Βαρέθηκα! Κι αυτούς και το cd τους! Πρώτο συναίσθημα μετά την ακρόαση. Αυτό το συγκρότημα έχει βαλθεί να μου σπάσει τα νεύρα. Δεν εξηγείται αλλιώς. Ακούω το πρώτο τους cd “Sunrise In Eden” και μου αρέσει αρκετά, ειδικά για ντεμπούτο. Ακούω το “Arcana” μέτρια και κάτω κατάσταση, το “Aphellion” κάπως καλύτερο, αλλά βλέπω μια στασιμότητα και όχι μόνο αυτό, αλλά και γενικότερα ένα σύνολο που είναι κατώτερο του πρώτου δίσκου λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις ιδιαιτερότητες ενός ντεμπούτου και 2 δίσκους μετά. Και έρχεται και το “Shine” να δέσει το γλυκό.
4ος δίσκος λέω, δε μπορεί κάτι θα έχει αλλάξει. Δε γίνεται. Κι όμως! Τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου που λέει κι ο λαός μας. Και για να μην αρχίσω τις παροιμίες που μου ήρθαν στο μυαλό ακούγοντας το “Shine” ας προχωρήσω σε μια κριτική του δίσκου. Τι να γράψω όμως; Όποιος έχει ακούσει Edenbridge ξέρει τι θα περιμένει. Τα από τη Sabine Edelsbacher χαρακτηρίζονται από το «ούτε κρύο, ούτε ζέστη». Έχουμε επίσης αρκετά προσεγμένη παραγωγή μεν, τυπική για το χώρο του μελωδικού και κάπως ατμοσφαιρικού σε σημεία (και λίγο ορχηστρικού) metal δε.
Υπάρχει όμως ένα “αλλά”. Το σύνολο δε μπορεί να σε κρατήσει. Κάτι λείπει γενικότερα. Και απ’ ότι φαίνεται αυτό το κάτι οι Edenbridge δε θα το βρουν ποτέ. Γιατί αφού έχεις στοιχεία που μπορούν να δώσουν έξτρα στη μουσική σου τα χαντακώνεις τόσο πολύ με τόσα άλλα ανούσια, μονότονα και τόσο προβλεπόμενα που πάνε στράφι. Αν έχετε ακούσει ένα cd Edenbridge, τα έχετε ακούσει όλα.
Το μόνο που μπορώ να τους πιστώσω παραπάνω είναι το τρελό κλέψιμο στο “Who Wants To Live Forever” των Queen στο “What You Leave Behind” το οποίο αποτελεί (ω, τι έκπληξη) και από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου. Ξέχασα…έχει κι από αυτά. Το ομώνυμο για παράδειγμα μπορεί να γίνει «χιτάκι», αν παραβλέψει κανείς τα οκτώμισι λεπτά του, καθώς είναι ένα δουλεμένο κομμάτι. Ακόμα το “Elsewhere” και άντε και το “Wild Chase” (με ζόρια) είναι για μένα ό,τι καλύτερο έχει να δείξει σαν ολοκληρωμένα κομμάτια ο δίσκος. Υπάρχουν και σκόρπιες ωραίες στιγμές στο δίσκο αλλά δυστυχώς για τους Edenbridge, η μουσική δεν είναι παζλ…
4
