Αυτοί εδώ οι Αμερικανοί μίλησαν κατευθείαν στις καρδιές μας. Τα σουπερ-επιτυχημένα, απανωτά live που έχουν δώσει οι Red Fang στην χώρα μας έχουν χτίσει μια σχέση, που η αλήθεια είναι ότι θα δοκιμαστεί αρκετά από την πορεία που πήραν στο νέο τους album “Whales and Leeches”. Αφού απονείμουμε στον John Sherman (drums) το τιμητικό βραβείο “Δε Κούλεστ Ιντερβιουι 2013”, ας δούμε τι είχε να μας πει, για πολλά και διάφορα...

Υποτίθεται το “Whales and Leeches” είναι το πιοσημαντικό αλμπουμ στην καριέρα σας, μιας και είναι το τρίτο. Αν και είναι ακόμα νωρίς (σ.σ. ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει μόλις μια βδομάδα) έχεις να μας δώσεις εικόνα, από την αποδοχή του;

Είναι, όντως, πολύ νωρίς για να δούμε εάν θα τα πάει καλά. Έλαβα πριν λίγες ώρες ένα mail από την εταιρεία μας και οι πωλήσεις τις πρώτηςεβδομάδας είναι ενθαρρυντικές. Ποιός ξέρει;;; Εμένα μ' αρέσει πολύ ο δίσκος και ειλικρινά, αυτό είναι το μόνο που μετράει στο τέλος.

Μήπως τίποτα μικρές, τοσοδούλικες σκεψούλες σε κάνουν να αγχώνεσαι για κάτι, σε σχέση με αυτή την κυκλοφορία σας;

Να σου πω την αλήθεια, έχω άπειρες επουσιώδεις αρνητικές σκέψεις που με αγχώνουν όλη την ώρα (γέλια). Μου πήρε αρκετό καιρό, ίσως και μήνες, αφότου ηχογραφήσαμε το άλμπουμ, ώστε να μπορέσω να το ακούσω χωρίς να βρίσκω διάφορα, ασήμαντα πράγματα για να γκρινιάζω ότι έπρεπε να τα κάνουμε αλλιώς... Είμαι πολύ αυστηρός κριτής της μουσικής μας και πλέον μπορώ να σου πω ότι διασκεδάζω με τις ακροάσεις του υλικού που έχουμε ετοιμάσει αυτή τη φορά. Γενικά δεν θα με πιάσεις να λέω ότι κάναμε κάτι “τρομερό” ή “απίστευτο”, γιατί συνήθως, πάντα, βρίσκω μικρά λάθη ή αστοχίες.

Θα ήθελα, τώρα, να μας περιγράψεις με πέντε λέξεις τον ήχο σας στο νέο αλμπουμ, χωρίς όμως να χρησιμοποιήσεις καμία από τις εξής: heavy, rock, stoner, punk, metal.

Πέντε λέξεις;;; Ωωω... ρε φίλε... (γέλια). Γρήγορο... αργό... (μετά από 1 λεπτό...), πνιγηρό και σκοτεινό. Μάλλον η τελευταία πρέπει να είναι καλή, γιατί οι προηγούμενες ήταν αρκετά σκατένιες... (γέλια)... ΤΟ ΒΡΗΚΑ...ασαφές. Ναι, αυτή είναι η λέξη... Ασαφές.

Αν και έχω ακούσει το υλικό, μόλις πέντε ή έξι φορές, φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχετε συνθέσει τον πιο “ευθύ” Red Fang” δίσκο μέχρι σήμερα. Έχετε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι μπορεί να χάσετε fans της μουσικής, οι οποίοι προτιμούν την “στονερο-ψυχεδελική” υπόσταση των κομματιών σας;

Έχουμε και heavy κομμάτια, όπως το “Dawn Rising”, το οποίο είναι ότι πιο doom έχουμε κάνει, αλλά όπως σωστά λες, έχουμε πολλά γρήγορα σημεία στις συνθέσεις μας και αυτό ίσως συνέβη γιατί είχαμε πολύ λίγο χρόνο στην διάθεση μας για να γράψουμε αυτό το άλμπουμ. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το εάν θα απογοητευτεί κάποιος. Γράφουμε την μουσική που αρέσει σε μας και όχι με γνώμονα το πόσους fans θα έχουμε. Ισχύει το κλισέ: εάν κάνουμε αυτό που θέλουν οι άλλοι, δεν θα είμαστε, τότε, αληθινοί με τους εαυτούς μας. Τότε είναι που θα ακουστούμε εντελώς σκατά και πιθανώς να μας εγκαταλείψουν όλοι οι fans. Τουλάχιστον τώρα, κάποιοι θα μείνουν...

Το “Dawn Rising” είναι, όπως είπες και εσύ, μια σύνθεση επηρεασμένη από το κλασικό doom metal. Σου αρέσουν αλήθεια, μπάντες όπως οι Pentagram, οι Trouble...;

Σίγουρα. Είμαι 38 ετών και ακούω Trouble, πχ. από τα δεκαπέντε μου, ενώ τους Pentagram τους ανακάλυψα αργότερα, γύρω στα 20 μου. Αυτά είναι τα γκρουπς που γέννησαν τους Sleep. Και από κει ξεκίνησαν οι Yob. Αυτοί ήταν που πήγαν τον ήχο σε περιοχές που πριν δεν υπήρχαν. Είναι με διαφορά η αγαπημένη μου, μοντέρνα doom μπάντα. Ήταν τιμή μας που ο Mike Scheidt έκανε φωνητικά στο κομμάτι.

Οι Red Fang απέκτησαν φήμη στην Ελλάδα, πολύ γρήγορα. Μεριά τα αστεία video που κάνατε, μεριά τα τρομερά live σας εδώ και βέβαια η καλή μουσική των πρώτων δύο δίσκων σας, ίσως είστε πλέον rock αστέρες στην Ελλάδα. Πιστεύεις ότι ο δεσμός που έχετε με το ελληνικό κοινό, είναι αρκετά ισχυρός ή απλά περνάμε ένα hype που θα έχει και τα κάτω του;

Μακάρι να είναι ισχυρός. Το εύχομαι. Την πρώτη φορά που ήρθαμε στην Ελλάδα, βρισκόμασταν στην πρώτη υπερπόντια περιοδεία μας και είχαμε την εντύπωση ότι κανείς δεν θα μας γνώριζε. Τρελαθήκαμε όταν είδαμε την ανταπόκριση του ελληνικού κοινού στην μουσική μας. Επιστρέψαμε και έγινε το ίδιο και καλύτερο. Ξαναεπιστρέψαμε και πλέον μπορούσαμε να γεμίσουμε ένα μεγάλο club. Αντιλαμβάνεσαι ότι πραγματικά χαίρομαι που θα επιστρέψω στην Ελλάδα για τέταρτη φορά, σε λίγο καιρό, νομίζω μέσα στο 2014.

Ποντάρω ότι οι Motorhead είναι μια από τις τεράστιες επιρροές σας και μάλιστα τυχαίνει να κυκλοφορείτε μαζί τα καινούργια σας άλμπουμ. Πες ότι είμαι ένα δεκαπεντάχρονο, με 15 δολάρια, μόνο, στις τσέπες μου και βρίσκομαι σε ένα δισκάδικο. Τι θα μου έλεγες, για να με πείσεις να αγοράσω το δικό σας άλμπουμ, αντί για το “Aftershock” (ο Lemmy δεν θα ακούσει λέξη);

(γέλια)...φίλε, ο Lemmy ακούει τα πάντα. Είναι ο Θεός. Κοίτα, δεν έχω ακούσει το “Aftershock” ακόμη, αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα προσπαθούσα να πείσω τον πιτσιρικά να αγοράσει κάποιο παλιότερο Motorhead αλμπουμ...(γέλια). Δεν είμαι καλός πωλητής και θα ακουγόμουν σαν μαλάκας, ό,τι και αν του έλεγα... Άλλωστε είναι πολύ δύσκολο να πείσεις κάποιον να αγοράσει κάτι άλλο, αφήνοντας στην άκρη έναν Motorhead δίσκο.

Μου αρέσει πολύ και η ποικιλία που έχετε στα φωνητικά. Στο γκρουπ έχετε δύο τραγουδιστές, με τον έναν να τραγουδάει πιο καθαρά και τον άλλο να γκαρίζει. Περίπου το ίδιο, λέμε τώρα, έκαναν και οι Beatles. Ποιος από σας είναι ο Lennon και ποιος ο Mc Cartney;

(γέλια)...το μόνο που ξέρω είναι ότι εγώ είμαι ο Ringo...(γέλια). Ξέρω που το πας... Ε, όχι. Ο Aaron είναι ο Paul Mc Cartney και ο Bryan είναι ο John Lennon.

Λοίπον, Ringo, η τελευταία ερώτηση είναι η εξής. Σε ένα εικονικό μέλλον ή καλύτερα παρόν, οι Red Fang είναι η μεγαλύτερη rock μπάντα του γαλαξία και αποφασίζει, επειδή έχει τα φράγκα, να φτιάξει μαγκιόρικο blockbuster, με soundtrck την μουσική της. Δώσε συνοπτικά το σενάριο.

Ω θεέ μου... με έχεις καταστρέψει σήμερα... Λοιπόν, θα έφτιαχνα σίγουρα μια ταινία με zombie. Σκηνές αποκάλυψης και τέτοια, περίπου σαν το Walking Dead. Αλλά ταυτόχρονα θα παιζόταν και εισβολή από εξωγήινους. Zombie-slash sci-fi movie, φίλε μου... Εάν παίζαμε εμείς, η μπάντα εννοώ, θα ήμασταν μια παρέα από nerds, που από λάθος θα έσωζαν τον κόσμο. Κάτι τέτοιο...