Για τους Clutch δε χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα. Μόνο και μόνο το γεγονός πως μας προσφέρουν μουσικάρες εδώ και μια εικοσαετία μιλάει από μόνο του. Λίγο πριν τις συναυλίες τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, το AVOPOLIS METAL ξεκλέβει λίγο από τον λιγοστό χρόνο του Neil Fallon για να μιλήσουμε για το “Earth Rocker” και όχι μόνο…
Καταρχάς συγχαρητήρια για το “Earth Rocker”. Είναι καταπληκτικό…
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Το νέο σας album είναι εμφανώς πιο επιθετικό, με γρηγορότερα κομμάτια, περισσότερα σόλο και λιγότερο πειραματικό από το προηγούμενο. Θα μπορούσες να εντοπίσεις εσύ κάποιες άλλες διαφορές; Θέλατε να εστιάσετε κάπου συγκεκριμένα από μουσικής άποψης;
Προσωπικά μιλώντας, ήθελα το καινούργιο υλικό να κρατηθεί όσο το δυνατόν πιο απλό, τόσο από άποψη μουσικής, όσο και στίχων. Και όταν λέω απλό, δεν εννοώ να μοιάζει με ξεπέτα, αλλά να μην καθίσουμε να το ψειρίσουμε και πολύ. Θέλαμε απλά να ακολουθήσουμε το ένστικτό μας. Επίσης θέλαμε να ηχογραφήσουμε ένα δίσκο που να έχει μια κλασσική διάρκεια LP, με δύο ευδιάκριτες πλευρές.
Τζαμάρατε καθόλου στο studio; Τα κομμάτια έχουν δυνατό το live συναίσθημα…
Εδώ παίζει μεγάλη ειρωνεία! Κάναμε εκτεταμένη δουλειά ως προς την παραγωγή αυτού του δίσκου. Έτσι μέχρι να είμαστε έτοιμοι να αρχίσουμε τις ηχογραφήσεις, γνωρίζαμε το υλικό απ’ έξω και ανακατωτά. Αυτό λοιπόν μας επέτρεψε να μην ανησυχούμε για το αν θα θυμόμαστε τα μέρη μας και να δώσουμε εν τέλει τον καλύτερό μας εαυτό στις εκτελέσεις των κομματιών. Το “Earth Rocker” είναι μάλιστα ο λιγότερο live δίσκος που έχουμε κάνει ποτέ. Φαντάσου πως δεν είδα ποτέ τον JP ή τον Dan στο studio κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Ο καθένας «έκανε» τα μέρη του ξεχωριστά από τον άλλο.
To artwork του δίσκου είναι πολύ όμορφο. Συμβολίζει κάτι συγκεκριμένο;
Ο Nick Lakiotes έκανε “δολοφονική” δουλειά. Πριν το δίσκο είχαμε αρκετά vibes από τα “Never Say Die” και “Technical Ecstasy” των Black Sabbath, τα μεταφέραμε στον Nick και αυτός έφτιαξε ένα πρόχειρο σχέδιο. Αμέσως μόλις το είδαμε συνειδητοποιήσαμε πως αυτό θα ήταν το artwork του “Earth Rocker”. Δεν ήξερα πως ένας «Γήινος Ρόκερ» έμοιαζε πριν δω το σχέδιο…
Πως και αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε τους δίσκους σας μέσω της δικής σας δισκογραφικής εταιρείας; Τι πλεονεκτήματα πιστεύεις πως δίνει σε έναν καλλιτέχνη μια τέτοια κίνηση;
Παίζαμε το παιχνιδάκι των εταιρειών για χρόνια και ποτέ δε δούλευε υπέρ μας. Σίγουρα τα mp3 και γενικότερα η φάση του file sharing κατέστρεψε τη μουσική βιομηχανία όπως την ξέραμε, αλλά επέτρεψε σε μπάντες όπως οι Clutch, οι οποίοι δεν είναι για τον καθένα, να ακουστούν από ανθρώπους που δεν τους είχαν ακούσει νωρίτερα. Το να ανοίξουμε τη δική μας δισκογραφική ήταν μια διαδικασία μέσα από την οποία μάθαμε κάποια πράγματα και έφερνε περισσότερο σε δουλειά, αλλά μας ωφέλησε σε ζητήματα στα οποία οι μεγαλύτερες εταιρείες δε θα μπορούσαν ποτέ να κάνουν για εμάς.
Πόσο δύσκολο είναι για εσάς να καταρτίσετε ένα setilist έχοντας τόσα album στο ενεργητικό σας;
Η αλήθεια είναι πως γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Έχουμε εκατοντάδες κομμάτια. Ίσως να έχουμε 50 που να μπορούμε να παίξουμε ανά πάσα στιγμή, αλλά μόνο 17 παίζουμε συνήθως σε ένα gig. Πάντα κάποιος θα μένει παραπονεμένος επειδή δεν άκουσε ένα τραγούδι που θα ήθελε, αλλά τι να κάνουμε;
Είσαστε 4 συγκεκριμένα άτομα μέσα στο συγκρότημα από την πρώτη μέρα. Είναι αυτό το μυστικό για να φτιάχνεις σπουδαίους δίσκους όπως εσείς κάνετε τόσα χρόνια; Πόσο δύσκολο είναι να διατηρηθεί αυτή συνοχή τόσο σε μουσικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο;
Είναι σίγουρα θετικό το γεγονός πως μπορούμε να αλληλεπιδρούμε εντελώς φυσικά τις περισσότερες φορές και ότι νιώθουμε πολύ άνετα μεταξύ μας. Πιστεύω πως είναι σημαντικό να καταφέρνεις να βρίσκεις νέες προκλήσεις μέσω νέων ιδεών, ακόμα και όταν αυτές καταλήγουν να είναι για πέταμα. Αυτό, και να διατηρείς την αίσθηση του χιούμορ…
Σ’ ευχαριστούμε Neil. Θα τα πούμε στο live.
Να είσαι καλά!
