Οι ATLAS LOSING GRIP είναι ότι καλύτερο μπορείτε να ακούσετε στον punk rock ήχο από τη δημιουργία τους και μετά! Ειδικά ο τελευταίος τους δίσκος αποδεικνύει ότι η μπάντα συνεχίζει να δισκογραφεί με αξιοζήλευτη ποιότητα και ωριμότητα. Το Avopolis.Metal δεν χάνει την ευκαιρία, χρησιμοποιεί τη δύναμη του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και πιάνει κουβέντα με τους Gustav Brunn (κιθάρες) και Stefan Bratt (μπάσο). Απολαύστε…

Λοιπόν, έχετε νέο, καταπληκτικό δίσκο με τίτλο “State Of The Unrest”. Μπορείς να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες για τη σύνθεσή του, τις ηχογραφήσεις και την παραγωγή; Πρέπει να σου πω ότι σε αυτή τη κυκλοφορία έχετε τον καλύτερο ήχο από ποτέ!

Gustav: Ακριβώς! Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Ξεκινήσαμε τη σύνθεση των πρώτων κομματιών περίπου 18 μήνες πριν μπούμε στο στούντιο για ηχογραφήσεις, αν δεν κάνω λάθος περίπου 6 μήνες μετά τη κυκλοφορία του “Watching The Horizon” MCD, ενώ συνεχίσαμε να δουλεύουμε με ίδιο τρόπο όπως στις άλλες κυκλοφορίες. Ο Stefan γράφει τα riffs και τους σκελετούς των τραγουδιών, τα δουλεύουμε όλοι μαζί στις πρόβες και στο τέλος ο Rodrigo προσθέτει τις μελωδίες και τους στίχους.Όσον αφορά τις ηχογραφήσεις, ανέλαβα την παραγωγή εγώ, αφού δεν θα εμπιστευόμουν κάποιον άλλον, ενώ με αυτόν τον τρόπο έχουμε απόλυτο έλεγχο από τη σύνθεση ως το mastering. Πάντως οι δύο μήνες των ηχογραφήσεων βρίσκονται πιθανώς στη κορυφή του top ten δύσκολων μηνών. Μετά το τέλος της μίξης αποφασίσαμε να στείλουμε το υλικό στον Jason Livermore και στο Blasting Room για mastering. Προσθέσαμε έτσι την τελευταία πινελιά που πιστεύουμε ότι άξιζε.

Και τα δύο full length albums σας έχουν 13 κομμάτια. Υπάρχει κάποιος συμβολισμός σε αυτό; Θεωρώ ότι δεν ενοχλείστε από τις δεισιδαιμονίες που ακολουθούν τον αριθμό…   

G: Μπα, απλά αισθανόμαστε άνετα με αυτό.

Για ακόμη μια φορά γράψατε ένα filler-free δίσκο. Σε παρακαλώ πες μου πως είναι δυνατόν! Δώσε μας τη συνταγή. Ακόμη και έτσι, υπάρχουν κάποια τραγούδια που ξεχωρίζεις;

G: Σε ευχαριστώ, αλλά δεν είμαι σίγουρος… Δεν είμαστε η μπάντα που γράφει 40 κομμάτια και μετά επιλέγει τα καλύτερα. Εξάλλου έναν δισκο γράφουμε. Δεν θέλω να ακουστώ υπερόπτης (σ.σ. βασικά, κώλος είπε), αλλά όταν συνθέτουμε προσπαθούμε να κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε και να το συμπεριλάβουμε στο προς κυκλοφορία υλικό. Τα τραγούδια που ξεχωρίζω είναι αυτά που βγάζουν θετική ενέργεια που μπορεί να αναπαραχθεί σε live συνθήκες, για αυτό θα επέλεγα τα “Contemplation”, “Numb” και “Bitter Blood”.

Πάντα πίστευα ότι το εξώφυλλο του “Shut The World Out” ήταν ένα από τα καλύτερα στη μελωδική punk ιστορία. Παρόλα αυτά το εξώφυλλο του νέου δίσκου είναι ακόμη καλύτερο. Μπορείς να μας εξηγήσεις περί τίνος πρόκειται; Πρέπει να σου πω ότι το concept με τις, έτοιμες να εκραγούν, καρδιές είναι τρομερό.

G: Ευχαριστώ και πάλι! Είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος με το πώς βγήκε το εξώφυλλο για το νέο μας δίσκο. Δημιουργήθηκε από τον καλό μας φίλο Henrik Skog που είναι υπεύθυνος για το “S.T.W.O.” και για πολλά από τα σχέδια των t-shirts μας. Μπορώ να σου πω ότι θέλαμε ο τίτλος, το εξώφυλλο και το concept να αλληλοσυνδέονται και να αλληλοσυμπληρώνονται. αλλά θα ήταν καλύτερο να αφήσουμε τον καθένα να δώσει τη δική του ερμηνεία διαβάζοντας τους στίχους και ξεφυλλίζοντας το album. Εξάλλου αυτό είναι που μετρά στο τέλος, να αφήσουμε κάποιον να σκεφτεί και να καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα ακούγοντας τη μουσική, βλέποντας το artwork. Αυτός είναι ο σκοπός μας.

Το “State Of Unrest” κυκλοφορεί και σε βινύλιο. Είσαι οπαδός του βινυλίου; Θα υπάρχει κάτι extra σε αυτήν την έκδοση;

G: Προσωπικά αγοράζω μόνο βινύλια, δεν είμαι βέβαια από αυτούς τους μανιακούς που αγοράζουν όλες τις εκδόσεις, όλα τα χρώματα κτλ, αλλά ναι, εκτιμώ έναν πραγματικό δίσκο. Το CD παραείναι ψηφιακό για εμένα και αν πρέπει να ακούσω κάτι ψηφιακό ίσως το κάνω και στον υπολογιστή. (σ.σ. του ξέφυγε το σκέλος για τα extras)

Πολλοί ακροατές ήταν εθισμένοι στα φωνητικά του Stefan (σ.σ. πολύ καλά φωνητικά στο debut album). Υπάρχει περίπτωση να ξαναπιάσει μικρόφωνο σε κάποια μελλοντική κυκλοφορία;

G: Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν θα το κάνει ή όχι, θεωρώ πως υπάρχουν πιθανότητες που ίσως αυξηθούν αν συνεχίσεις να λες καλές κουβέντες για αυτό. Ποιος ξέρει;

Πριν κάποια χρόνια διάβασα μια κριτική σε punk rock δίσκο και ο reviewer σημείωνε ότι αν υπάρχει κάποιο μουσικό είδος που πρέπει να παίζεται από δεκαοχτάχρονους, τότε το punk rock συγκεντρώνει τις περισσότερες υποψηφιότητες. Ποιο το σχόλιο σου σε αυτό; Προσωπικά νομίζω ότι οι ALG είναι η απόδειξη στο ότι μπορείς να μεγαλώνεις/ωριμάζεις διατηρώντας τη σπίθα ενός εφήβου και βέβαια να παίζεις γρήγορα!

G: Καταλαβαίνω τι εννοείς. Ειδικά στα 90s η σκηνή είχε αποκτήσει ένα “ανώριμο” και “παιδιάστικο” χαρακτήρα. Πάντως κανείς από εμάς δεν έχει ξεπεράσει τα 20 χρόνια σε πνευματικό επίπεδο, χωρίς να σημαίνει ότι είμαστε ανώριμοι και χωρίς εμπειρίες. Η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός και ποτέ δεν είσαι μεγαλύτερος από όσο νιώθεις. Ας υποθέσουμε ότι δεν ήξερες την ακριβή ηλικία σου, πόσο θα θεωρούσες ότι είσαι; Έχεις γεράσει μόνο όταν οι τύψεις έχουν αντικαταστήσει τα όνειρά σου, γιατί η ζωή δεν είναι μόνο χαμόγελο, μάσημα τσίχλας, ξέφρενα πάρτι, γέλια για πορδές και καλοκαίρι. Νομίζω ότι πρέπει να τραγουδάμε για τα άσχημα ώστε να τα συγκρίνουμε με τα όμορφα της ζωής, σωστά;

Σε κουβέντες με φίλους συμφωνούμε ότι οι ALG έχουν καταπληκτικούς στίχους που δείχνουν ανησυχία για τη δύσκολη κοινωνική κατάσταση στην οποία ζούμε, αλλά χρησιμοποιώντας μια πιο προσωπική προσέγγιση. Συμφωνείς; Ποιες οι σκέψεις σου για τη σύγχρονη παγκόσμια οικονομία, τους ρυθμούς ζωής και τις διαπροσωπικές σχέσεις; Μπορεί ένας καλός punk δίσκος να δείξει τον δρόμο;

Stefan: Πραγματικά δεν νομίζω ότι ένας punk δίσκος μπορεί να κάνει τη διαφορά πλέον. Ελπίζω ότι κάποιος ακούγοντας τους στίχους, ίσως μπορεί να αλλάξει λίγο τον τρόπο που σκέφτεται, αλλά αυτός ο κόσμος είναι τόσο αποδομημένος τη στιγμή αυτή, που νομίζω χρειάζεται πολύ περισσότερα από ένα punk δίσκο…

Πρόκειται να κάνετε μια εμφάνιση με FACE TO FACE, NOFX, NO USE FOR A NAME κ.τ.λ, ενώ στη συνέχεια θα supportάρετε τους MILLENCOLIN στην επερχόμενη περιοδεία τους. Ποιες είναι οι σκέψεις σου για αυτές τις εμφανίσεις; Θα περιοδεύετε μόνοι σας μετά;

G: Απόλυτα σωστός και πρέπει να σου πω ότι είμαστε ενθουσιασμένοι όσο δεν φαντάζεσαι και προετοιμαζόμαστε πυρετωδώς για το tour με τους MILLENCOLIN. Είναι μεγάλη ευκαιρία για εμάς να δείξουμε ποιοι είμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο κοινό, ενώ ήδη ετοιμάζουμε μια headline περιοδεία για το Νοέμβρη. Γενικά θέλουμε να περιοδεύσουμε όσο περισσότερο γίνεται και για αυτό θα είμαστε στο δρόμο το υπόλοιπο αυτού του χρόνου καθώς και τον επόμενο. Να έχετε τα μάτια και τα αυτιά σας ανοικτά για περισσότερες πληροφορίες.

Κατά το tour για το “Shut The World Out” album κάνατε μια mini περιοδεία στην Ελλάδα. Περάσατε καλά; Ποίες οι εντυπώσεις σου; Δυστυχώς τις είχα χάσει λόγω ασθένειας. (ALG, CONVERGE, MESHUGGAH είναι θύματα bad timing πυρετού)

G: Αν θυμάμαι καλά παίξαμε σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα και Λάρισα και πρέπει να σου πω ότι περάσαμε πολύ καλά, ενώ δεν βλέπουμε την ώρα να επιστρέψουμε. Θεωρώ ότι έχοντας ένα MCD και ένα album μετά το dedut album μπορούμε να δώσουμε κάποια πολύ καλά shows. Ήδη βρισκόμαστε σε συζητήσεις με κάποιους promoters, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει δυνατότητα για αυτό τον χρόνο. Πάντως σίγουρα το νέο έτος!

Αν και στα 90s η Σουηδία ήταν το ευρωπαικό κέντρο του punk ήχου, στα 00s η κατάσταση άλλαξε. Υπάρχει σύνδεση της ύφεσης του punk με την τεράστια mainstream επιτυχία του σουηδικού metal; Πώς τα βγάζει πέρα η punk σκηνή με όλους τους κλώνους των IN FLAMES;

St: Το punk rock βρέθηκε στο περιθώριο μετά την ευρεία επιτυχία του metal στο mainstream. Αλλά γάμα τους IN FLAMES (εκτός βέβαια από τους πρώτους δύο δίσκους) και ειδικά όλους τους κλώνους τους που δεν ξέρουν το πραγματικό νόημα του metal. Punk rock και metal βρίσκονται στην ίδια σελίδα για εμένα, underground μουσική για underground τύπους, όχι κάποια σκατένια  ραδιοφωνικά hits. (σ.σ. συμφωνώ απόλυτα)

Στο demo σας διασκευάσατε το “Linoleum” των NOFX και στον πρώτο δίσκο το “Punk Is A Bunch Of Kids With Funny Haircuts” των ADHESIVE, οπότε θεωρώ ότι σας αρέσουν οι διασκευές. Αν έπρεπε να επιλέξετε ένα και μόνο ένα κομμάτι, ποιο θα ήταν αυτό και γιατί;

G: Το “Rime Of The Ancient Mariner”  των IRON MAIDEN γιατί απλά είναι “great fucking song” και θα ήταν τρομερό να το διασκευάσουμε.

Έχεις κάποιες μουσικές προτάσεις; Τι μπορώ να βρω στο mp3 player σου;

G: THE SWELLERS - “Ups And Downsizing And Good For Me”, ALISON KRAUSS - “Paper Airplanes” και STEELY DAN - “Showbiz Kids”.

Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη, προσθέστε ότι θέλετε.

G: Σε ευχαριστούμε και εμείς, το ευχαριστηθήκαμε. Θα ήθελα να ζητήσω όσους αναγνώστες ενδιαφέρονται να μας προσθέσουν στο Facebook από το οποίο μπορούν να ενημερωθούν για όλα τα νέα της μπάντας, τις επερχόμενες συναυλίες μας κτλ. Θα σας δούμε από κοντά όταν επισκεφτούμε την Ελλάδα ξανά μέσα στο 2012.