια είναι 9 εκ των οποίων ξεχωρίζουν τα “The Analyst” ( που θυμίζει ολίγον απο Pain of Salvation), “I Dream” και “Seventh Sin” και θα έλεγα πως οι απανταχού φίλοι του μελωδικού metal θα τα βρουν λίγα αλλά καλά. Αρκετά power και progressive περάσματα ενώ δεν περνούν αδίαφορες και οι αναφορές στην, “Seventh son of …” περιόδο, των Iron Maiden.

Και φτάνουμε στο τέλος του cd όπου καλούμαι να βάλω ένα βαθμό για αυτή την κυκλοφορία. Τόσο καλή δουλειά σπάνια ακούμε και έτσι επάξια οι Unchained κέρδισαν κάτι αρκετά πάνω απο 5. Οι Unchained έχουν περισσευόμενο ταλέντο για όλους μας, κάτι που τους κάνει να γράφουν όμορφα riffs, με σωστότατο παίξιμο και όχι πολλά πολλά. Τα συγχαρίκια μου παίδες!


8