Τρεμούλιασμα και μισό εκατομμύριο σαρδάμ...Τι άλλο μπορείς να νιώσεις και να πεις όταν συζητάς με τον μέγιστο Eric Bloom. Οι BLUE OYSTER CULT είναι ο μεσαίος πυλώνας εκ των τριών του οικοδομήματος του heavy metal (οι άλλοι δύο είναι οι BLACK SABBATH και οι DEEP PURPLE κατά την ταπεινή μου άποψη) και εγώ βρέθηκα να συνομιλώ με την “φωνή” αυτών, για το W.O.W. και την μάστιγα των mp3s. Πόσο τυχερός νιώθω αλήθεια;;;

Ποια είναι τα σχέδια, πια, των B.O.C. μετά από τόσα χρόνια διαδρομής και επιτυχιών;

Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που συνεχίζουμε να δουλεύουμε και αυτή την περίοδο το πρόγραμμα μας επιτρέπει να ασχολούμαστε με την μπάντα όσο εμείς επιθυμούμε και ταυτόχρονα να κάνουμε και άλλα πράγματα που μας αρέσουν. Εγώ, ας πούμε, είμαι μεγάλος fan των massive online role-playing games…

World Of Warcraft και ξερό ψωμί;

Ναι, ασχολήθηκα με αυτό για κάποιο καιρό…Τώρα παίζω ένα νέο παιχνίδι, το “Beyond Protocol” και είμαι συντάκτης στο περιοδικό “Massive Online Gamer”.

Webzine ή έντυπο περιοδικό…;

Κυκλοφορεί μια φορά τον μήνα και πραγματικά απολαμβάνω να παίρνω συνεντεύξεις από game developers και να συζητάμε για παιχνίδια, τα οποία κακά τα ψέματα αποτελούν τον “εθισμό” μου…

Σε καταλαβαίνω απόλυτα…

Επίσης γράφω και στο “Auto Week” περιοδικό, όπου έχω την τύχη να συντάσσω κριτικές για αμάξια, πηγαίνω σε επιδείξεις αμαξιών, παίρνω συνεντεύξεις από σχεδιαστές και όλα αυτά τα ωραία. Μπορείτε να δείτε κείμενα μου στο www.autoweek.com.

Πιστεύεις ότι κατάφερες τα πάντα στην μουσική καριέρα σου; Έχεις κάποιο ανεκπλήρωτο όνειρο;

Σίγουρα θα ήθελα να συνεργαστώ με κάποια άτομα, που τελικά δεν μου δόθηκε ποτέ η ευκαιρία, όπως ο Ian Hunter, παραδείγματος χάρην…ή με άλλες hard rock μπάντες για κάποιο special project το οποίο θα είχε πραγματικά μεγάλη πλάκα. Αλλά, εντάξει, δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα. Είμαστε τόσο τυχεροί, που οι B.O.C. ακόμα δουλεύουν και ο κόσμος μας ακολουθεί παντού να μας βλέπει να παίζουμε, όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα…

Μιας και το ανέφερες, θα δώσετε, μετά από καιρό, ένα show στην Αθήνα σε λίγες μέρες. Τι πρέπει να περιμένουμε από εσάς αυτή τη φορά;

Εννοείται ότι θα παίξουμε τα κλασικά hits μας και ένα αρκετά μακροσκελές show και ελπίζουμε να χαρεί ο κόσμος. Η επιλογή του setlist δεν θα είναι ολόιδια με άλλα shows του tour και αυτό γιατί θέλουμε να παρουσιάζουμε κάτι ξεχωριστό κάθε φορά…

Την τελευταία φορά που μας επισκεφτήκατε ήταν το 1987; Θυμάμαι καλά;

Ναι, αλλά η μπάντα πια είναι καλύτερη από ποτέ. Η φετινή συναυλία θα είναι σαν ένα μεγάλο party και είμαι σίγουρος ότι το ελληνικό κοινό θα περάσει τέλεια.

Συνεργαστήκατε με τον Philippe Renaudin για την παραγωγή 6 πραγματικά άπαιχτων κιθαρών, η καθεμία εκ των οποίων συμβολίζει και ένα κομμάτι σας. Θα δούμε καμιά από αυτές επί σκηνής;

Πραγματικά δεν ξέρω…

Πιστεύεις ότι έγινες rock star λόγω αλληλουχίας συμπτώσεων ή είχες αυτό την σκέψη από ανέκαθεν στο μυαλό σου;

Καταλαβαίνεις ότι όταν ήμουν 13 χρονών δεν είχα ιδέα για το τι θα γίνω στο μέλλον. Χρειάστηκε πολύ “τύχη” και πολύ “μοίρα” για να γίνω ό,τι έγινα. Κάτι το οποίο συμβαίνει στις ζωές όλων μας. Κάποιες φορές έχεις ένα όνειρο και ίσως σταθείς τυχερός κυνηγώντας το. Πολλοί άνθρωποι εργάζονται πολύ σκληρά για να επιτύχουν τα όνειρα τους και ποτέ δεν τα καταφέρνουν. Είμαι πάρα πολύ τυχερός που μετά από πολύ σημαντικές, για την ζωή μου, συμπτώσεις γνώρισα τα υπόλοιπα μέλη των B.O.C. Το ένα έφερε το άλλο, έγινα ο τραγουδιστής της μπάντας και μαζί γράψαμε ιστορία.

Ειδικά με το alter ego σου, τον Donald "Buck Dharma" Roeser…

Ναι, αυτός κάνει τα δικά του, εγώ τα δικά μου και αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Είμαστε και οι δύο χαρούμενοι που γνωριστήκαμε, παίξαμε την μουσική μας, φτιάξαμε την ζωή μας και πια έχουμε χρόνο να ασχολούμαστε και με άλλα πράγματα.

Γνωρίζεις μήπως την heavy metal μπάντα, ICED EARTH;

Ποιους; Πώς την είπες;

ICED EARTH. Είναι μια αμερικανική μπάντα που απ’ότι φαίνεται σας θαυμάζει απεριόριστα, έχει διασκευάσει κομμάτια σας και πρόσφατα έχει κυκλοφορήσει album που το concept του θυμίζει πολύ την alien θεματολογία σας.

Συγνώμη, δεν τους ξέρω…

Δεν πειράζει…Ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία επιστημονικής φαντασίας και ποια η χειρότερη όλων των εποχών;

(Γέλια…) μ’αρέσει το original “War Of Worlds”, το οποίο είναι μια πολύ πολύ παλιά ταινία, νομίζω του 1954 και οπωσδήποτε η τριλογία του “Lord Of The Rings”, αν και είναι πιο πολύ fantasy, παρά science fiction. Και οι τρεις ταινίες είναι υπέροχες, τις έχω δει πάρα πολλές φορές. Επίσης μ’αρέσει η τέταρτη ταινία του “Star Trek”. Γενικά βλέπω πολλές ταινίες με αυτή τη θεματολογία…

Μήπως είδες το remake του Halloween από τον Rob Zombie; Έχει και το Don’t Fear the Reaper στο soundtrack του...

Όχι, είναι ταινία τρόμου και δεν μπορώ να πω ότι είμαι και ο μεγαλύτερος fan…αν και μ’αρέσουν οι αυθεντικές παλιές ταινίες τρόμου, όπως “Dracula”, “Frankenstein”, “Wolfman” κ.τ.λ. Το να βλέπω έναν μεγαλόσωμο τύπο να πετσοκόβει με το τσεκούρι καμιά δεκαριά teenagers σε ένα παλιό σπίτι δεν είναι και τόσο ενδιαφέρον, δεν είναι το cinema που θα πήγαινα ποτέ να παρακολουθήσω…

Εσύ και ο κύριος Donald είστε τα μοναδικά μέλή των B.O.C που έχετε απομείνει από την θρυλική σύνθεση των επιτυχιών. Υπάρχει κάποια πιθανότητα να επαναφέρετε κάποια από τα παλαιότερα μέλη του group;

Όχι αυτή την φορά…

Μετά από 20 χρόνια, πως θυμάσαι την περίοδο “Imaginos”, την πιο δύσκολη περίοδο της μπάντας…;

Είναι σαν την βαρύτητα…όταν κάτι πάει πάνω, κάποια στιγμή θα κατέβει κάτω…Τα πήγαμε πολύ καλά στα 70s και στις αρχές των 80s αλλά εκεί στα μέσα της δεκαετίας η μουσική άλλαξε. Διαφορετικά είδη μουσικής έγιναν δημοφιλή, η δημοτικότητα μας έπεσε απότομα και περάσαμε δύσκολες στιγμές. Στα τέλη της δεκαετίας και στις αρχές των 90s η σκηνή αναζωπυρώθηκε και έχουμε φτάσει στο 2008 και τα πάντα πηγαίνουν πολύ καλύτερα…νέοι άνθρωποι έρχονται να μας δουν και είμαστε χαρούμενοι που συμβαίνει αυτό ακόμα…

Τι απέγινε τελικά το Jessie Python nickname σου;

Ααα…ποτέ δεν το χρησιμοποίησα, μόνο ο Donald το κράτησε… Ο manager μας ήθελε να μας δώσει κάποια παρατσούκλια για τα live shows μας, αλλά κανείς μας, εκτός του Donald, δεν τα κράτησε…

Μπάντες όπως οι BLACK SABBATH, AC/DC, KANSAS δεν έχουν κάνει νέο δίσκο εδώ και πολλά χρόνια…Πιστεύεις, αλήθεια, ότι μπάντες του δικού σας βεληνεκούς, έχουν ακόμα σαν σκοπό την δημιουργία νέας, πρωτότυπης μουσικής;

Σκέψου ότι εμείς ακόμα δεν έχουμε δισκογραφικό συμβόλαιο παρότι συνεχίζουμε να γράφουμε ακόμα μουσική…Η μουσική βιομηχανία είναι πολύ δύσκολη τα τελευταία χρόνια. Δεν υπάρχουν βινύλια, κασέτες, τα CD σε λίγο καιρό θα εξαφανιστούν και τα πάντα έχουν γίνει downloads. Στην Αμερική τα δισκάδικα κλείνουν…

Σκατά…εγώ λατρεύω τα albums σας σαν ολόκληρο προϊόν…Το artwork, οι στίχοι, τα credits…απορώ γιατί συμβαίνει αυτό…

Αυτό συμβαίνει γιατί αυτό που έκανες εσύ και εγώ όταν ήμασταν μικροί, δηλαδή το να αγοράσουμε ένα album (LP), να το ακούμε διαβάζοντας τους στίχους, τα υπόλοιπα στοιχεία του booklet και όλα τα υπόλοιπα, η νέα γενιά απλά δεν το γνωρίζει, δεν το έχει μάθει…Τώρα τα νέα παιδιά, απλά ακούν κομμάτια στο Ipod και τίποτα παραπάνω. Ούτε καν γνωρίζουν ότι η πιστότητα ήχου (fidelity) είναι πολύ χειρότερη στα mp3s απ’ότι στα CD ή τα βινύλια.

Ευχαριστώ πάρα πολύ για την συζήτηση…δεν θέλω να σε ενοχλήσω άλλο. Ήταν τεράστια η τιμή για μένα που μίλησα μαζί σου.

Εύχομαι να έρθεις στο show…

Αυτό εννοείται, δεν υπάρχει περίπτωση να το χάσω για τίποτα…Το περίμενα χρόνια να συμβεί και είναι για μένα once in a lifetime…

Αλέξανδρος Τοπιντζής