Στα τέλη του Γενάρη, το μουσικό 2019 έχει ξεκινήσει να δείχνει τα δόντια του. Την ίδια στιγμή που ο τρομακτικός αριθμός των 20.000 νέων κομματιών που ανεβαίνουν καθημερινά στο Spotify ετοιμάζεται να φέρει AI (Artificial Inteligence) αλλαγές στον τρόπο με τον οποίον θα ακούμε, οι πρώτες κυκλοφορίες της χρονιάς δείχνουν ότι η ασταμάτητη ροή αν μη τι άλλο μπορεί να συνοδεύεται και με ενδιαφέρουσες παραγωγές.
Στη χώρα μας και στη σκηνή μας, μόνο για τον Γενάρη, ακούσαμε τους Colorgraphs να παίρνουν το βάπτισμα του πυρός με το ντεμπούτο Gradients ως άλλοι Closer (In The Market era), θα δούμε και στο Gagarin (9/2) τους Bazooka να ανοίγουν τον ήχο τους σε ακόμη μεγαλύτερο ακροατήριο –βάζοντας το 1960s garage rock τους στα ραδιόφωνα– ενώ στο Avopolis μας τίμησε με την αποκλειστικότητα του νέου του single (προπομπού ενός πολύ πιο μελωδικού και με άποψη στην παραγωγή δίσκου), και ο κύριος LogOut.
{youtube}JOX3eciAwY4{/youtube}
Μαζί ήρθαν και οι πρώτες ηλεκτρονικές κυκλοφορίες. Ο Zaq aka Zak Famelos μόλις κυκλοφόρησε το dark disco EP Chronicles Of Athens στην Opilec Music, o C.Da Afro συνεχίζει ασταμάτητα να κυκλοφορεί δωδεκάιντσα σε σπουδαία nu disco labels όπως τη Midnight Riot και τη Samosa Records, ενώ την περασμένη εβδομάδα η Into The Light έβγαλε στο φως το Blue Grass ΕΡ των Free Level, πρότζεκτ του Γιώργου Θεοδωράκη και του Πέτρου Σκούταρη (πρώην κιθαρίστας των Sharp Ties), το οποίο χρονολογείται πίσω στα 1983-1984.
Και ασφαλώς έξω, τα πράγματα πάνε πάντα καλά. Προς έκπληξη όλων, ο Kurt Wagner των Lambchop χρησιμοποίησε autotune και επέστρεψε με το φοβερό single "Everything For You”. Οι Foals του Γιάννη Φιλιππάκη προσπαθούν να ξαναβγούν στις stadium rock αγορές, ο James Blake σέρβιρε με κομψό τρόπο τη νέα του σούπα και η (εικονιζόμενη) Sharon Van Etten βάζει τα δυνατά της για να «εκθρονίσει» τη Lana Del Rey, τη St. Vincent, τη Florence και άλλες παρόμοιου ύφους τραγουδιάρες.
{youtube}u8NxdNERUGc{/youtube}
Παραδοσιακά, βέβαια, το πρώτο τρίμηνο κάθε χρονιάς η φάση είναι underground: ξαναγυρίζεις δηλαδή στις δράσεις των μικρών μα επιδραστικών labels και από εκεί περιμένεις να βγουν τα επόμενα trends, οι νέοι μουσικοί και κυρίως –fingers crossed– οι πολυεθνικές. Τον τρόπο με τον οποίον μπορεί και πρέπει μια νέα μπάντα να αλλάζει εκ των έσω τα πράγματα (στην πιθανότητα που δεχθεί τους όρους της πολυεθνικής), θα τα δούμε εν ευθέτω χρόνω.
Σε κάθε περίπτωση, το άμεσο μέλλον της μουσικής δείχνει ευοίωνο και σε καλά χέρια. Το Spotify μετατρέπεται στο νέο χρηματιστήριο και η περσινή μανία της ραπ, μετά από τις ικανοποιητικές υποψηφιότητες στα βραβεία Oscar και στα Grammy, δείχνει να ξεθυμαίνει.
Όπως πρόσφατα άκουσα τον Mike Sniper της Captured Tracks να λέει (στο Other Record Labels podcast), διανύουμε την εποχή των singles 78 στροφών σε αυτούς τους καιρούς της ψηφιακής δισκογραφίας. Όπως και τότε δηλαδή, που τη μουσική ερμήνευαν κυρίως οι σταρ του σινεμά, έτσι και σήμερα, εκατομμύρια κόσμου καταναλώνουν τους σταρ των social media –από τη Beyoncé και τη Rihanna, μέχρι τον Drake και τον Kanye West. Τότε ο κοσμος δεν καταλάβαινε πώς ακριβώς λειτουργεί η βιομηχανία, ενώ σήμερα ακόμα και η απόδοση δικαιωμάτων, ο συγχρονισμός και οι καινούριες δυνατότητες βρίσκονται σε νηπιακό στάδιο· για πολλούς (στη χώρα μας σίγουρα), όλα αυτά είναι αχαρτογράφητα νερά. Κατά συνέπεια, η αντίστοιχη εποχή του Elvis Presley, που έφερε τα 45άρια, τις μπάντες, το ροκ εν ρολ και την ποιοτική μουσική στις μάζες, πιθανόν να μην έχει έρθει ακόμα για το streaming.
«To Do» list
1. Δείτε την ταινία Mid 90s που σκηνοθετεί ο Jonah Hill και εστιάζει στον κοινωνικό αντίκτυπο της skate σκηνής του Λος Άντζελες. Τrailer.
2. Ετοιμαστείτε για το Superbad - Valentine’s Special live που ετοιμάζουν ο Pelion Rivers με την Cookie, την Πέμπτη 14 Φλεβάρη.
3. Aκούστε ξανά το εκλέκτικ μιξ που έκανε ο αγαπητός Mr. Z για το Athens Incoming radio show (Tρίτη 00-02.00 / Σαβ. 20-22.00)
3 Singles (που βρίσκονται στην playlist avopolis)
1. Claude Fontaine - Cry For Another [Innovative Leisure]
Αμερικανίδα indie (sic) μοντέλο, αντιγράφει ερμηνείες Jane Birkin και τραγουδάει πάνω απο dub; Τι φάση; Καινούρια κυκλοφορία, προπομπός άλμπουμ από την Innovative Leisure στο L.A. Eπιτηδευμένο, αρρωστημένο, αλλά ενδιαφέρον.
2. Locked Groove - Do Not Freak [Hotflush Recordings]
Τον Locked Groove τον πάνε για μένα ta πράγματα φέτος. Το ντεμπούτο του βγαίνει Μάρτη, σαν label τον ανέλαβε η Hotflush και το πρώτο δείγμα δομημένης rave-y house αφήνει στον Βερολινέζο ελπίδες ότι μπορεί να σκοράρει τα crossover που έκαναν το ’18 η Avalon Emerson, ο Bicep ή η Peggy Gou.
3. Stevie R - Melt (Part 1) [Chapter 24]
Εδώ ένας μάστορας που μεγάλωσε στην Ελλάδα, όμως ξεκίνησε να κάνει την electronic house φάση στο Λονδίνο. Τσιμπάει samples από το εγχώριο θέατρο και από τη ρεμπέτικη παράδοση και προσθέτει bouncy μπάσα και παιχνιδιάρικα synths. Ξεχωρίζει το "Delias feat. Djanan Turan & Master Dani”, το οποίο τιμά με τον δικό του τρόπο τον Ανέστη Δελιά.
2 Albums
1. Hauschka - A Different Forest (Sony Classical)
Την πήρα προσωπικά την περίπτωση Hauschka. Αφενός με μάγεψε στην πρόσφατη εμφάνισή του στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και αφετέρου μου εμπιστεύτηκε 15 λεπτά από τη διεθνή καμπάνια προώθησης του νέου του άλμπουμ. Νέος ήχος και νέο label για τον Γερμανό. Το να είσαι στο ρόστερ της Sony Classical σημαίνει ότι τα χέρια σου πιάνουν και ότι τα πλήκτρα σου μπορούν να δημιουργήσουν αναμνήσεις και εικόνες.
Το A Different Forest είναι δίκαια το πιο βατό άλμπουμ του Hauschka μέχρι σήμερα. Η άνεση που εξασφάλισε στον δημιουργικό του οίστρο, καταγράφεται με τον μέχρι σήμερα πιο απλό μα συνάμα μεγαλειώδη τρόπο. Εκεί δηλαδή που κάποτε συναντούσες την περιπέτεια στους πειραματισμούς του με τα ηλεκτρονικά και (ενίοτε) τα beats, τώρα γίνεται μια αφηρημένη έννοια ανάμεσα σε ό,τι εικόνες δημιουργεί στο μυαλό του καθενός η μουσική.
Και η μουσική ακούγεται πιο έτοιμη απο ποτέ για τα μαζικά ακροατήρια. Θέματα που ίσως θυμίσουν τους σπουδαίους του είδους όπως ο Michael Nyman για παράδειγμα, αλλά που κοιτώντας στο παρελθόν του Ηauschka είσαι σίγουρος ότι δίκαια θα του εξασφαλίσουν μια θέση στη λίστα με τους μοντέρνους κλασικούς. Καθόλου επιβλητικό, κυλά τόσο μαλακά όσο και οι στάλες της βροχής στα φύλλα και συνδέεται (όπως τα περισσότερα από τα έργα του) με τη φύση.
2. Toro Y Moi - Outer Peace (Carpark Records)
Έλα μωρή τρέλα Chaz, τρέλανέ μας με την ψηφιακή σου disco! Mπορείς αν θες να γίνεις Caribou στη θέση του Manitoba, μπορείς να επαναφέρεις τον Prince στα dancefloor με το single "Οrdinary Pleasure". Να κάνεις ξανά τη φάση λίγο πιο French Touch τώρα που οι Cassius έχουν μεγαλοπιαστεί με παραγωγές και να κρατήσεις το φαν από το autotune και τις αγαπημένες σου μεσαίες συχνότητες για να διεισδύσεις στα ραδιόφωνα. Και στο νέο αγαπημένο μου "Laws Of The Universe”, μια χαρά βάζεις στο παιχνίδι τον James Murphy: «James Murphy is spinning at my house» και στο "Monte Carlo" δείχνεις και λίγο στους νέους R'n'B crooners πώς γίνεται. Ωραίος, φρέσκος, από μεγάλα βέβαια χιτ όχι πολλά πράγματα, αλλά όπως πάντα κυριαρχεί το feelgood vibe και η «ωραία κυλάει ο δίσκος» φάση.
Όσο για εκείνο το "New House” που ψάχνεις να αγοράσεις, συνέχισε έτσι και το Spotify σύντομα θα φροντίσει. Χαιρετισμούς από Αθήνα. Στο avopolisradio.gr σε παίζουμε συχνά.
{youtube}CgowvFGzIvA{/youtube}
