Σε λίγες μέρες οι THE OCEAN, ένα από τα σημαντικότερα νέα σχήματα του ακραίου ήχου, επισκέπτεται τη χώρα μας, έχοντας κυκλοφορήσει ένα έπος καταδικασμένο να γίνει κλασσικό, το θεϊκό “Precambrian”... Το avopolis.gr/metal σε κατάσταση έκστασης δεν χάνει την ευκαιρία και επικοινωνεί με το κινητήριο τροχό της μπάντας, Robin Staps. Ακολουθούν τα όσα, πραγματικά, ενδιαφέροντα μας είπε ο Robin…

Πόσο δύσκολο είναι να συντονίσεις όλους όσους συμμετέχουν στους THE OCEAN; Σίγουρα συμβάλλουν με τη δική τους ξεχωριστή προσωπικότητα σε ένα πιο πολυδιάστατο αποτέλεσμα, αλλά, μήπως υπάρχει ο κίνδυνος να αποπροσανατολισμού;

Σίγουρα είναι αρκετά απαιτητικό να οργανώσεις τόσους ανθρώπους σε θέματα ηχογραφήσεων και χρόνου στο studio. Χρειάζεται καλή οργάνωση αλλά όταν αυτή επιτευχθεί όλα δουλεύουν. Εξάλλου σε live συνθήκες είμαστε μια “normal” μπάντα με 5-7 μέλη. Στο δίσκο συμμετέχουν 26 άτομα που προφανώς είναι ακατόρθωτο να βγουν μαζί στο δρόμο, πάντως τα μέρη τους αναπαράγονται χωρίς πρόβλημα. Έτσι δεν υπάρχει καμία “έκπτωση” σε σχέση με το υλικό του δίσκου, προσπαθούμε να υπάρχει 100% πιστή αναπαραγωγή. Πάντως είναι καταπληκτικό να δουλεύεις με τόσους ανθρώπους και κυρίως να μαθαίνεις από αυτούς, όχι μόνο για μουσική αλλά γενικά για την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.

Σε γενικές γραμμές πως “δουλεύει” η μπάντα-κολεκτίβα;

Ο όρος “κολεκτίβα”, όπως εφαρμόζεται στους THE OCEAN, αναφέρεται σε μία μπάντα με έναν βασικό πυρήνα και έναν αριθμό μελών τα οποία συμβάλουν όπου κριθεί αναγκαίο αλλά όχι τακτικά. Έτσι στην μπάντα εμπλέκονται μουσικοί, video και web designers, γραφίστες, τραγουδιστές. Κυρίως συνεργαζόμαστε στην ετοιμασία του δίσκου και σε κάποια lives στο Βερολίνο όπου δεν σκεφτόμαστε το κόστος. Και στα πιο ενεργά μέλη πάντως υπερέχει αυτή η έννοια της εναλλαγής, π.χ. στις κιθάρες. Στην τελευταία περιοδεία το πρώτο μισό έγινε από έναν κιθαρίστα και το άλλο μισό από άλλον. Όλοι είναι ίσα μέλη, αλλά είναι αρκετά καλό να έχεις αυτήν την δυνατότητα αλλαγής. Έτσι είναι εύκολο να ξεπεράσεις εμπόδια όπως οι καθημερινές δουλειές κ.α. Φαντάσου ότι βρισκόμαστε σε περιοδεία ήδη 3,5 μήνες πράγμα που αλλιώς θα ήταν αδύνατο.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω για το όνομα της μπάντας, το οποίο νομίζω ότι δεν έχει διαδικαστικό χαρακτήρα. Γενικά τι συμβολίζει; Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τους στίχους του “Palaeorchaean” και να ισχυριστώ ότι ο ωκεανός περιγράφει τον αγώνα του ανθρώπου με το “μεγαλειώδες”;

Ο ωκεανός είναι το μέρος που όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν. Ταυτόχρονα βρίσκω καταπληκτικό ότι μία στιγμή μπορεί να σου προσφέρει ένα γαλήνιο ηλιοβασίλεμα και μία άλλη να μετατραπεί σε ένα οργισμένο σκηνικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τη μουσική μας, ένα μελωδικό, γαλήνιο πέρασμα οδηγεί σε βίαια ξεσπάσματα σαν κύματα tsunami. Οι στίχοι στους οποίους αναφέρεσαι μπορούν να δεχθούν πολλές ερμηνείες. Αλλά σίγουρα περιγράφουν τον αγώνα για μία ζωή γεμάτη συγκινίσεις, την προσπάθεια να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου, να είσαι άνθρωπος που ακολουθεί τις επιθυμίες του σε ένα περιβάλλον εχθρικό σε κάτι τέτοιο. Οι ζωές μας βρίσκονται υπό ομηρία στην ιδέα του χρήματος για την επίτευξη στόχων, έτσι αναλώνουμε όλη μας τη ζωή σε πράγματα αδιάφορα για εμάς μόνο και μόνο για το χρήμα. Ο ωκεανός είναι το καταφύγιο όλων από αυτήν την κατάσταση.(εδώ ο Robin έκανε ένα πολύ συμβολικό παιχνίδι με τις λέξεις κινούμενος στα δίπολα The Ocean/the ocean, you/we...όποιος κατάλαβε...κατάλαβε). Προσωπικά είμαι πλέον πολύ τυχερός που μπορώ να ταξιδεύω και να γνωρίζω νέους τόπους μέσω της μπάντας μακριά από μια κανονική δουλεία για τουλάχιστον 4 μήνες ακόμα.

Ο πρώτος νοητικός άξονας του “Precambrian” είναι η πρικαμβριανή γεωλογική περίοδος, μία περίοδος που χαρακτηρίζεται από την απουσία οποιουδήποτε περιβάλλοντος ικανό να υποστηρίξει μορφές ζωής. Υπάρχει σύνδεση με αυτά που ζούμε σήμερα;

Μέσω αυτών που μόλις σου είπα, ναι, πιθανώς να υπάρχει μία έντονη μεταφορική σύνδεση.

Ο δεύτερος νοητικός άξονας του “Precambrian” είναι το ποίημα “Chants of Maldoror”. Πολύ το παρουσιάζουν ως ένα έντονα μισανθρωπικό έργο. Πιστεύω ότι λειτουργεί τελείως διαφορετικά μέσω της παρουσίασης όλων αυτών των “μισανθρωπικών” σκηνών. Ποια η γνώμη σου; Πόσο σημαντικό ήταν στην δημιουργία του “Precambrian”;

Ήρθα σε επαφή με το “Chants of Maldoror” και τον Lautreamont γενικά πριν αρκετό καιρό και εξαρχής πίστεψα ότι είναι το ιδανικό metal ποίημα αφού είναι γεμάτο σκοτεινές εικόνες και κριτική στα ήθη, δίνοντας την εντύπωση, πραγματικά, ότι μιλά ο ίδιος ο Σατανάς... από εκείνη την στιγμή προσπαθούσα να γράψω υλικό χρησιμοποιώντας αποσπάσματα του ποιήματος και ευτυχώς σε αυτόν τον δίσκο τα κατάφερα. Το ότι είναι μισανθρωπικό ποίημα, πιστεύω ότι δεν επιδέχεται συζήτησης, αλλά, ναι έχεις δίκιο υπάρχει μια πολύ έξυπνη κριτική σε φιλοσοφικό επίπεδο των ανθρώπινων πράξεων και μια ριζική κρίση του χριστιανισμού γενικά, στις οποίες μπορείς να δώσεις πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Να προσθέσω ότι οι σκηνές δεν είναι μόνο σκοτεινές αλλά τελείως σουρεαλιστικές και προσωπικά αποτελούν μεγάλη πηγή έμπνευσης.

Κόλλησα στη φράση “the only way that we can measure the significance of our own lives is by valuing the lives of others”. Πιστεύεις ότι ο άνθρωπος θα παραμερίσει ποτέ το “εγώ” του για χάρη του συνανθρώπου;

Ο άνθρωπος είναι προικισμένος με λογική κρίση των πράξεων του αλλά και με μια έμφυτη συμπόνια. Ο Kant προσπάθησε να εμπνεύσει την ηθική τονίζοντας την ανάγκη για πράξεις οίκτου ή ακόμα και ότι η λογική των πράξεων μας προστάζει συμπόνια, αλλά απέτυχε. Αλλά η λογική ή μη μιας πράξης σίγουρα δεν πηγάζει από το αν εμπεριέχει οίκτο ή συμπόνια. Αντίθετα η συμπόνια ως έννοια λειτουργεί ως περιοριστικός παράγοντας και χάνει την “αγγελική” προέκταση που όλοι μας της δίνουμε. Μετατρέπεται σε ένα σύνολο κανόνων και νόμων που αποσκοπούν στο να “πνίξουν” τις προσωπικές μας επιθυμίες, ότι μας περιορίζει δεν είναι λογικό και προσωπικά δεν το τοποθετώ στην πρώτη γραμμή.

Σε πιο light ερωτήσεις τώρα, το artwork του “Precambrian” είναι τέλειο. Διάβασα στο site σας ότι ετοιμάστηκε και έκδοση σε βινύλιο. Υπάρχουν διαφοροποιήσεις/αλλαγές/βελτιώσεις;

Όχι, σε γενικές γραμμές το artwork είναι το ίδιο. Βέβαια μια έκδοση σε βινύλιο επιτρέπει κάποια παραπάνω πράγματα. Η έκδοση βρίσκεται σε gatefold τυπωμένη θήκη επλουτισμένη με διάφορες λεπτομέρειες και περιέχει 3 δίσκους σε χρώματα λάβας. Ήδη οι πρώτες κόπιες πουλήθηκαν αλλά μάλλον θα υπάρξει και άλλη κοπή σχετικά σύντομα.

Δεν ξέρω τι feedback έχεις από Ελλάδα αλλά οφείλω να σου πω ότι “στρώσαμε κόκκινο χαλί” για το “Precambrian”. Κάποιοι, αν και είναι σχετικά βιαστικό, συμφωνούμε ότι αποτελεί δείγμα υψηλής αισθητικής της σύγχρονης τέχνης.

Ειλικρινά είμαστε ενθουσιασμένοι με την υποδοχή των Ελλήνων για το album. Φαίνεται ότι αρκετοί εκτιμάτε την καλλιτεχνική προσέγγιση που προσπαθούμε να δώσουμε στο υλικό μας και αναγνωρίζετε την αγάπη μας στην λεπτομέρεια. Πραγματικά το εκτιμούμε και θα προσπαθήσουμε να ικανοποιήσουμε τις υψηλές σας προσδοκίες στα shows που θα δώσουμε στην χώρα σας.

Μπορείς να μας δώσεις κάποιες πληροφορίες σχετικά με το τι θα πρέπει να περιμένουμε σα αυτά τα shows;

Σίγουρα η διάρκεια των shows θα είναι περίπου 80 λεπτά με υλικό από τα “Precambrian” και “Aeolian” χωρίς να αποκλείεται και πιο παλιό υλικό (!!!). θα έχουμε μαζί μας το light-show μας και τα videos μας, αλλά σε αυτήν την περιοδεία υπήρξαν και προβλήματα αφού τα laptops μας κατέρρευσαν, κάποιοι ενισχυτές άρπαξαν φωτιά, μέχρι και κάποιες συσκευές midi που χρησιμοποιούμε χάθηκαν... αυτήν τη στιγμή κάνουμε ότι είναι δυνατόν για να επισκευάσουμε το laptop που έχει ότι χρειαζόμαστε για το οπτικό μέρος του show αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ ότι θα το καταφέρουμε αφού βρισκόμαστε στην Ουκρανία, μετά στην Ρουμανία, μετά στην Βουλγαρία και όπως καταλαβαίνεις δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο... πάντως κανείς δεν πρέπει να ανησυχεί για το θέμα τις μουσικής, το οποίο πρέπει νομίζω να μας απασχολεί αρχικά, αφού είναι σίγουρο ότι δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα...

Σε περιμένουμε Robin…

Θανάσης Χατζόπουλος