Οι αυτόπτες μάρτυρες ήδη θεωρούν την πρόσφατη live εμφάνιση των THE DEVIL'S BLOOD στη χώρα μας ως το απόλυτο συναυλιακό γεγονός της νέας χρονιάς, πριν καλά καλά κλείσει ο πρώτος της μήνας. O Dr.Doom συναντά τον Selim Lemouchi και μόνο ένα μικρό δείγμα του πραγματικού διαλόγου παρατίθεται στις ψηφιακές σελίδες του Avopolis Metal.

Αυτή είναι η πρώτη σας τελετή στην Αθήνα! Γιατί πάντοτε αναφέρεστε στις ζωντανές εμφανίσεις σας ως τελετές.

Selim Lemouchi: Κάθε μορφή τέχνης είναι από τη φύση της τελετουργική. Ο καλλιτέχνης πάντα προσπαθεί να υλοποιήσει την έμπνευσή του με έναν πνευματικό τρόπο. Πιστεύω ότι η πνευματικότητα και η έμπνευση είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα και ότι αν ήμαστε σε θέση να επιτύχουμε μια σύνδεση με την έμπνευση μας, με την πνευματικότητα μας, αυτό που θέλουμε να πούμε και ο τρόπος με τον οποίο το εκφράζουμε, μετατρέπεται σε τελετή.

Οι άνθρωποι τείνουν να φαντάζονται κάτι τέτοιο ως ένα πολύ δραματικό, θεατρικό πράγμα. Ξέρετε, ένα μεγάλο βωμό, με παρθένες να θυσιάζονται και τέτοια πράγματα. Όμως, μια τελετουργία στην καθαρή έννοια της λέξης, έχει να κάνει με την επίτευξη μιας ορισμένης πράξης. Μπορεί να είναι οτιδήποτε, π.χ. το τελετουργικό που οι άνθρωποι κάνουν το πρωί όταν ξυπνάνε, πηγαίνουν στην τουαλέτα, πλένονται, ντύνονται, τρώνε και πηγαίνουν στη δουλειά! Αυτά είναι μικρά τελετουργικά. Για μερικούς ανθρώπους μια προσευχή το πρωί, για τους άλλους ανθρώπους να καίνε ένα κερί στη μνήμη των χαμένων... θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε. Για μας, το τελετουργικό είναι η εκτέλεση της μουσικής. Επιπλέον, να το κάνουμε αυτό με τρόπο που θα επιτρέπει σε άλλα άτομα που έρχονται στις συναυλίες (ή τα τελετουργικά μας) να αποκομίζουν κάποιου είδους πνευματική σύνδεση. Όχι τόσο πολύ με εμάς, αλλά με την έμπνευση. Έτσι, εμείς σαν εκτελεστές γινόμαστε σχεδόν χωρίς νόημα... ασήμαντοι! Δεν θέλουμε να συνδεόμαστε με τους οπαδούς μας κατά τρόπο «rockstar». Προσπαθούμε να αφήσουμε μόνο την τέχνη να μιλά, γι' αυτό και αναφερόμαστε στα έργα μας, ως τελετές.

Μερικές φορές όμως, οι άνθρωποι συμμετέχουν σε μια τελετή όταν ψάχνουν για κάποιο είδος Διαφωτισμού. Θα λέγατε ότι επιζητείτε φώτιση ή ίσως προσπαθείτε να προσφέρετε φώτιση.

S: Όχι. Νομίζω, ότι οι THE DEVIL’S BLOOD είναι ένα είδους ημερολογίου για μένα. Δεν ψάχνω για κάποιου είδους αποκάλυψη, αλλά μερικές φορές η αποκάλυψη έρχεται σε μένα. Κάθε στιγμή που τη μεταφράζω σε τραγούδι, είναι μια αποκρυστάλλωση από κάτι που δεν ήξερα πριν, το βίωσα και το έμαθα. Νομίζω ότι η δύναμη των THE DEVIL’S BLOOD έγκειται στο γεγονός ότι η κάθε μια και ο καθένας μπορεί να ακούσει τα τραγούδια και να ζήσει την ατμόσφαιρα, με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Και χρησιμοποιώντας τη (μουσική) ως έναν καθρέφτη, να κάνει ο καθένας την ενδοσκόπησή του ώστε τελικά να βρει τη φώτιση μέσα του. Όχι από μένα γιατί δεν έχω τίποτα να τους πω ως άτομο. (Εγώ είμαι τόσο απελπιστικά χαμένος, όσο οποιοσδήποτε άλλος). Οι στιγμές που νιώθω ότι έχω συνδεθεί με κάτι, είναι οι στιγμές που μπορώ να δημιουργήσω! Και με το μοίρασμα (αυτής της εμπειρίας) νομίζω ότι οι άνθρωποι έρχονται σε θέση να βιώσουν κάτι, ας χρησιμοποιήσουμε τη λέξη θετικό. Ίσως στη μουσική μας και στα λόγια μας, μερικοί άνθρωποι θα είναι σε θέση να βρουν μια διαφορετική δυνατότητα.

Κρίνοντας από την ολοένα αυξανόμενη δημοτικότητα των THE DEVIL'S BLOOD, θα λέγατε ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλέον καταλαβαίνουν περί τίνος πρόκειται;

S: Όχι, γιατί ακόμη και εγώ δεν καταλαβαίνω. Κατανόηση με τρόπο αντικειμενικό, όπως π.χ. δύο άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι 1+1=2, δεν είναι ακριβώς το ζητούμενο εδώ. Η κατανόηση σε αυτή την περίπτωση είναι μια πιο «κλειστή» διαδικασία. Τα πράγματα που συμβαίνουν στο εσωτερικό της ψυχής, μένουν στην ψυχή. Ένα μικρό μυστικό που έχει αποκαλυφθεί σε σας από τον εαυτό σας και από αυτό το σημείο και μετά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί προς όφελός σας. Ένα μικρό κομμάτι γνώσης που ήταν ήδη μέσα σας ίσως (ή ίσως όχι), που αποκαλύπτεται μέσα από αυτή τη μορφή συγκέντρωσης, αυτή τη μορφή τελετουργίας και η οποία στη συνέχεια σας επιτρέπει να αλλάξετε κάτι... θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε... αυτή η κατανόηση (αντίληψη) για εσάς θα μπορούσε να είναι κάτι εντελώς διαφορετικό για μένα. Και ελπίζω να είναι! Επειδή το πράγμα που δεν εκτιμώ τόσο ως καλλιτέχνης είναι τέχνη που είναι απλά είναι αυτό που είναι... δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που φαίνεται. Και το μεγαλύτερο μέρος της τέχνης δυστυχώς είναι αυτό! Είναι άδεια και χωρίς ψυχή...

Θα αναγνωρίζατε ότι κάποιο μέρος της δημοτικότητάς σας μέχρι τώρα είναι τεχνητή;

S: Δεν ξέρω... Αυτός είναι ένας από τους τρόπους που η βιομηχανία τείνει να δουλεύει. Πρέπει να υπάρχει ένα μέρος της επιτυχίας μας που οφείλεται στο γεγονός ότι απλά οι άνθρωποι κάνουν ό,τι τα περιοδικά τους λένε να κάνουν. Ξέρετε... “Αυτό είναι ένα καλό album... να το ακούσετε!». 80% από αυτούς τους ανθρώπους που θα αγοράσουν το δίσκο ίσως να πουν “Χα! Ωραία μουσική”, αλλά το υπόλοιπο 20% μπορεί να το ψάξει λίγο περισσότερο και τελικά από αυτούς ίσως το 1% ή 2% θα καταφέρουν τελικά να καταλάβουν τι σημαίνει ο δίσκος, τουλάχιστον για αυτούς. Πραγματικά, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι λάθος σε αυτό. Αν οι άνθρωποι εκτιμούν τη μουσική απλά για αυτό που είναι, είναι και πάλι ένας πολύ καλύτερος τρόπος να περάσει κανείς το χρόνο του π.χ. απ’ το να βλέπει τηλεόραση.

Ένα από τα πιο καθοριστικά χαρακτηριστικά των THE DEVIL’S BLOOD είναι τα γυναικεία φωνητικά. Όταν άρχισες να σκέφτεσαι τη δημιουργία των THE DEVIL’S BLOOD, υπήρξαν στιγμές που είχες αμφιβολίες σχετικά με τα γυναικεία φωνητικά; Επειδή ίσως η μουσική βιομηχανία αντιλαμβάνεται τη γυναίκα ως σεξουαλικό αντικείμενο…

S: Υπάρχουν δύο ερωτήσεις εκεί. Η πρώτη έχει να κάνει με το πως κατέληξα στη Farida για τα φωνητικά. Αυτό είναι απλά επειδή είχα γράψει ένα τραγούδι (ή μερικά τραγούδια στην πραγματικότητα) και πειραματιζόμουν πάνω σε αυτό. Είχα τους στίχους και ήξερα πως έπρεπε να βγει ο ήχος. Τότε έκανα εγώ τα πάντα, τύμπανα, κιθάρες, μπάσο και σκέφτηκα ότι ίσως θα πρέπει να δοκιμάσω και τα φωνητικά και το έκανα σε ένα κομμάτι, το τελευταίο κομμάτι του demo και... απλά δεν λειτούργησε. Δεν ήμουν ικανοποιημένος με αυτό. Και το έψαξα περαιτέρω και ένιωσα ότι το μόνο πρόσωπο που ένιωθα αρκετά κοντά ώστε να μπορώ να μοιραστώ κάτι τόσο προσωπικό, ήταν η αδελφή μου! Έτσι, την κάλεσα, ήρθε, το δοκιμάσαμε και λειτούργησε. Από τότε δεν κοιτάξαμε ποτέ πίσω.

Το άλλο πράγμα που με ρώτησες είναι το πώς η βιομηχανία βλέπει μια γυναίκα καλλιτέχνη. Λοιπόν ποτέ δεν σκεφτήκαμε ότι θα επιτύχουμε τίποτα γι' αυτό ποτέ δεν υπήρξε ένα σχέδιο. Κάναμε το πρώτο μας demo, το ανεβάσαμε, μια δισκογραφική εταιρεία ήρθε και μας είπε ότι θα ήθελε να κυκλοφορήσει κάτι από μας και τους απαντήσαμε, ότι αν μας δώσετε χρήματα που θα μπορούσαμε να ηχογραφήσουμε κάτι. Τα καταφέραμε! Ήταν μια επιτυχία! Τότε θεωρήσαμε σωστό να γίνει ένα EP, επειδή είχαμε ήδη 4 τραγούδια και μια διασκευή. Ξέραμε ότι τα EP δεν πουλάνε, αλλά το δοκιμάσαμε έτσι κι αλλιώς. Και όντως πούλησε! Είχαμε τύχη! Μετά ήρθε το album και να 'μαστε εδώ... 

Πώς λοιπόν η βιομηχανία βλέπει εμάς ή τις γυναίκες στη μουσική είναι κάτι που δεν μας ενδιαφέρει, γιατί εμείς ότι κάνουμε  το κάνουμε από έναν παιδικό αυθορμητισμό. Θέλω να δημιουργήσω κάτι και όταν τελειώσει θέλω να είμαι ικανοποιημένος με αυτό. Και αν όλοι οι άλλοι είναι χαρούμενοι και θέλουν να το κυκλοφορήσουν αυτό θα είναι υπέροχο! Η μόνη διαφορά τώρα είναι ότι έχουμε κάνει δίσκους στο studio με μεγάλες παραγωγές, μεγάλους προϋπολογισμούς κ.τ.λ. Οπότε καθίσταται αναγκαίο για την δισκογραφική εταιρεία να πουλήσει αρκετά. Διαφορετικά, δεν θα είμαστε σε θέση να κάνουμε κάτι τέτοιο ξανά. Αλλά για μένα αυτό είναι το πρόβλημά τους. Αν αύριο αποδειχθεί ότι δεν έχουμε πουλήσει αρκετά και δεν θα είμαστε τελικά σε θέση να ηχογραφήσουμε ξανά με αυτόν τον τρόπο, τότε την επόμενη φορά απλά θα επιστρέψουμε στον τρόπο με τον οποίο κάναμε το demo. Το να δημιουργούμε είναι πιο σημαντικό από το να το πουλάμε.

Μέχρι τώρα δεν έχετε βιώσει οποιαδήποτε πίεση από τις δισκογραφικές εταιρείες; Κάτι που μπορεί να σας έχει τραβήξει πίσω δημιουργικά;

S: Όχι! Θα σας δώσω ένα παράδειγμα του τι συνέβη τέτοια εποχή περίπου όταν δουλεύαμε πάνω στο τελευταίο album μας. Εργαζόμουν πάνω στο album ένα χρόνο, ξέρεις, πολύ συστηματικά. Όταν τελείωσα τα τραγούδια, έπρεπε να ηχογραφήσουμε τα πάντα και ξεκίνησα να στέλνω τους στίχους και τη μουσική σιγά σιγά στην δισκογραφική και οι άνθρωποι της μου αποκρίθηκαν "Χα! Ωραία! Τι σκοπεύετε να κάνετε με το υλικό;" και είπα "αν βάλεις τα τραγούδια σε αυτή τη σειρά, αυτό είναι το album", αλλά και μου απάντησαν “Aυτό είναι 75 λεπτά! Αυτό είναι δύο albums", αλλά είπα "Όχι, αυτό είναι ένα!" μου αποκρίθηκαν, "Λοιπόν... ΟΚ, κάντε το! Τι χρειάζεσαι;", "Αυτό και αυτό χρειαζόμαστε…”. Η ιστορία με τη δισκογραφική μας, η οποία είναι η Van Records, είναι ότι είναι κατά κάποιο τρόπο αποτελεί το 8ο μέλος της μπάντας. To 7o είναι ο παραγωγός μας ο Peter, ο οποίος είναι επίσης πολύ κοντά μας. Είναι τόσο μεγάλος οπαδός της μπάντας που ακόμη και η ιδέα του να μας υποδείξει πώς να γράψουμε τα τραγούδια μας θα του προκαλούσε εμετό. Ίσως αυτή να είναι αδυναμία του ως επιχειρηματίας, αλλά είναι η δύναμή του ως άτομο γενικότερα. Είναι τόσο μεγάλος θαυμαστής των THE DEVIL’S BLOOD και αγαπά τη μουσική που κάνουμε τόσο που δεν θα μπορούσε ποτέ ακόμη και να σκεφτεί να μας πει τι να κάνουμε.

Έτσι κι αλλιώς δεν είναι καλή ιδέα να μου λέει κανείς τι να κάνω γιατί θα κάνω το ακριβώς αντίθετο. Δεν χρειάζεται να το κάνω αυτό (για βιοπορισμό). Μου αρέσει που βρίσκομαι εδώ! Περνάμε καλά και είμαι αρκετά βέβαιος ότι η ελληνική λεγεώνα θα μας δώσει κάποια ισχυρά κύματα ενέργειας, αλλά αν όλα αυτά αύριο σταματήσουν... κανένα πρόβλημα. Η ζωή δεν έχει να κάνει ποτέ με ένα μόνο πράγμα. Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε και πολλά που πρέπει να εξερευνήσουμε.

Από αυτά που είπες πριν καταλαβαίνω ότι από τη φύση σου είσαι αντιδραστικό άτομο.

S: Αν πω ναι, τότε η απάντηση θα είναι όχι (γέλια!!). Νομίζω ότι μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να εργαστεί κανείς μαζί μου γιατί μπορεί να είμαι πολύ πεισματάρης. Αν θέλω κάτι με έναν ορισμένο τρόπο, τότε αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να είναι. Αν έχω αποφασίσει ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να γίνει κάτι τότε έτσι θα γίνει ή δεν πρόκειται να γίνει καθόλου. Για μερικούς ανθρώπους αυτό είναι απειλητικό και κάνει ορισμένες πτυχές της ζωής σου δύσκολες μερικές φορές, αλλά υπάρχουν πολλά που διακυβεύονται για να κάνουμε συμβιβασμούς. Υπάρχουν πάρα πολλά που νομίζω ότι είναι σωστά σε αυτό που κάνουμε που με αποτρέπουν από το να προσθέσω νερό στο κρασί μου. Μπορεί να είμαι πάντα μια αντίδραση! Αντίδραση ενάντια στο σύστημα. Θέλω να λειτουργεί το σύστημα για εμένα. Πάντα προσπαθούσα να αποφύγω να καταστώ ένας σκλάβος του συστήματος. Υπό αυτή την έννοια, είμαι ίσως είμαι αντιδραστικός.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξη είπες «Αν μέσα από τη μουσική μου και μέσα από τα λόγια μου μπορώ να εμπνεύσω τον εξτρεμισμό, αυτό είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά μου". Πρώτα απ' όλα σε αντιπροσωπεύει ακόμα με αυτή η δήλωση;

S: Ναι!

Πιστεύεις ότι η μουσική σου μπορεί να εμπνεύσει τον εξτρεμισμό;

S: Δεν ξέρω. Νομίζω ότι η ερώτηση στην οποία αναφέρεσαι ήταν κάτι σαν: «Μιλάτε πολύ για το θάνατο, για τη βία, τι θα λέγατε αν κάποιος θα χρησιμοποιούσε τη μουσική σας, σαν το λόγο να κάνει κάτι τέτοιο..." και είπα “αν μπορώ να εμπνεύσω κάποιον να κάνει οτιδήποτε διαφορετικό από το συνηθισμένο, για μένα ως καλλιτέχνης είναι σαv να βλέπω το έργο μου να ολοκληρώνεται...". Γι' αυτό θα είμαι πάντα υπερήφανος ακόμα κι αν εγώ δεν συμφωνώ πάντα με το τι κάνουν. Αυτό βέβαια είναι πέρα από μένα. Δεν είναι δική μου ευθύνη πια.

OK, αλλά το να κάνεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα, είναι ένα άλλο πράγμα από το να κάνεις κάτι ακραίο.

S: Θα έλεγα ότι το ακραίο είναι κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα.

Τότε επιτρέψτε μου να σου δώσω ένα παράδειγμα: Tι σκέφτεσαι για εκείνο τον τύπο ο οποίος πήρε ένα όπλο και άρχισε να πυροβολεί ανθρώπους στη Νορβηγία; Θα έλεγα ότι οι ενέργειές του είναι αρκετά ακραίες. Ωστόσο, θα μπορούσες εσύ να δικαιολογήσεις τέτοιες πράξεις;

S: Λοιπόν, δεν έχω αυταπάτες για το καλό ή το κακό. Πιστεύω μόνο στη βούληση και εάν οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με αυτή, εγώ δεν μπορώ να τους κρίνω. Από την άλλη πλευρά, εγώ με τη θέλησή μου δημιουργώ το δικό μου σύμπαν και μέσα από τη θέλησή μου έχω το δικαίωμα να ασκήσω εκδίκηση (βία) σε εκείνους που αντιτίθενται στη θέλησή μου. Δεν μπορώ να κρίνω τους ανθρώπους για αυτό που κάνουν αλλά εγώ μπορώ να αντιδράσω σε αυτό που κάνουν.

Μια άλλη χαρακτηριστική όψη των THE DEVIL’S BLOOD είναι η σατανική θεματολογία των στίχων. Θα λέγατε ότι τα υπόλοιπα μέλη συμφωνούν με τις απόψεις σου ή να μοιράζονται τον ενθουσιασμό σου;

S: Οι THE DEVIL’S BLOOD έχουν να κάνουν πάνω απ’ όλα με εμένα και την αδελφή μου. Έχουμε μια πολύ αυστηρή κατανόηση όσον αφορά αυτά τα πράγματα. Και οι δύο έχουμε διαφορετικές οπτικές γωνίες. Θα έλεγα ότι αυτή (Farida) είναι λίγο πιο ανεκτική από εμένα, αλλά έχει το ίδιο είδος σκοταδιού στην ψυχή της και εκεί είναι που συναντιόμαστε. Τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος δεν περιμένω να συμφωνήσουν μαζί μου σε όλα, στην πραγματικότητα, δεν περιμένω κανέναν να συμφωνήσει μαζί μου τίποτα. Το θέμα είναι ότι αν θέλει κανείς να περάσει τη ζωή του μέσα στους THE DEVIL’S BLOOD θα πρέπει να υπάρχει κάποιου είδους πνευματικότητα μέσα του. Έτσι (τα υπόλοιπα μέλη) θα πρέπει να είναι σε θέση να εκτιμήσουν, τουλάχιστον μέχρι ενός ορισμένου βαθμού, περί τίνος πρόκειται ή τουλάχιστον περί τίνος πρόκειται για μένα. Επειδή με υποστηρίζουν. Προσωπικά δεν σκοτίζομαι στο ελάχιστο, εάν πιστεύουν ή δεν πιστεύουν, αλλά ξέρω τι είδους ζημιά μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν στους εαυτούς τους όταν λένε ένα πράγμα και πιστεύουν σε κάτι άλλο. Αυτό είναι πολύ επιζήμιο για την προσωπικότητα του καθενός και δεν θα ήθελα ταλαντούχοι άνθρωποι να καταστρέφονται με αυτόν τον τρόπο. Αυτό είναι κάτι που συζητάμε ανοιχτά και αν σε οποιοδήποτε σημείο μου πουν ότι πραγματικά δεν μπορούν να ζήσουν με αυτό, τότε κανένα πρόβλημα... ας προχωρήσουμε... κάνετε το δικό σας. Είναι το ίδιο πράγμα με τη δημιουργικότητά τους. Είναι πολύ ταλαντούχοι μουσικοί με τεράστια ποσά δημιουργικότητας που μέχρι κάποιο βαθμό δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιούν πλήρως στους THE DEVIL’S BLOOD γιατί είναι δικό μου εγχείρημα. Έτσι, λέω πάντα, εάν αισθάνεστε την ανάγκη να εκφραστείτε έξω από τους THE DEVIL’S BLOOD, θα κάνουμε τα πάντα για να συμβεί αυτό. Θέλω να είναι σαφής, να είναι ειλικρινής, να είναι ο εαυτός τους. Εάν μπορώ να αναμένουν αυτό από αυτούς (τα υπόλοιπα μέλη) μου είναι αρκετό.

Ενδιαφέρεσαι για το σατανισμό από φιλοσοφική άποψη, ή πραγματικά πιστεύεις ότι υπάρχει μια οντότητα που διέπει το κακό;

S: Να λοιπόν, που πάμε πάλι στο τι είναι κακό και καλό. Νομίζω ότι αυτή η συνέντευξη εξελίσσεται σε μια περίπλοκη θεολογική συζήτηση. Πιστεύω στη δύναμη του χάους που καλώ τον Σατανά, η οποία είναι μια παρουσία που ασκεί την εξουσία της στο σύμπαν, σε μια προσπάθεια να φέρει τα πάντα πίσω στο αρχικό τους σκοτάδι. Το σκοτάδι από το οποίο προήλθαν τα πάντα. Πιστεύω ότι η ψυχή μου είναι ένα μέρος από αυτό το σκοτάδι -μέσω της γενιάς του Κάιν- έχει εκδηλωθεί στην ανθρωπότητα και πιστεύω ότι όταν πεθάνω η ενέργειά μου και η ψυχή μου θα προστεθούν σε αυτό το αυξανόμενο σκοτάδι. Με τον καιρό πιστεύω ότι θα καταπιεί τον κόσμο και το σύμπαν και θα δημιουργήσει τη χαοτική τάξη που είναι η αρχή όλων των πραγμάτων... η αρχή όλων των δυνατοτήτων. Θα διαγράψει ό,τι αντιλαμβάνομαι ως ένα μη ορθά καθοδηγούμενο σύμπαν.

Αν είναι έτσι, θα μπορούσες άνετα να ακούσεις και να απολαύσεις μπάντες white metal για παράδειγμα; (Edit: αυτό ήταν μια πονηρή απόπειρα για την αποκόμιση ενός σχολίου σχετικά με το συμβάν για τους TROUBLE)

S: Δεν ξέρω... Δεν θεωρούσα ποτέ ότι οι STRYPER ήταν μια καλή μπάντα (γέλια!).

Οι TROUBLE ίσως;

S: Ήμουν ένας πολύ μεγάλος θαυμαστής των TROUBLE όταν ήμουν νεότερος, αλλά αυτό σταμάτησε για άλλους λόγους, μετά από μια μικρή περιοδεία που κάναμε μαζί τους, αλλά ας μην πάμε σε αυτό! (γέλια) Μου αρέσει μουσική όπως π.χ. 16 Horsepower, Woven Hand, Requiem του Mozart, το οποίο παρόλο που είναι ένα πολύ χριστιανικό έργο, είναι ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια μουσικής όλων των εποχών. Όπως είπα νωρίτερα, δεν μπορώ να κρίνω τους ανθρώπους που ακολουθούν την καρδιά τους. Θαυμάζω πάντα τους ανθρώπους που μπορεί να το κάνουν αυτό. Έστω και αν είναι Χριστιανοί ή αν είναι Μουσουλμάνοι ή αν είναι σατανιστές, ή αναρχικοί ή οτιδήποτε άλλο. Όταν έχω την αίσθηση ότι είναι ειλικρινείς και αληθινοί και πραγματικοί, έχω μεγάλο θαυμασμό γι 'αυτό που κάνουν. Βέβαια μετά τίθεται το ζήτημα αν μου αρέσει ή όχι. Αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που θα απέφευγα. Δεν φοβάμαι να πάω σε μια εκκλησία και να θαυμάσω τα αγάλματα ή την αρχιτεκτονική της. Ακόμα κι αν είναι ο εχθρός νομίζω ότι έχω περισσότερα κοινά με αυτούς τους ανθρώπους, παρά με τους ανθρώπους στη μέση που δεν έχουν καμία πίστη και απλά ζουν σαν σκλάβοι, σαν πρόβατα. Είναι δύσκολο πράγμα να ξυπνήσει κανείς και να κάνει μια επιλογή. Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό έχουν πάντα τον θαυμασμό μου.

Off the record έκανα ένα σχόλιο όσον αφορά το ότι δεν υπάρχουν πολλοί μουσικοί στο metal σήμερα που αναλύουν τα πράγματα τόσο βαθιά και ότι o Selim τείνει να εξελιχτεί σε ένα είδος φιλόσοφου στη μουσική. Η απάντησή του ήταν:

S: Νομίζω ότι έτσι πρέπει να είσαι. Ξέρετε είναι εύκολο για τους ανθρώπους να λένε ξέρω, είμαι, αυτό είναι. Είναι ένας μηχανισμός άμυνας. Κρύβει συνήθως ανασφάλεια. Δεν φοβάμαι να πω για την ανασφάλειά μου. Εν οίδα ότι ότι ουδέν οίδα! Θέλω να πω είμαστε στην Ελλάδα, τη γενέτειρα της φιλοσοφίας, αυτό τουλάχιστον όλοι πρέπει να το γνωρίζουν εδώ! (γέλια!). Ξέρετε όσο πιο πολλά μαθαίνουμε τόσο λιγότερα ξέρουμε... αυτό είναι αλήθεια για τον καθένα.