Οι Graveyard είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα στο χώρο του vintage rock και έκαναν ουκ ολίγους να παραμιλούν με τα δύο τελευταία τους albums. Σε λίγες μέρες οι Σουηδοί θα επισκεφτούν για πρώτη φορά τη χώρα μας και έτσι το AVOPOLIS METAL δράττεται της ευκαιρίας και λέει δυο λογάκια με τον drummer της μπάντας Axel Sjöberg…
Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από την κυκλοφορία του τελευταίου σας δίσκου “Lights Out”. Τι feedback έχετε λάβει μέχρι στιγμής;
Από παντού είχαμε πολύ θετικό feedback! Όλες οι συναυλίες που δώσαμε ήταν επιτυχημένες και ο κόσμος πραγματικά έδειξε να εκτιμά το δίσκο.
Συγκριτικά με το “Hisingen Blues”, το “Lights Out” ήταν περισσότερο συναισθηματικό, πιο σκοτεινό, αλλά και πιο επιθετικό σε κάποια κομμάτια. Συμφωνείς; Θα μπορούσες να εντοπίσεις και κάποιες άλλες διαφορές;
Yeah, συμφωνώ με την προσέγγισή σου. Αυτό που θα ήθελα να προσθέσω σε αυτά που είπες είναι πως το “Lights Out” έχει ένα ευρύτερο μουσικό φάσμα στα στοιχεία του συγκριτικά με τα προηγούμενά μας albums. Επίσης, είναι σκληρότερο, αλλά ταυτόχρονα και πιο μαλακό.
Μεσολάβησε μόλις ενάμισης χρόνος μεταξύ των κυκλοφοριών των “Hisingen Blues” και “Lights Out”. Νιώσατε πως υπήρχε ένα καλό momentum για το συγκρότημα και δουλέψατε πάνω στην κυκλοφορία ενός νέου δίσκου;
Yeah, ακριβώς. Επειδή όπως λένε, στη βράση κολλάει το σίδερο, δουλέψαμε πάνω στο “Lights Out” σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θέλοντας να εκμεταλλευτούμε τη συγκυρία.
Υπάρχει έτοιμο καθόλου καινούργιο υλικό; Να περιμένουμε πάλι κάτι σε ανάλογα σύντομο χρονικό διάστημα;
Δεν υπάρχει κάτι ακόμα. Έχουμε μόνο κάποια σκόρπια riffs και ιδέες, αλλά τίποτα ολοκληρωμένο ακόμα. Θα ξεκινήσουμε σύντομα όμως να δουλεύουμε πάνω σε καινούργιο υλικό, αλλά πιθανότατα θα περάσει κάμποσος καιρός ακόμα μέχρι να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις του επόμενου album.
Ποιοι ήταν οι στόχοι σας όταν ξεκινήσατε τη μπάντα; Λαμβάνοντας υπόψη την επιτυχία των τελευταίων δύο σας δίσκων, οι στόχοι αυτοί έχουν μεταβληθεί καθόλου;
Οι πρωταρχικοί μας στόχοι όταν ξεκινήσαμε το group ήταν να καταφέρουμε να περιοδεύσουμε και να παίζουμε μουσική ανά τον κόσμο και κάποια στιγμή να μπορούμε να ζούμε από αυτή μας την ενασχόληση. Και τα καταφέραμε! Βέβαια, στην πορεία, όπως πιστεύω πως συμβαίνει και με τους περισσότερους ανθρώπους, κάποιοι στόχοι μεταβάλλονται. Αυτή τη στιγμή έχουμε περισσότερο μουσικούς στόχους, όπως το πως θα θέλαμε να φτιάξουμε ένα δίσκο μας κ.τ.λ. Στην πραγματικότητα είναι λίγο περίεργο το συναίσθημα να κάθεσαι κάτω και να συνειδητοποιείς πως «τα κατάφερες».
Περιμένατε να κερδίσετε το Σουηδικό Grammy στην κατηγορία της καλύτερης Hard Rock/ Metal κυκλοφορίας; Πως αισθανθήκατε;
Χαχα, όχι! Στην πραγματικότητα δεν το περιμέναμε καθόλου. Είναι περίεργο συναίσθημα να ακούς να λένε ότι ο δίσκος σου είναι ο καλύτερος της χρονιάς. Εμένα αν με ρωτήσεις έχω και έναν διαφορετικό αγαπημένο δίσκο κάθε μέρα της βδομάδας.
Αν και δεν παίζετε metal μουσική, έχετε υπογράψει στη Nuclear Blast, που είναι μια μεγάλη metal δισκογραφική εταιρία. Πιστεύεις πως αυτό σαν γεγονός βοήθησε θετικά τη μπάντα;
Δεν ξέρω… Ίσως. Ήμασταν μία από τις πρώτες μπάντες της Nuclear Blast που δεν έπαιζε τυπικά metal και πιθανότατα αυτό το γεγονός να τράβηξε κάποια βλέμματα πάνω μας.
Υπάρχουν ένα σωρό μπάντες τριγύρω που παίζουν vintage rock, παρόμοια με αυτή που παιζόταν τη δεκαετία των 70s. Μπορείς να σκεφτείς ένα λόγο που συμβαίνει αυτό τα τελευταία χρόνια;
Δεν ξέρω καθόλου τι να σου απαντήσω… Είναι ίσως σαν τα κύματα. Πάνε και έρχονται, αλλά είναι πάντοτε rock μουσική, άσχετα με το αν θα τα ονομάσεις stoner ή κάπως αλλιώς. Πραγματικά δεν έχω κάποια καλή απάντηση…
Σε έναν περίπου μήνα θα επισκεφτείτε για πρώτη φορά την Ελλάδα για δύο συναυλίες. Τι να περιμένουμε από εσάς;
Να περιμένετε μια σφιχτοδεμένη μπάντα και μια πραγματικά καλή rock συναυλία. Εμείς τι να περιμένουμε από εσάς;
Θα μπορούσα να πω, ένα ζωντανό και ενθουσιώδες κοινό. Την μπύρα των Graveyard, την «Hisingen Brew», θα την φέρετε μαζί σας?
Χαχαχα! Μπα! Θα βρούμε κάποια τοπική μπύρα και θα αράξουμε να ακούσουμε Aphrodite's Child…
