Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 η Μαρία Βουμβάκη έγινε γνωστή σε μια ισχνή μειοψηφία ακροατών, που τη γνώρισαν είτε παρακολουθώντας τις δισκογραφικές προτάσεις της εταιρείας Σείριος του Μάνου Χατζιδάκι, είτε από τους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας - όπου κέρδισε το πρώτο βραβείο με το απίθανο, (περιέχεται κι εδώ) "Η Ιστορία Κι Η Ευτυχία". Κι όμως, το Μέσα Σε Πόλεις Και Σε Κύματα Συγχρόνως άξιζε πολύ καλύτερης μοίρας από το να αποτελεί ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της πρόσφατης ελληνικής δισκογραφίας. Γιατί δεν ήταν μόνο ένα από τα ωραιότερα ελληνικά albums των τελευταίων χρόνων, αλλά και μια καινοτόμα πρόταση για το λεγόμενο «έντεχνο» τραγούδι, που θα μπορούσε ίσως να έχει ανανεώσει ριζικά το είδος αυτό και να το έχει κάνει απείρως πιο θελκτικό στους εραστές της ξένης μουσικής. Κι αυτό γιατί τόλμησε να κοιτάξει θαρραλέα προς την electronica σε μια εποχή όταν λίγοι στην Ελλάδα κατανοούσαν τι είναι αυτό το πράγμα  - όταν η Λένα Πλάτωνος και οι (πρωτόβγαλτοι τότε) Στέρεο Νόβα ήταν ακόμα ήρωες για το ψαγμένο underground. 
 
Από την υποβλητική, παραμυθένια άχλη του εναρκτήριου "Aγγελος Στη Γη", μέχρι το φαινομενικά ανάλαφρο μα τόσο ουσιαστικό μήνυμα του "Μοιράζοντας Τις Ώρες", η Μαρία Βουμβάκη έπλασε έναν κόσμο με μνήμες ελληνικές, αλλά με αγωνίες παγκόσμιες. Έναν κόσμο που είχε σφυρηλατηθεί μεταξύ άλλων και στις δουλειές της - παροπλισμένης τότε - Πλάτωνος και δεν αντιμετώπιζε έτσι τα computers ως ψυχρά μηχανήματα του διαβόλου που αλλοιώνανε τη «γνήσια» μουσική έκφραση (οι εγχώριοι ροκάδες πουλούσαν, θυμίζω, αυτό το παραμύθι μέχρι τουλάχιστον και το 1998). Κι όλα αυτά σε μια εποχή που ο όρος electronica ήταν ακόμα αδόκιμος ακόμα και ανάμεσα σε ανθρώπους που είχαν άμεση εποπτεία των όσων συνέβαιναν στη Βρετανία. Στο ντεμπούτο της Βουμβάκη συνυπήρχαν καθισμένοι πλάι-πλάι ένας «έντεχνος» ρομαντισμός «χατζιδακικής» υφής, με εκλεπτυσμένες pop ευαισθησίες σαν κι αυτές των Everything But The Girl ή των Belle And Sebastian ("Το Τέλος Της Γραμμής", "Στο Δρόμο Για Τη Σαλονίκη", "Τίποτα Με Τίποτα Δεν Μοιάζει"), αλλά και μετρημένες δόσεις electronica ("Aνεμος 1", "Η Ιστορία Κι Η Ευτυχία"). Αν προσθέσει δε κανείς σε όλα αυτά ένα προσωπικό μα πολύ αποτελεσματικό στυλ ερμηνείας (το οποίο θύμιζε συχνά-πυκνά αυτό που οι rappers αποκαλούν «παρουσίαση») και μια γραφή πρωτότυπη και δροσερή, η οποία - διατηρώντας μια αφοπλιστική αμεσότητα - μιλούσε για όλα όσα θα έπρεπε να απασχολούν έναν σκεπτόμενο άνθρωπο δραστηριοποιούμενο σε ένα σύγχρονο, αστικό τοπίο (έρωτας, αλλά και πολιτική και ερωτήματα κοινωνιολογικά μα και υπαρξιακά), έχει αμέσως-αμέσως το πορτραίτο μιας εγκληματικά αγνοημένης δισκάρας.
 
Ένας από τους λίγους που πρόσεξαν τότε το Μέσα Σε Πόλεις Και Σε Κύματα Συγχρόνως ήταν και ο Νίκος Μπουρσινός, ο οποίος έγραψε μια αρκετά θετική κριτική για το album στο Ποπ + Ροκ, τελειώνοντας με τη φράση «Μη της γυρίσετε την πλάτη, θα είναι λάθος σας». Συμπτωματικά, το τεύχος εκείνο (ήταν το Νο. 184) είχε στο εξώφυλλό του ένα τρισχαριτωμένο ξωτικό από την Ισλανδία ονόματι Björk, που εκείνη την εποχή είχε μόλις μεταμορφωθεί από τραγουδίστρια των Sugarcubes στη σημαντικότερη ηλεκτρονική τραγουδοποιό του παγκόσμιου στερεώματος. Η Βουμβάκη όμως δεν είχε την ίδια τύχη: όντας μάλλον υπερβολικά κλασάτη για τους νεοέλληνες που παραμιλούσαν τότε μαζικά με τον Χρήστο Κυριαζή και το "Μου Θυμίζεις Τη Μάνα Μου", δεν στέριωσε και χάθηκε από τα πράγματα για κάμποσα χρόνια. Δεν πετυχαίνουν πάντα οι καλύτεροι, είχε πολύ σοφά πει κάποτε ο μεγάλος Herman Hesse…
 
Track List:
 
01. Άγγελος Στη Γη
02. Άνεμος 1
03. Άνεμος 2
04. Έρωτας Επομένως
05. Hellas
06. Μοιράζοντας Τις Ώρες
07. Η Ιστορία Κι Η Ευτυχία
08. Ο Γυρισμός
09. Στο Δρόμο Για Τη Σαλονίκη
10. Τίποτα Με Τίποτα Δεν Μοιάζει
11. Το Τέλος Της Γραμμής