Εν όψει2 της κυκλοφορίας του ντεμπούτου των X-WORLD/5, της νέας μπάντας του πρώην μπασίστα των HAMMERFALL (1997-2007), Magnus Rosen, του γνωστού και μη εξαιρετέου στους metal κύκλους Andy Larocque, του τραγουδιστή των PAGAN’s MIND, Nils K. Rue και του για χρόνια συνεργάτη-κιθαρίστα του David Bowie, Reeves Gabrels, βρεθήκαμε σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Magnus. Εκείνος μας μίλησε για τη φουτουριστική προσέγγιση που έκανε με τη νέα δισκογραφική του δουλειά “New Universal Order”, για το μέλλον και το παρελθόν του σκληρού ήχου, όπως επίσης και για το φιλανθρωπικό του έργο –πάντα με τη γνήσια Σουηδική προφορά των Αγγλικών! Πάρτε…

Καλησπέρα από την Ελλάδα, Magnus!

Καλησπέρα!

Ας μπούμε κατευθείαν στο θέμα! Λοιπόν, ποιος είναι ο σκοπός των X-WORLD/5; Να δημιουργήσουν τον μεταλλικό ήχο του μέλλοντος ή να συντελέσουν ώστε το υπάρχον metal να επιβιώσει μέσα στο χρόνο;

Ολόκληρη η ιδέα πίσω από τους X-WORLD/5 είναι να κάνουν τον ακροατή να φανταστεί το μέλλον και από εκεί να κοιτάξει πίσω στο παρόν. Και όχι μόνο αυτό. Γενικά το concept αφορά στο πως πρέπει να αποδεχόμαστε τις επιλογές που κάνουμε σήμερα ή κάναμε χθες, γιατί αυτές θα παίξουν σημαντικό ρόλο αύριο. Οπότε, καταλαβαίνει κανείς ότι είναι σημαντικό να πάρουμε μ καλή απόφαση σήμερα, καθώς αυτή θα επηρεάσει το μέλλον. Το μέλλον είναι γραμμένο στο παρελθόν και αυτό πιστεύω ότι είναι πολύ ενδιαφέρον…

Πως θα περιέγραφες τη μουσική σας σε κάποιον που δεν έχει ακούσει το δίσκο;

Καταρχάς είναι heavy metal. Αλλά παρόλα αυτά, αυτό που έχει σημασία δεν είναι μόνο το κάθε τραγούδι αλλά η ατμόσφαιρα η οποία παρουσιάζει το ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, αν ακούς το cd και ταυτόχρονα επεξεργάζεσαι και το εξώφυλλο θα αισθανθείς την ατμόσφαιρα του μέλλοντος. Είναι σαν μια ταινία, μόνο που δεν υπάρχει η εικόνα –πρέπει εσύ να τη δημιουργήσεις μόνος σου. Δεν είναι μόνο οι ήχοι, είναι το όλο πακέτο…

Ποιος είναι υπεύθυνος για τη σύνθεση των τραγουδιών; Πες μας λίγα λόγια για τη διαδικασία των ηχογραφήσεων…

Εγώ και ο Andy Larocque γράψαμε τη μουσική στο στούντιό του, που ονομάζεται “Sonic Train Studio”. Εκεί δημιουργήσαμε τις μπασογραμμές και τα riffs της κιθάρας. Μετά τα ενώσαμε όλα μαζί, τις εισαγωγές, τα chorus των φωνητικών κτλ. Όταν αισθανόμασταν ότι το τραγούδι ακουγόταν καλά, τότε το στέλναμε στις Η.Π.Α. όπου προσθέταμε τα drums, τις λούπες και έπειτα τη δεύτερη κιθάρα. Το ωραίο ήταν ότι όλοι καταφέραμε να πετύχουμε στο δίσκο να υπάρχει μια «γεύση» από εμάς και το προσωπικό μας παίξιμο. Το πιο όμορφο ήταν που καταφέραμε να μοιραστούμε ο ένας τις εμπειρίες του άλλου από τη μουσική σκηνή. Πριν γράψουμε τα τραγούδια, είχαμε συζητήσει για την κατεύθυνση στην οποία θα θέλαμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά με το metal -και έτσι αποφασίσαμε να του δώσουμε μια φουτουριστική άποψη. Τέλος, αφού τα είχαμε ηχογραφήσει όλα, επιστρέψαμε στη Σουηδία όπου έγινε το μιξάρισμα…

Οι X-WORLD/5 είναι πια η κανονική σου μπάντα; Σχεδιάζετε περιοδεία ή τίποτα σχετικό;

Ναι θα περιοδεύσουμε με την μπάντα, αλλά όχι τώρα. Πρώτα θα περιμένουμε να κυκλοφορήσει ο δίσκος και όταν θα κρίνουμε ότι θα έχει έρθει η ώρα θα το κάνουμε. Δε θέλουμε να κάνουμε βιαστικές κινήσεις, γιατί πιστεύουμε ότι οι X-WORLD/5 είναι ένα συγκρότημα στο οποίο θα μείνουμε για πολύ καιρό. Αλλά, σίγουρα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην περιοδεύσουμε.

Στο “New Universal Order” συνεργάζεσαι με μερικούς πολύ φημισμένους μουσικούς. Ήσουν φίλος μαζί τους ή γνωριστήκατε με αφορμή το σχηματισμό του συγκροτήματος;

Οι περισσότεροι είναι αληθινοί φίλοι μου. Για παράδειγμα, με τον Andy Larocque γνωριζόμαστε από τα 16-17, ή κάτι τέτοιο. Και οι δυο μέναμε στην ίδια πόλη και παρόλο που παίζαμε σε διαφορετικές μπάντες, γνωριζόμασταν για πολλά χρόνια. Κι έτσι όταν δημιουργήθηκε η ιδέα για τους X-WORLD/5 δεν ήταν δύσκολο να τον πείσω!

Σαν έφηβος, ποια συγκροτήματα/καλλιτέχνες ήταν τα αγαπημένα σου;

Μου άρεσαν πάρα πολύ οι KISS και η Janis Joplin, καθώς μεγάλωσα στα 70s!

Ποιες μπάντες θεωρείς ότι είναι οι μουσικές επιρροές των X-WORLD/5;

Είναι δύσκολο να πω. Δεν προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε άλλα συγκροτήματα σαν επιρροές. Χρησιμοποιούμε την εμπειρία μας από τη μουσική μας ζωή, όπου παίζουμε πολλά διαφορετικά είδη hard rock/metal όπως επίσης και άλλες μουσικές εκτός της rock. Συνεπώς, αυτό που κάνουμε είναι να τα ενώνουμε όλα αυτά οπότε είναι δύσκολο να πεις ότι μοιάζουμε με κάποιον συγκεκριμένο. Προσπαθούμε απλά να παίζουμε και να ακουγόμαστε πρωτότυποι.

Ένας ακόμα μουσικός, ο Arjen Lucassen δίνει επίσης αυτήν τη αίσθηση του μέλλοντος στο metal που παίζει. Σου αρέσει η μουσική του;

Φυσικά, τη βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Είναι πολύ δυνατή! Έχει κομμάτια που σου δίνουν την αίσθηση του παραδοσιακού metal αλλά έχει επίσης ανατολίτικα στοιχεία, διάφορους φουτουριστικούς ήχους και η χρήση των φωνητικών δεν είναι μόνο αυτή που έχουν τα περισσότερα metal συγκροτήματα, αλλά πολλές φορές ακούγεται δυναμική με άλλους τρόπους. Είναι ένας συνδυασμός. Είναι πολύ σημαντικό που υπάρχουν μπάντες αρκετά δυνατές ώστε να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Η μουσική πρέπει να προχωράει… Ή με άλλα λόγια, πρέπει οπωσδήποτε να χρησιμοποιούμε Αφρικανικά drums και αφρικανικά φωνητικά!! (γέλια)

O Nils K. Rue κυκλοφόρησε πέρυσι έναν εξαιρετικό δίσκο και γενικώς υπάρχει μεγάλη κινητικότητα από αξιόλογες κυκλοφορίες. Έχεις ξεχωρίσει καμιά καινούρια κυκλοφορία ή κανένα καινούριο συγκρότημα;

Πιστεύω ότι υπάρχουν πάρα πολλές καλές μπάντες εκεί έξω. Μου αρέσουν πολλά συγκροτήματα, αλλά επειδή εργάζομαι τόσο πολύ με τη μουσική, όταν έχω ελεύθερο χρόνο προτιμώ να τον περνάω με ησυχία…

Αυτό δυστυχώς είναι το πρόβλημα με τους περισσότερους μουσικούς! Λοιπόν, πιστεύεις ότι το metal εν έτει 2008 βρίσκεται σε καλύτερη θέση από, ας πούμε, 10 χρόνια πριν; Έχει περισσότερους ή λιγότερους οπαδούς; Ρωτάω εσένα γιατί είσαι χρόνια στο κουρμπέτι και με τους HAMMERFALL και θα έχεις μια γενική ιδέα…

Δεν είναι εύκολο να πεις, αλλά νομίζω ότι το metal μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Τα φεστιβάλς έχουν όλο και μεγαλύτερη ανταπόκριση και υπάρχουν πια πολλοί άνθρωποι που δεν αισθάνονται άβολα με τη δύναμη που έχει το metal σαν μουσική.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον εκτός από το να περιοδεύσεις; Κανένα άλλο project;Ναι ναι! Αυτήν την Κυριακή θα πάω στη Νότια Αμερική όπου θα παίξω συναυλίες σαν Magnus Rosen, solo δηλαδή, όπου ο κάθε παρευρισκόμενος για να μπει δεν πρέπει να πληρώσει αλλά να δώσει 2 κιλά φαγητό. Την επόμενη μέρα εγώ με τη βοήθεια φιλανθρωπικών οργανισμών θα πηγαίνουμε στα γκέτο όπου θα μοιράζουμε τις σακούλες με τα τρόφιμα στους φτωχούς ανθρώπους.

Συγχαρητήρια! Αξιέπαινη κίνηση! Σε ποιες χώρες θα πας;

Στη Χιλή, στο Περού, στο Τρινιντάντ και τη Βολιβία. Αυτή βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά. Είναι η πέμπτη σειρά παρόμοιων συναυλιών που κάνω. Θα γυρίσω σπίτι χωρίς καθόλου λεφτά στην τσέπη, αλλά η καρδιά μου θα είναι γεμάτη. Πρέπει να “χρησιμοποιούμε” τη ζωή με το σωστό τρόπο…

Σε ευχαριστώ πολύ Magnus. Χάρηκα για τη συζήτηση που είχαμε!

Παρομοίως! Χαιρετισμούς στην Ελλάδα!

Συνέντευξη: Μάνος Πατεράκης