Αναρωτιέμαι πόσοι από εσάς ξέρουν ότι οι Αμερικάνοι Riot υπάρχουν από το 1976. Και αν αυτό φαίνεται μακρινό, αναρωτιέμαι πόσοι έχουν ακούσει το Thundersteel, κυκλοφορίας 1988. Ποιό είναι το υπονοούμενο; Απλά ότι αυτό το συγκρότημα δεν έτυχε της αναγνώρησης που άξιζε, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά γενικότερα.
Ουσιαστικά το σχήμα άρπαξε μια τεράστια ευκαιρία και περιόδευσε μαζί με τους Kiss, την εποχή μου μεσουρανούσαν με το Lick it up. Η επιλογή της παρέας του κιθαρίστα Mark Reale δεν ήταν τυχαία. Είχε προηγηθεί το Born in America (1983), η κυκλοφορία του οποίου έκανε πολλούς να πιστέψουν ότι ένα μεγάλο συγκρότημα άρχιζε να δίχνει τις δυνατότητες του. Η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη όμως, και αιτία ήταν η (πρωσορινή) διάλυση των Riot, καθώς ο Reale αισθανόταν «κουρασμένος». Έτσι τελειώνει η πρώτη περίοδος του συγκροτήματος (1976-1984), κατά τη διάρκεια της οποίας, οι Riot κυκλοφόρησαν ορισμένα φοβερά κομμάτια, όπως το “Outlaw”.
Το comeback ήταν εντυπωσιακότατο. Το 1988 η νέα κυκλοφορία των Riot κάνει αίσθηση. Το line-up ήταν διαφορετικό: Mark Reale (G), Tony Moore (V), Bobby Jarzombek (D) και Don van Stavern (B). Το track listing έχει ως εξής: “Thudersteel”, “Fight of fall”, “Sign of the crimson storm”, “Flight of the warrior”, “On wings of eagles”, “Johnny’s back”, “Bloodstreets”, “Run for your life” και “Burried alive (Tell tale heart)”. Πρέπει να σημειωθεί ότι χρέη drummer στα “On wings of eagles”, Fight or fall”, “Sign of the crimson storm” και “Bloodstreets”, εκτελεί ο Mark Edwards.
Οι αλλαγές των μελών του group άλλαξαν αρκετά το ύφος της μουσικής του. Πρώτος τραγουδιστής ήταν ο Guy Speranzα (1981), ακολούθησε ο Rhett Forrester (1984, δολοφονήθηκε το 1994 στην Atlanta), για να αναλλάβει ο Tony Moore το 1988. Σημαντικό γεγονός ήταν ότι οι νέοι drummers (Jarzombek, Edwards) αποδείχθηκαν σαφώς ανώτεροι (χρησιμοποιώντας βέβαια και τις εξελίξεις στα πετάλια). Αποτέλεσμα των αλλαγών ήταν ο ήχος στο Thundersteel, ο οποίος φλερτάρει με το power metal, διατηρώντας παράλληλα τη δομή των συνθέσεων του Reale αλλά και τον ήχο της κιθάρας του.
Χειμαρώδες power metal το ομόνυμο κομμάτι του δίσκου, ενώ το “Fight or fall” αποτελεί μία από τις κορυφαίες στιγμές όντας βαρύ αλλά και μελωδικότατο. Το αργόσυρτο “Sign of the crimson storm” θυμίζει τους παλαιότερους Riot και το “Flight of the warrior” είναι μάλλον το καλύτερο κομμάτι, με φοβερό drumming, καταπληκτικό chorus, ύστερα από το οποίο ξεσπάει πανικός. Εξαιρετικό δείγμα πρώιμου power metal χαρακτηρίζεται το “On the wings of eagles” με τα φωνητικά να ξεχωρίζουν. Όσο για το “Johnny’s back”, μουσικά χαρακτηρίζεται ως «χρόνια μπροστά», ενώ στιχουργικά ασχολείται με την επιστροφή της mascot “Super-φώκιας”, ονόματι Johnny, στα πλαίσια της επιστροφής των Riot.
Η συνέχεια έχει “Bloodstreets” και κλασσικό heavy metal, χωρίς κανένα ιδιαίτερο riff, καθώς και το power metal-ικό “Run for your life, με μια αρνητική ατμόσφαιρα στο chorus και καλοδουλεμένα drums. Τέλος με το “Burried alive (Tell tale heart)”, ένα ογκώδες κομμάτι.
Τελικά, το Thundersteel είναι κορυφαίος δίσκος, και αξίζει τη προσοχή όλων όσων ασχολούνται με τη heavy/power σκηνή. Οι κιθάρες του Reale είναι απλά το heavy metal στο απόγειό του, και το σημαντικό είναι ότι πλαισιώνονται άριστα από τους drummers. Ο Moore βέβαια ξεχωρίζει από την αρχή του album και ίσως είναι αυτές οι αλλαγές τραγουδιστών (σήμερα είναι ο Mike DiMeo) που κάνουν τη δισκογραφία των Riot να δείχνει τεράστια αλλά και φοβερά πρωτότυπη μουσικά.
‘Ομως, ίσως ευθύνονται και για τις περιπέτειες στις οποίες μπλέκεται κατά καιρούς το σχήμα, και έτσι δεν ακούγεται όσο πρέπει. Δεν πειράζει....οι Riot δεν είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι που δεν παίρνουν το ανάλλογο feedback. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι καθόλου σπάνιο στην ποιοτική μουσική. Γι’αυτό και συνεχίζουν ακάθεκτοι, με πιο πρόσφατο δείγμα το αξιέπαινο Sons of society. Προσωπικά πάντως θεωρώ ότι το Thundersteel είναι η κορυφαία τους δουλειά, και οι λόγοι ξεκινούν από τα εξαίσια refrains και φθάνουν στις φοβερές κιθάρες του Reale.
