Η Πολωνία φημίζεται για την death/black σκηνή της και τους Riverside. Οι τελευταίοι έχουν καταφέρει να στρέψουν τα (κυρίως βρετανικά) φώτα πάνω τους, λόγω της έντονης ομοιότητας τους με τις υπερδυνάμεις του σύγχρονου prog-rock αλλά και εξαιτίας των αξιόλογων κυκλοφοριών τους. Τις δύο πρώτες μέρες του φετινού καλοκαιριού οι RIVERSIDE εμφανίζονται σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, με σκοπό να αγγίξουν τις ψυχές μας. Και όσο cheesy και εάν ακούγεται το παραπάνω, ο maiman Marius Duda, μας εξηγεί το πως θα το καταφέρουν μέσω της μουσικής που συνθέτει.

Καλησπέρα Marius. Χαίρομαι ιδιαίτερα που θα έχουμε αυτή τη σύντομη συζήτηση. Διάβασα μια πρόσφατη συνέντευξη που έδωσες στο περιοδικό Prog Rock, όπου και χαρακτηρίζεις το τελευταίο αλμπουμ σας, ως έναν “λυπημένο” δίσκο. Εγώ θα έλεγα ότι η προσέγγιση σας είναι ιδιαίτερα ρεαλιστική, απλά οι καιροί που ζούμε αποπνέουν μια μιζέρια και απαισιοδοξία. Έχετε σαν σκοπό να προωθήσετε μέσω των τραγουδιών σας κάποια μηνύματα και εάν ναι, ποια είναι αυτά; 

Ήθελα να “φωτογραφίσω” την πραγματικότητα των ημερών μας. Έτσι διάλεξα ως βασικό θέμα του άλμπουμ κάποιες περιπτώσεις, όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να ελέγξουν τις ίδιες τις ζωές τους και συμπεριφέρονται σαν σκλάβοι, ενώ έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι ελεύθεροι.

Τι feedback έχετε για το SONGS αλμπουμ; 

Θα έλεγα καλό. Πολλοί νομίζουν ότι είναι το πρώτο μας άλμπουμ. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μεγαλύτερη ανταπόκριση σε σχέση με το παρελθόν, από άτομα που δεν είχαν καμία επαφή με την μουσική μας.

Πιστεύεις ότι το καλλιτεχνικό έργο των Riverside, πέρα από την πτυχή της μουσικής, έχει την δυνατότητα να δώσει κουράγιο σε κάποιους από το κοινό σας, να προσπαθήσουν να αλλάξουν τις ζωές τους με θετικό τρόπο; 

Πραγματικά δεν γνωρίζω. Η μουσική είναι δύσκολο θέμα για να συζητάς, αλλά γνωρίζω σίγουρα ότι κάποιοι, ίσως πολύ λίγοι, θεωρούν σημαντική τη μουσική των Riverside σε σημείο που να επηρεάζει την καθημερινή τους ζωή. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μένα, αφού αυτοί οι ακροατές είναι που μου δίνουν την ώθηση να συνεχίζω να είμαι καλλιτέχνης. Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για μένα, είναι να νιώθω ότι το έργο μου είναι σημαντικό για κάποιον. Σχετικά με την ερώτηση σου, πιστεύω ότι η μουσική θα έπρεπε να επηρεάζει τις ζωές μας. Στην περίπτωση μας, το μελαγχολικό στυλ που υιοθετούν οι Riverside και τα θέματα που θίγουμε στους στίχους μας, ίσως βοηθούν κάποιους που για οποιονδήποτε λόγο είναι θλιμμένοι, στο να μην αισθάνονται μόνοι. Θα χαιρόμουν εάν γνώριζα ότι τα τραγούδια μας είναι ένα είδος ανταπόκρισης στις “κραυγές” τους.

Είσαι εκτός από frontman - μπασίστας του γκρουπ, ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα των Riverside. Είσαι υπεύθυνος για την μουσική, τους στίχους, κάνεις τις συνεντεύξεις κτλ κτλ. Έχεις νιώσει ποτέ ότι όλες αυτές οι παράπλευρες υποχρεώσεις, σε αποσπούν από την πραγματική μουσική;

Πραγματικά, είναι ατέλειωτες οι υποχρεώσεις μου, αλλά προσπαθώ να παραμένω αφοσιωμένος στο μουσικό κομμάτι της δουλειάς μου. Ειδικά όταν πρέπει να ηχογραφηθεί ένα άλμπουμ, ουσιαστικά μετουσιώνομαι σε μια ολόκληρη μπάντα. Κατά την διαδικασία της σύνθεσης πρέπει να γνωρίζω και κυρίως να θυμάμαι τις ικανότητες και το στυλ των υπόλοιπων μελών, έτσι ώστε όταν μαζευτούμε για να εξετάσουμε το υλικό που έχω ήδη προετοιμάσει, να υπάρξουν οι λιγότερες δυνατές αντιδράσεις. Ασχολούμαι με την παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε κάθε φορά που στήνουμε ένα αλμπουμ, να έχει κάτι ιδιαίτερο, να ακούγεται αυθεντικό. Όταν ολοκληρώσουμε το υλικό και είμαι ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα κατά 75% περίπου, τότε μόνο νιώθω ότι όλα είναι ΟΚ. Με το S.O.N.G.S αλμπουμ πέτυχα ένα 80 – 85% ποσοστό ευχαρίστησης...κάτι που σημαίνει ότι θα δυσκολευτώ αφάνταστα στον επόμενο δίσκο μας.

Από το σύνολο της δισκογραφίας σας ξεχωρίζω το “Escalator Shrine” ως ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια, Παρότι ξεπερνά τα δώδεκα λεπτά, έχει μια εξαιρετικά καλοστημένη δομή που πλέκει με ευφυή τρόπο διάφορα μουσικά είδη, ρυθμούς, μελωδίες. Σε συνδυασμό με αυτά που προανέφερες, στο S.O.N.G.S συνάντησες δυσκολίες σχετικά με τα τεχνικά ή τα καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά που ήθελες να προσδώσεις;

Ξεκάθαρα, ασχολήθηκα περισσότερο με το καλλιτεχνικό κομμάτι και κυρίως την ατμόσφαιρα που είχα σαν σκοπό να χτίσω, καθώς και τις ενορχηστρώσεις. Δεν ήθελα να συμπεριλάβω στοιχεία που υπάρχουν στις περισσότερες progressive metal μπάντες. Δεν επιθυμούσα να υπάρχουν σε αυτό τον δίσκο δισπρόσιτα, τεχνικά σημεία, ούτε περίπλοκες δομές. Αυτού του είδους η μουσική δεν με ευχαριστεί πλέον, οπότε η μεγαλύτερη πρόκληση για εμένα ως συνθέτης, ήταν η επιστροφή στην απλότητα με τραγούδια που θα μπορούν να αγγίξουν την ψυχή σου (όσο αυτό είναι δυνατόν, βέβαια). Πολλά πράγματα άλλαξαν για μένα όταν ξεκίνησα το project των LUNATIC SOUL. Πλέον βρίσκω μεγαλύτερη ευχαρίστηση στο να συνθέτω καλύτερες μελωδίες και αντίστοιχα ακόμα καλύτερα τραγούδια, με γνώμονα την απλότητα. Το κομμάτι που ανέφερες είναι μια ωραία σύνθεση που ενώνει κάποια κλασικά RIVERSIDE χαρακτηριστικά, με κάποια νέα, όπως π.χ οι blues επιρροές. Το θεωρώ ως ένα βήμα μας προς το μέλλον, αλλά με την βοήθεια του παρελθόντος.

Σχετικά με τους LUNATIC SOUL, ένιωσα ότι τα bonus tracks του S.O.N.G.S. Αλμπουμ αντλούν την ατμοσφαιρική τους φύση από το project σου, ενώ η υψηλή ποιότητα που τα χαρακτηρίζει ίσως θα μπορούσε να τα τοποθετήσει άνετα στο κυρίως αλμπουμ. Ποιος ο λόγος που συμπεριλήφθηκαν σαν bonus;

Καταρχήν θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η εταιρεία μας (Inside Out Records) ήθελε να κυκλοφορήσει το S.O.N.G.S ως αλμπουμ με δύο CD, έτσι ώστε να έχει εκτεταμένο booklet με artwork και στίχους σε ένα special digibook φορματ κτλ. Αλλά επειδή δεν είχαμε ένα δεύτερο ολοκληρωμένο αλμπουμ και επειδή δεν επιθυμούσαμε να μπει κάποιο bonus CD με intrumental εκδοχές του S.O.N.G.S. ή DVD με 5.1 μίξη, συμφωνήσαμε με τον κιθαρίστα και τον κιμπορντίστα μας να αυτοσχεδιάσουμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ώστε να έχουμε κάποιο υλικό με trip hop, ambient επιρροές όπως περίπου στους LUNATIC SOUL, αλλά αυτή τη φορά με την παρουσία κιθάρας. Το ίδιο είχαμε κάνει και στο “Rapid Eye Movement” αλμπουμ, αλλά όχι τόσο εκτεταμένα. Θέλαμε ένα διπλό CD με φρέσκια μουσική και όχι αμφιβόλου ποιότητας, ηχογραφημένες live εκδοχές παλιών μας κομματιών.

Μετά από 10 χρόνια ύπαρξης των Riverside, πιστεύεις ότι βρίσκεστε στο απόγειο της καριέρας σας;

Νομίζω ότι είμαστε κάπου στην μέση. Εάν σκεφτείς ότι τα περισσότερα γκρουπς ηχογραφούν το πολύ τρία αλμπουμς και μετά εξαφανίζονται, καταλαβαίνεις  πόσο δύσκολο είναι να συνεχίσεις να υπάρχεις στο προσκήνιο. Έπειτα από δέκα χρόνια βρισκόμαστε στο ίδιο σημείο που βρίσκονταν οι PORCUPINE TREE, πριν δέκα χρόνια. Συνειδητοποιούμε τη θέση μας και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πρέπει να εργαστούμε ακόμα περισσότερο για να επιτύχουμε τους στόχους που βρίσκονται μπροστά μας. Εύχομαι στο μέλλον να είμαστε σε θέση να μπορούμε να ηχογραφούμε καλούς και διαφορετικούς (μεταξύ τους) δίσκους, να ερχόμαστε σε επαφή με περισσότερους ακροατές και να δίνουμε ακόμα πιο πολλές συνεντεύξεις σαν την σημερινή !!!

Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και θα τα πούμε και από κοντά στα επερχόμενα live σας στην Ελλάδα !!!