Κακά τα ψέματα. Οι Αθηναίοι blacksters RAVENCULT, είναι πλέον λίγο πολύ γνωστοί. Όσοι οπαδοί του ακραίου ήχου δεν τους έχουν ανακαλύψει ακόμα, απλά κάνουν κακό του κεφαλιού τους. Η μπάντα μετά από σοβαρή και ασταμάτητη δουλειά έχει ανέβει επίπεδο και πλέον θα πρέπει να θεωρείται το next-big-thing που “εξάγει” η χώρα μας στο χώρο του ακραίου ήχου. Αφού βρεθήκαμε αντιμέτωποι με το νέο τους νοσηρό δημιούργημα, “Morbid Blood” και μαζέψαμε τα μυαλά μας από τον απέναντι τοίχο, επικοινωνήσαμε με τον Στέφανο, κιθαρίστα της μπάντας και του ζητήσαμε να μοιραστεί μαζί μας την “τσαντίλα” του…
Συγχαρητήρια για το νέο σας δίσκο, ο οποίος σκίζει και δεν μου το βγάζετε από το μυαλό ότι κάποιος πρέπει να σας τσάντισε. Το "Morbid Blood" ακούγεται τρεις φορές πιο λυσσαλέο από το "Temples of Torment".
Ευχαριστούμε. Μας τσαντίζουν τα ίδια πράγματα εδώ και πολλά χρόνια, βέβαια όσο πιο αρνητικά γίνονται τα πάντα γύρω μας, τόσο η οργή αυξάνεται γεωμετρικά. Το είδος που παίζουμε από τη φύση του διακρίνεται για την ηχητική βία και τη «λύσσα», εμείς απλά το διατηρούμε έτσι.
Διακρίνω περισσότερους black/thrash προσανατολισμούς αυτή τη φορά. Θαυμάζω πως ενώ δεν παίζετε κάτι πρωτότυπο ακούγεστε αρκετά φρέσκοι.
Το πρώιμο black metal χρωστάει αρκετά στο thrash, τόσο για την ταχύτητα όσο για τη νοσηρότητα και τη χύμα διάθεση – απάντηση στους τεχνοκράτες. Στο θέμα της πρωτοτυπίας, προσωπικά δεν με νοιάζει πλέον αν κάτι είναι νεωτεριστικό παρά μόνο να με καλύπτει μουσικά κι αισθητικά, ακόμη κι αν είναι όμοιο με κάτι παλιότερο. Για μας, το να φιλτράρουμε επιρροές από υγιή υπο-είδη metal είναι αναζωογονητικό, καθώς δεν έχουμε τη διάθεση να παρεκκλίνουμε από τα όρια του black metal με την ευρεία έννοια. Το «πρωτότυπο» στις μέρες μας σημαίνει μίξη metal με άλλα, ξένα προς αυτό είδη, δηλαδή μιλάμε για υβρίδια metal (βλ. metal με κλασσική μουσική, παραδοσιακή, ηλεκτρονική κτλ), που εμένα προσωπικά δεν με συγκινούν ιδιαίτερα και είναι εντελώς ξένα, για να μην πω αντίθετα, με το χαρακτήρα της μπάντας.
Όπως και με το ντεμπούτο σας, έτσι και τώρα, μεσολάβησε μεγάλο διάστημα από τότε που ολοκληρώσατε το album, μέχρι αυτό να κυκλοφορήσει. Να υποθέσω πως έπαιξε ρόλο η αναζήτηση εταιρίας;
Πιο πολύ έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργεί η μπάντα, χωρίς πίεση και με ενστικτώδεις κινήσεις στη σύνθεση νέου υλικού. Το θέμα της εταιρείας μας πήρε γύρω στους δύο μήνες οπότε δεν ευθύνεται αυτό για την τετραετία μεταξύ των δύο albums. Ο κύριος λόγος είναι ότι μετά το “Temples Of Torment” δώσαμε βάση στις συναυλίες και η σύνθεση για νέο υλικό άρχισε αργότερα.
Θα ήθελες να μας πεις 2-3 λόγια για τη διαδικασία ηχογράφησης του album; Αν δεν κάνω λάθος ηχογραφήσατε στην Αθήνα αυτή τη φορά.
Ναι, αυτή τη φορά γράψαμε στην Αθήνα, στο προβάδικό μας. Ξεκινήσαμε τα τύμπανα σε studio αλλά στην πορεία είδαμε ότι η διαδικασία αφενός έβαζε όρια στο χαρακτήρα της μουσικής μας και αφετέρου μπορούσε να γίνει το ίδιο καλά (και καλύτερα) με διαφορετική προσέγγιση. Γι’ αυτό πετάξαμε τα πρώτα sessions και πήγαμε στο δωμάτιο που κάνουμε πρόβες, στήσαμε μικρόφωνα και γράψαμε όλο το άλμπουμ live, κρατώντας τις καλύτερες εκτελέσεις. Τα κομμάτια ήταν ήδη δοκιμασμένα στο χρόνο καθώς κάποια από αυτά τα παίζαμε και στα live, οπότε τα γνωρίζαμε καλά ώστε να τα αποδίδουμε όπως ακούγονται στο άλμπουμ.
Η μουσική σας ακολουθεί πιο ακραία μονοπάτια στο δεύτερό σας δίσκο. Το λογότυπό σας πρέπει να ζήλεψε και ακολούθησε ανάλογο μονοπάτι.
Είναι η φυσική εξέλιξη της μπάντας, όσον αφορά το μουσικό κομμάτι. Υπάρχουν αρκετά νέα στοιχεία για μας σε σχέση με το ντεμπούτο, χωρίς να ξεφεύγουμε από τον αρχικό μας σκοπό. Αλλάξαμε το λογότυπο, κρατώντας το βασικό σκελετό του, ώστε να ταιριάζει περισσότερο με την τωρινή αισθητική της μπάντας. Νιώσαμε ότι μια ανανέωση σε αυτό θα ήταν χρήσιμη, και η καλύτερη στιγμή ήταν το τέλος της πρώτης δεκαετίας ύπαρξης των RAVENCULT.
Θα χαρακτήριζες κακές γλώσσες αυτές που μπορεί να υποστήριζαν πως στο νέο αλμπουμ μπορεί να φέρνετε στο νου τους Σουηδούς NIFELHEIM, τόσο από μουσικής άποψης, όσο και από την πλευρά πως το λογότυπό σας, σχηματικά ίσως να θυμίζει το δικό τους;
Όχι βέβαια, ο καθένας έχει τη γνώμη του, ενώ οι NIFELHEIM είναι μια μπάντα που σέβομαι απεριόριστα για την ειλικρινή, ασυμβίβαστη στάση της και το φανατισμό με τον οποίο υπερασπίζονται την κουλτούρα του πραγματικού metal. Σίγουρα δεν υπήρξε κάποια ηθελημένη ομοιότητα στο λογότυπο, εξάλλου πολλά logos στο ακραίο metal κινούνται σε παρόμοια φάση, με κοινές σχεδιαστικές αφετηρίες (βλ. Bathory/Burzum, Absu/Zemial, Hellhammer/Gorgoroth κτλ).
Αυτές τις μέρες αν δεν κάνω λάθος, κυκλοφορεί και η βινυλιακή έκδοση του album. Θα ήθελες να μας δώσεις μερικές πληροφορίες;
Είμαστε ευτυχείς που το “Morbid Blood” κυκλοφορεί σε βινύλιο, καθώς αυτό είναι το πρώτο μας 12’’. Υπάρχουν δύο εκδόσεις του LP, η κανονική είναι gatefold σε μαύρο βινύλιο με poster, ενώ το diehard LP είναι περιορισμένο στα 100, gatefold σε κόκκινο βινύλιο με poster και ραφτό με το logo της μπάντας.
Το artwork του Chris Moyen 
είναι καταπληκτικό, όπως άλλωστε και την προηγούμενη φορά που είχατε συνεργαστεί.
Ευχαριστούμε. Συνεργαζόμαστε με τον Moyen εδώ και κάποια χρόνια καθώς είχε κάνει και το πρώτο μας 7’’ το 2004. Του δώσαμε την ιδέα για το εξώφυλλο, την εκτέλεσε εξαιρετικά και το αποτέλεσμα μας κάνει περήφανους. Σκεφτήκαμε ότι θα άξιζε να εκμεταλλευτούμε την ικανότητα και το κλασσικό, προσωπικό στυλ του σε ένα σχέδιο που να μην περιλαμβάνει το γνωστό του zombie/baphomet ρεπερτόριο. Ο Moyen είναι ένας από τους τελευταίους αληθινούς υποστηρικτές του metal underground που προέρχεται από τη γενιά που έζησε τη γέννησή του (τέλη 80s). Η ύπαρξη της τέχνης του στις μέρες μας είναι ένα κόσμημα και ζωντανή ιστορία του black/death metal.
Είσαστε ευχαριστημένοι μέχρι στιγμής με την Hell's Headbangers Records; Μοιράζεστε άλλωστε την ίδια στέγη με κάποια τρανταχτά ονόματα του underground ακραίου ήχου, όπως για παράδειγμα οι Αμερικανοί PROFANATICA ή οι δικοί μας ZEMIAL.
Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από τη μέχρι τώρα σχέση και συνεργασία με την HH. Ήταν η μοναδική εταιρεία στην οποία στείλαμε το “Morbid Blood” όταν αφήσαμε την προηγούμενη εταιρεία μας Dark Essence Rec και αναζητούσαμε συμβόλαιο. Τους άρεσε και υπογράψαμε σύντομα. Για μας είναι ευχής έργο να έχουμε την ίδια στέγη με μπάντες όπως αυτές που ανέφερες καθώς μοιραζόμαστε την ίδια φιλοσοφία πάνω στη μουσική, ενώ το κοινό στο οποίο απευθύνεται η ΗΗ είναι αυτό που μας αφορά και ασχολείται με το είδος μας.
Υπάρχουν σχέδια για περιοδεία;
Ναι, αλλά μετά το καλοκαίρι. Στόχος μας είναι να βρούμε ένα καλό πακέτο για Ευρώπη και να κάνουμε και μεμονωμένα live σε φεστιβάλ ή απλά gigs έξω. Στην Ελλάδα σίγουρα Αθήνα/Θεσσαλονίκη και γιατί όχι και αλλού αν υπάρξουν οι συνθήκες.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας και εύχομαι τα καλύτερα για την μπάντα. Raise the horns!!!
Ευχαριστούμε για την υποστήριξη και το ενδιαφέρον. Τον επόμενο καιρό θα υπάρχουν μερικές ακόμη κυκλοφορίες της μπάντας, όπως ένα split 7’’EP με τους Omega από τη Θεσσαλονίκη, μια rehearsal κασσέτα με τίτλο “Temple Of Morbidity” με πρόβες, δύο διασκευές και ακυκλοφόρητο υλικό ενώ το χειμώνα προγραμματίζουμε ένα 12’’EP με 4 νέα κομμάτια για να τιμήσουμε τη δεκαετία των RAVENCULT.
Για επικοινωνία: RAVENCULT, ΤΘ 3747, ΤΚ 10210, ΑΘΗΝΑ.
