Η ιστορία ξεκινάει κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’90 όταν συγκροτήματατα όπως οι At The Gates, Edge Of Sanity, Entombed κ.ά., κυκλοφορούσαν δίσκους συνδυάζοντας τη βαρβαρότητα με τη μελωδία και άθελά τους ή μη, δημιούργησαν αυτό το πρωτόγνωρο για την εποχή μα συνάμα και μαγευτικό σουηδικό death metal ήχο. Όπως σε κάθε παρακλάδι του metal χρειάζεται ανανέωση από καινούρια συγκροτήματα, νέες ιδέες, νέα στοιχεία έτσι ώστε να επιβιώσει στο χρόνο, έτσι και στο New Wave Of Swedish Death Metal (όπως ονομάστηκε όλο αυτό το καινούριο είδος για εκείνη την εποχή) έπρεπε να βγουν συγκροτήματα για να δώσουν νέα πνοή στο είδος, να το ανανεώσουν με μοντέρνες ιδέες και μαζί με τους «πατέρες» του είδους να συμβάλλουν στη διαιώνισή του.
Ένα από τα ηγετικά συγκροτήματα που ακολούθησαν τα βήματα των παραπάνω και βοήθησαν το NWOSDM να σταθεί γερά στις βάσεις του και να προοδεύσει ήταν οι Dark Tranquillity. Το 1993 κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους “Skydancer” μέσω της Spine Farm Records και μετά από δύο χρόνια το MCD “Of Chaos And Eternal Night”. Την ίδια χρονιά θα κυκλοφορήσουν και το δεύτερο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους για το οποίο είναι αφιερωμένη αυτή η στήλη, έχοντας όμως προηγουμένως αλλάξει εταιρία και υπογράψει με την Osmose Productions, η οποία μπορεί να μην ήταν η καλύτερη και πιο πλούσια εταιρία εκείνη την εποχή αλλά ήταν από τις πιο φιλότιμες και γνωστές εταιρίες στον underground χώρο και προωθούσε πολλά συγκροτήματα στο ξεκίνημά τους (αν την «ψάξετε» λίγο, θα βρείτε και ελληνικά συγκροτήματα που έχουν κυκλοφορήσει δίσκους μέσω της Osmose Productions...).
Το “The Gallery” λοιπόν ήταν, αν όχι ο πιο σημαντικός (να μην ξεχνάμε ότι την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και το “The Jester Race” των In Flames…), ένας από τους πιο σημαντικούς δίσκους-σταθμούς που βοήθησαν το NWOSDM να ανανεωθεί και να προοδεύσει μετά τα μέσα της δεκαετίας του ’90. Ένας δίσκος ο οποίος έδωσε ακόμη μεγαλύτερη πνοή στο ιδίωμα και έκανε όλο και περισσότερους νέους φιλόδοξους μουσικούς να προσελκύσουν το σουηδικό death metal. Επίσης, με το “The Gallery” γίνονται γνωστοί οι Dark Tranquillity στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο (το μεγάλο «μπαμ» έγινε αργότερα με το “The Mind’s I”). Σ’αυτό βέβαια συνέβαλλε και η αλλαγή της εταιρίας που ήξερε πως να προωθεί νέα συγκροτήματα του underground χώρου.
Οι Dark Tranquillity στο “The Gallery” προσθέτουν ακόμη περισσότερη μελωδία και τα τραγούδια τους βγάζουν περισσότερη ατμόσφαιρα και συναίσθημα σε σχέση με προηγούμενα συγκροτήματα του είδους. Ένας δίσκος γεμάτος riffάρες, καταπληκτικές συνθέσεις, μελωδίες, συνεχείς εναλλαγές στους ρυθμούς, maiden-ικά περάσματα (σήμα κατατεθέν του σουηδικού death) κάνει τον ακροατή πότε να μένει με ανοιχτό το στόμα και πότε να «χτυπιέται» ανελέητα. Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς απ’ αυτό τον δίσκο; Τις κιθάρες στο refrain του “Punish My Heaven”; Τη μελαγχολία που πηγάζει από το “Silence, And The Firmament Withdrew”; Το αργόσυρτο και ταξιδιάρικο riff του “Lethe”; Ή τις ακουστικές κιθάρες και τα ορχηστρικά κρουστά στο instrumental “Mine Is The Grandeur…” που βγάζει ένα επικό και πομπώδες feeling θυμίζοντας κάποιον βασιλιά με τους πολεμιστές του να γυρίζουν από μάχη;
Το “The Gallery” είναι ένας δίσκος-σταθμός για το NWOSDM και έδωσε ώθηση στην πρόοδό του. Έφερε καινούρια στοιχεία στο είδος και η αξία του είναι ανεκτίμητη. Επίσης, σ’ αυτό τον δίσκο οι Dark Tranquillity μπαίνουν με μαγκιά (“We are the outstretched fingers that seize and hold the wind…”) υπονοώντας ότι δε θα περάσουν απαρατήρητοι από τη μεταλλική μουσική σκηνή. Πράγματι, οι Dark Tranquillity όχι μόνο δεν πέρασαν απαρατήρητοι αλλά έχουν φτάσει να είναι από τα μεγάλα συγκροτήματα στον χώρο και είναι όλα όσα πρέπει να έχει μια σουηδική death metal μπάντα.
