DRAGONFORCE... το πολυεθνικό συγκρότημα που έχει καταφέρει μέσα σε 1 μόλις χρόνο να εκτοξεύσει τη δημοτικότητά του στα ύψη, τουλάχιστον στο εξωτερικό (και ιδιαίτερα στην «γεννέτειρά» τους την Αγγλία), μιας και στη χώρα μας ακόμα είναι υπο αμφισβήτηση, έστω κι αν έχουν κάνει έναν μικρό αλλά δυναμικό πυρήνα οπαδών. Οι Herman Li (κιθάρα) και Vadim Pruzhanov (πλήκτρα) εξηγούν το «φαινόμενό» τους και μιλάνε για τις προσδοκίες τους απο εδώ και πέρα...



Ποιά είναι η ιστορία πίσω απο το όνομα DRAGONFORCE; Το οποίο δεν είναι κι αυτό με το οποίο ξεκινήσατε. Είχατε ξεκινήσει ως DRAGONHEART…

HL: Ξεκινήσαμε πίσω στο 1999. Όλα ήταν διαφορετικά τότε. Διαφορετική μουσική σκηνή. Δε μας ένοιαζε και πολύ τότε. Απλά παίζαμε metal επειδή αυτό θέλαμε. Ο Sami τραγούδαγε σε μια μπάντα, εγώ κι ο drummer μας παίζαμε σε μια death metal μπάντα. Κάπου εκεί βρεθήκαμε και ξεκινήσαμε. Και νομίζω ότι γίναμε γνωστοί μέσω του internet. Απο το downloading κομματιών, απο το mp3.com. ‘Ετσι γίναμε γνωστοί και βγήκαμε περιοδεία με τον HALFORD πριν καν υπογράψουμε, βγήκαμε έξω απο την Αγγλία, ήρθε το συμβόλαιο με την Sanctuary, περιοδεύσαμε με τους HELLOWEEN στην Ιαπωνία, με τους W.A.S.P., με τους IRON MAIDEN, αρχίσαμε τα headlining shows.

Μιας και αναφέρθηκες στα mp3. Το πρώτο σας demo έπεσε στα χέρια ενός φίλου μου μέσω ενός περιοδικού για υπολογιστές (σ.σ. αλήθεια παιδιά... PC Master! Thanx Μήτσο...) σε μορφή mp3.

VP: Μιλάς σοβαρά; Σε mp3; Ούτε που το ήξερα αυτό!

Πιστεύετε ότι το internet παίζει σημαντικό ρόλο για τις νέες μπάντες;

HL: Ναί! Ο κόσμος έχει αλλάξει και εμείς ανήκουμε επίσης στη νέα γενιά. Γίναμε γνωστοί απο τα mp3 και το downloading. Άρα μόνο θετική γνώμη έχουμε.

Άρα δεν είστα κατά της περιβόητης «πειρατείας».

HL: Ξέρεις, δε με ενδιαφέρει αν θα «κατεβάσουν» το άλμπουμ μας. Αν το ακούσουν και δούν ότι τους αρέσει θα πάνε να το αγοράσουν. Νομίζω ότι το downloading κάνει κακό στις μέτριες ή κακές μπάντες και τα κακά άλμπουμ.

VP: Ναί. Γιατί όταν διαβάζεις κάπου ότι “αυτό το άλμπουμ είναι το καλύτερο που έχουν βγάλει” κλπ και «κατεβάζεις» ένα κομμάτι και βλέπεις ότι είναι χάλια, φυσικά και δεν θα πάς να το αγοράσεις.

Για να τα πετύχετε όλα αυτά όμως σίγουρα χρειάστηκε και η τύχη...

HL: Ναί. Δεν τα περιμέναμε όλα αυτά. Το στύλ που παίζουμε, έχουμε μακριά μαλλιά, πολλά σόλο και δεν περιμέναμε τίποτα στην αρχή. Απλά είχαμε το ίδιο όραμα με τώρα... να βγάλουμε το καλύτερο άλμπουμ που μπορούμε και το καλύτερο στην αγορά.

Φοβόσασταν μήπως στην αρχή ότι τα μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια με τα γρήγορα σόλο και τους υπεργρήγορους ρυθμούς θα προκαλούσαν βαρεμάρα στον κόσμο;

HL: Στο ξεκίνημα η μπάντα δεν ήταν έτσι. Πραγματικά εξελιχτήκαμε στο δεύτερο άλμπουμ. Κυρίως στην ταχύτητα. Η ταχύτητα στο πρώτο άλμπουμ μας δεν ήταν όση στο “Sonic Firestorm”...

Στο “Sonic Firestorm” παραήταν γρήγορα τα πράγματα...

HL: Πρέπει να το σπρώξεις σε διαφορετικό επίπεδο. Και δε νομίζω ότι είναι κάτι extreme αυτήν την εποχή. Υπάρχει rap metal, death metal, thrash metal. Τα γρήγορα πράγματα δεν είναι τόσο extreme. Είμαστε extreme κατα κάποιο τρόπο όμως. Έχουμε πολλά διαφορετικά είδη στη μουσική μας. Δεν είναι τυπικά power metal άλμπουμς.

Δε θα μπορούσα καν να σας χαρακτηρίσω power metal. Power metal με blastbeats είναι κάπως...

(γέλια) Όντως. Δεν είναι power metal στην πραγματικότητα. Ο κόσμος λέει ότι είναι power metal, ας είναι power metal τότε. Δε με νοιάζει.

Εσύ τί νομίζεις ότι παίζετε;

Αυτό το πήρα απο έναν οπαδό. Μας είχε χαρακτηρίσει extreme power metal. Kαλό ακούγεται. (γέλια)

Πόσες φορές το μήνα επισκέφτεστε τον γιατρό; Με αυτές τις ταχύτητες σε τόση διάρκεια νομίζω ότι η τενοντίτιδα πρέπει να είναι κάτι συνηθισμένο πλέον για σας. Παίζετε ΠΟΛΥ γρήγορα...

Ναί; (γέλια) Είναι συνήθειο πλέον και δε μας φαίνεται τόσο παράξενο. Αυτή είναι η κανονική ταχύτητα για μας. Αυτό είναι το στύλ μας. Το παίζουμε σε ένα άνετο επίπεδο. Αν μας δείς live, τα κομμάτια «φεύγουν» απο μόνα τους και πάνε ακόμα πιο γρήγορα απ’ ό,τι στο CD. Έτσι μας βγαίνει.

Θυμάστε τα μέρη των κομματιών σας; Ειδικά εσύ Vadim.

Βασικά τα παίζουμε τόσες φορές που πλέον όλα γίνονται μηχανικά. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος (γέλια)! Είναι πολλά!

Ας έρθουμε στο νέο σας άλμπουμ, το “Inhuman Rampage”. Ποιές είναι οι κύριες διαφορές απο το “Sonic Firestorm”;

VP: Έχει περισσότερο απο όλα. Πήγαμε σε διαφορετικό επίπεδο απο πλευράς δομής των κομματιών, αλλαγές τέμπο και όλα τα κενά που είχαμε στο “S.F.” έχουν γεμίσει με κιθαριστικούς ήχους ή απο τα πλήκτρα. Έχει περισσότερα πράγματα. More is more...Δοκιμάσαμε νέους και διαφορετικούς ήχους. Συγκριτικά με το προηγούμενο όπου τα πλήκτρα και οι χωρωδίες κυριαρχούσαν, σ’ αυτό υπάρχουν πιο παράξενοι ήχοι που θυμίζουν και video games, πιο ηλεκτρονικοί. Ξέρεις, όλες οι μπάντες βάζουν χωρωδίες. Θέλαμε κάτι διαφορετικό.

HL: Νομίζω ότι αυτό το άλμπουμ είναι πιο σκοτεινό. Πιο λυπητερό κατα κάποιο τρόπο. Έχει διαφορετικό συναίσθημα απο το “S.F.”. Εκείνο είχε περισσότερη χαρά, αυτό περισσότερη λύπη.

VP: To “S.F.” ήταν κυρίως “carry on, carry on” (γέλια). Το πρώτο ήταν χαρούμενο, το δεύτερο μέση φάση, αυτό είναι πιο σκοτεινό.

HL: Ίσως φταίει το ότι είμασταν τόσο καιρό σε περιοδεία... (γέλια)

Τί περιμένετε απο το “I.R.”;

HL: Να μη ξεκουραστούμε για 2 χρόνια! Πολύ περιοδεία, πολλά πράγματα που συμβαίνουν...

Σχεδιάζετε κάποια Ευρωπαϊκή περιοδεία δηλαδή;

HL: Ναί. Θα είναι πολύ ωραία. Θα πάμε και στην Ιαπωνία, στη Βραζιλία. Επεκτεινόμαστε. Μετά τα καλοκαιρινά φεστιβαλ γίναμε μεγαλύτεροι. Πολλοί άνθρωποι δε μας είχαν δεί ποτέ και μας είδαν live και είπαν “αυτοί οι τύποι είναι αληθινοί”. Συμβαίνει κάτι όπως στις παλιές μέρες. Πας και βλέπεις live μια μπάντα και απο εκεί γίνεσαι οπαδός της. Όχι το ανάποδο. Που γουστάρεις μια μπάντα, πας να τη δείς και βλέπεις τα μέλη της ακίνητα στη σκηνή απλά να παίζουν. Και φυσικά απογοητεύεσαι.

Πιστεύεις ότι τα live είναι τόσο σημαντικά για μια μπάντα όσο και τα άλμπουμ;

HL: Tα live πραγματικά μας έδωσαν οπαδούς που δεν είχαν ακούσει τα άλμπουμ. Άνθρωποι που είχαν ακούσει τα άλμπουμ και μας είδαν live μας γούσταραν περισσότερο μετά. Μας έχουν δώσει πολλά τα live. Ακόμα και στο Kerrang! μας έβαλαν. Το πιστεύεις ότι το Kerrang! έχει κάθε εβδομάδα φωτογραφία μας; Τους τύπους που παίζουν σόλο! Και το Kerrang! έχει γίνει τόσο trendy.

Δυστυχώς.

(γέλια) Ναί, είναι κάπως παράξενο πια.

Φοβάστε ότι αυτή η τεράστια δημοτικότητα που έχετε θα βλάψει τη μπάντα κάποια στιγμή; Μερικές φορές όταν μια μπάντα εμφανίζεται παντού και πάντα, ο κόσμος τη βαριέται.

VP: Δε νομίζω. Απλά δείχνουμε σε ανθρώπους που δεν ακούν αυτή τη μουσική, που δεν είναι metallers και που τους λένε ότι οι KORN είναι η καλύτερη metal μπάντα στον πλανήτη και το πιστεύουν, τί σημαίνει drumming, παίζω κιθάρα, τον διαφορετικό τρόπο. Ξέρεις πολλοί απο αυτούς νομίζουν ότι οι nu metal μπάντες τύπου KORN είναι πραγματικό metal και τέτοιες μαλακίες. Τους δείχνουμε το metal απο τη μεριά μας.

Έχετε καταφέρει και έχετε το δικό σας στυλ όμως. Δε μοιάζετε με καμία άλλη μπάντα.

HL: Οι επιρροές μας ξέρεις είναι απο hard rock μέχρι death metal και γι΄αυτό ίσως. Τα βάζουμε όλα στη μουσική μας.

Ετοιμάζετε μήπως κανένα βίντεο για το νέο σας άλμπουμ;

HL: Ναί, το τελειώνουμε σε 2 εβδομάδες.

Για ποιό κομμάτι;

HL: Δε μπορώ να σου πώ! (γέλια) Δεν το έχω πεί σε κανέναν.

Υπάρχει τουλάχιστον κάποιο σενάριο στο βίντεο; Ή θα είναι ένα τυπικό metal video. H μπάντα να παίζει live;

HL: Βασικά θα συλλαμβάνει στιγμές της μπάντας. Θέλουμε να δείξουμε πώς κάνουμε μερικά πράγματα... (σ.σ. και εκεί ξεκινάει μια απείρου κάλλους ανάλυση του Herman για το πώς κάνει τον κάθε ήχο στο CD, τί ακούγεται στο ένα σημείο και στο άλλο κτλ...)

Yπάρχει κάτι στην καριέρα σας που δεν πήγε όπως το σχεδιάσατε;

HL: Μόνο τα καλά πράγματα. Για παράδειγμα δεν σχεδιάσαμε να βγούμε περιοδεία με τους IRON MAIDEN με το δεύτερο μόλις άλμπουμ μας. Γίνονται μόνο πράγματα που πάντα ονειρευόμασταν. Κι ας είναι πολύ νωρίς. Πήγαμε στην Ιαπωνία με 1 άλμπουμ, βγήκαμε περιοδεία με τους MAIDEN με 2 άλμπουμ, πάμε Αμερική τώρα. Γίνανε τόσα πολύ νωρίς και δεν το περιμέναμε.

Πράγματι, έχετε κάνει πράγματα που μπάντες με μεγαλύτερη ιστορία απο εσάς και περισσότερους δίσκους, ακόμα τα ονειρεύονται.

Ναί. Και σκεφτόμαστε τί θα κάνουμε μετά. Και η πίεση μεγαλώνει.

Δεν υπάρχουν άλλα όνειρα δηλαδή;

Υπάρχει σίγουρα ένα. Dragonforce headlining tour. Με τον τρόπο που θέλουμε να γίνει, με μεγάλα σόου κλπ.

Θα έχετε support φαντάζομαι.

Πάντα έχουμε support. Και τώρα που το λέμε. Χθές το βράδυ οι ANGRA ήταν support σε μας.

Ορίστε;!

Ναί. Λατρεύω τους ANGRA. Μεγάλωνα και μάθαινα να παίζω κιθάρα με τα τραγούδια τους. Αλλά έτσι πάνε τα πράγματα.

Το θεωρείς σωστό όμως. Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι μπάντες με μεγαλύτερο όνομα δε θα έπρεπε να είναι support σε νεότερες. Για παράδειγμα εδώ πέρσι είχε ειπωθεί έντονα αυτό όταν στο Rockwave οι NIGHTWISH έπαιξαν πιο πάνω απο τους QUEENSRΫCHE.

HL: Αυτό έχει να κάνει μόνο με τον εγωισμό του μουσικού. Δε νομίζω ότι ενδιαφέρει τον οπαδό (σ.σ. μάλλον στη χώρα σου και σε άλλες που έχεις βρεθεί πλήν της δικιάς μας φίλε μου...). Πρέπει να ζούμε στη σημερινή πραγματικότητα. Δεν είναι όπως τις παλιές μέρες. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα (γέλια).

Ας επανέλθουμε στη μουσική σας. Ποιά είναι η συνθετική διαδικασία που ακολουθείτε;

VP: Βασικά το γράψιμο ενός κομματιού δε σταματάει ποτέ στους DRAGONFORCE. Αυτή τη φορά μας πήρε 6 μήνες να τελειώσουμε το κάθε κομμάτι του άλμπουμ χωριστά. Και φαντάσου είμαστε 2 μέρες πριν τελειώσουμε και το mastering και τη μίξη και ακόμα αλλάζουμε και προσθέτουμε πράγματα. Και θα το κάνουμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Κάτι μας λείπει συνέχεια. Αλλάζουμε μελωδικές. Τίποτα δεν τελειώνει μέχρι να τελειώσει οριστικά.

Δηλαδή δεν είστε ποτέ απόλυτα ικανοποιημένοι με τα κομμάτια σας;

VP: (γέλια) Πες το κι έτσι! Βασικά ακόμα και η μίξη του άλμπουμ είναι μέρος της διαδικασίας σύνθεσης ενός κομματιού. Αλλάζουμε ήχους, επίπεδα.

Πότε υπολογίζετε να τελειώσετε δηλαδή;

VP: Αύριο θα πάμε στη Γερμανία για το mastering.

Και είστε σίγουροι ότι δε θα ξαναμιξάρετε;

VP: (γέλια) Δεν έχουμε άλλο χρόνο!

Άρα είστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα;

VP: Ναί. Αυτή τη στιγμή δε θέλουμε να αλλάξουμε κάτι.

HL: Φοβερό ε; (γέλια)

VL: Θα σου ξαναπώ σε κάνα μήνα (γέλια)

Στιχουργικά πού κινείστε;

HL: Στο πρώτο άλμπουμ οι στίχοι ήταν περισσότερο φανταστικοί. Ακόμα και οι λέξεις που χρησιμοποιούσαμε βγαίνανε απο τη φαντασία. Στο δεύτερο ήταν λίγο διαφορετικά. Κυρίως ως προς το «παραπλανητικό» ας πούμε της υπόθεσης. Για παράδειγμα το “My Spirit Will Go On” δεν έχει να κάνει με δράκους, καμία σχέση. Και τώρα ακόμα έχουμε μερικούς τίτλους που αλλού σε πάνε οι τίτλοι και αλλού καταλήγεις όταν διαβάσεις τους στίχους. Ας πούμε “Operation Ground And Pound”, “Body Breakdown”. Μπορείς να σκεφτείς 2 διαφορετικές ιστορίες για το καθένα, αλλά εμείς τα γράφουμε με το δικό μας τρόπο. Το κάναμε επίτηδες ώστε να αφήσουμε τον οπαδό να καταλάβει μόνος του το νόημα, χωρίς να του το υποδείξουμε εμείς. Να σκεφτεί λίγο το στίχο μας. Στο τέλος όταν διαβάσεις τους στίχους, σου φαίνεται λογικός και ο στίχος.

Και ποιός είναι υπεύθυνος για τους στίχους;

VP: Ο Sam κυρίως.

Όποιος γράφει τους στίχους γράφει και τη μουσική;

VP: Βασικά όποιος γράφει τη μουσική ξεκινάει και τους στίχους. Και μετά τους αλλάζουμε όπως αλλάζουν όλα στην περίοδο των 6 μηνών των αλλαγών (γέλια)! Όλα αλλάζουν.

Τί είναι αυτό που κατα τη γνώμη σας κάνει μερικούς οπαδούς να μης τους αρέσετε;

HL: Μάλλον η υπερβολική ταχύτητα. Λένε “ώπα... που είναι τα mid tempo κομμάτια”. Ίσως το κάτι το διαφορετικό της μουσικής μας απο αυτό που έχουν συνηθίσει.

Νομίζω ότι το κύριο μέρος των οπαδών σας είναι οι power-άδες.

HL: Νομίζεις; Στην Αγγλία συμβαίνει το αντίθετο. Πυρήνας μας είναι οπαδοί του punk rock, των SLIPKNOT, των LIMP BIZKIT. Emo οπαδοί.

Emo οπαδοί;

HL: Ναί, ναί! Εϊναι πολύ παράξενο. Το κοινό μας στην Αγγλία έχει απο τους power-άδες μέχρι death-άδες, blacksters. Αν έρθεις σε σόου μας στην Αγγλία θα δείς ακόμα και άτομα σε pit, δίπλα άλλους απλά να κουνάνετο κεφάλι πάνω-κάτω και άλλους πιο πέρα, ακόμα και μεγαλύτερους σε ηλικία, απλά να αράζουν με το ποτό τους.

Δεν έχετε κουραστεί καθόλου απο όλα αυτά τα ταξίδια, περιοδείες, promo αυθημερόν ταξίδια, ηχογραφήσεις για το νέο άλμπουμ.

VP: Είναι υπέροχα φίλε μου! Αυτό ονειρευόμασταν και το όνειρο έγινε πραγματικότητα.

Ταξιδεύεις σε τόσες χώρες και δεν καταφέρνεις να δείς καμία απο αυτές.

VP: Βλέπουμε τα πουλιά, τα δέντρα (γέλια)! Όσα χρειαζόμαστε.

HL: Κουραζόμαστε σωματικά, αλλά όχι πνευματικά. Αλλά αυτό είναι η μπάντα, το όνειρο. Δεν μπορώ να καταλάβω τις μπάντες που παραπονιούνται γι’ αυτό.

Πώς και δεν κυκλοφορείτε singles ή ακόμα και Japanese editions με bonus κομμάτια;

VP: Δε μας αρέσει αυτό το πράγμα. Το θεωρούμε ανούσιο. Να βγάλουμε ένα CD με 4-5 διαφορετικές εκτελέσεις ενός κομματιού. Radio edit, promo edit, τα πάντα edit. Δε θέλουμε να παίξουμε στο ράδιο. Αν παίξουμε, ας παίξουμε με τα 8λεπτα κομμάτια μας.

Λίγο δύσκολο αυτό.

HL: (γέλια) Πολύ! Μια φορά προσπαθήσαμε... προσπαθήσαμε πραγματικά να κάνουμε edit σε ένα κομμάτι μας. Προσπαθήσαμε για το βίντεο.

Και τα καταφέρατε;

HL: Ναί. Απο 8 λεπτά το κάναμε 5.

Bγάλατε σόλο;

HL: Ναί. Δε μπορείς να κάνεις edit σε κομμάτι μας και να ακούγεται ακόμα όπως πρέπει και να διαφέρει. Το να μην έχει σόλο είναι πλέον κλασικό. Εμείς προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τουλάχιστον τα χαρακτηριστικά μας στοιχεία.

Ποιά ήταν τα πρώτα σας ακούσματα;

HL: Εγώ απο πιτσιρικάς ξεκίνησα με ροκ. Τα πρώτα μου άλμπουμ ήταν των BON JOVI και των EUROPE. Γούσταρα τα σόλο! (σ.σ. έεελα...)

VP: Εγώ MALMSTEEN. Ακόμα και τώρα. Και DEVIN TOWNSEND. Κυρίως λόγω όλων των θορύβων και των ήχων που χρησιμοποιεί. Ήταν και η πρώτη συναυλία που πήγα στη ζωή μου. Steve Vai με Devin Townsend.

Έχετε κι άλλα projects ή δεν υπάρχει χρόνος;

HL: (γέλια) Μηδέν χρόνος φίλε μου. Life in the ruins! Ούτε κοπέλα δε μπορούμε να βγάλουμε! Όλα τα μέλη των DRAGONFORCE είναι διαθέσιμα για όποιες ενδιαφέρονται. Μοιάζει με αγγελία στο ROCK HARD (τρελά γέλια). Να βάλετε μια στήλη singles με την αγγελία μας (γέλια).

Μια χαρά... δώστε μου τα τηλέφωνά σας και τα βάζουμε κι αυτά.

VP: Τα mail μας είναι διαθέσιμα! (γέλια)

ΟΚ παιδιά. Κλείστε τη συνέντευξη όπως εσείς θέλετε.

VP: Θα ήθελα να πώ στις Ελληνίδες ότι είμαστε καλά παιδιά και να έρθουν να μας γνωρίσουν! Δε θα το δημοσιεύσεις αυτό έτσι;

Θα το δημοσιεύσω...

VP: (γέλια) Τότε κάνε το... όλες οι κοπέλες να ακούνε τις μητέρες τους και να μένουνε στο σπίτι μήπως και μπλέξουνε με τίποτα αλήτες.

HL: OK... φτάνει με τις κοπέλες! (γέλια) Ευχαριστούμε πραγματικά για την υποστήριξη και ελπίζουμε να σας αρέσει και το νέο μας άλμπουμ. Αν και είμαστε σίγουροι γι’ αυτό! (γέλια)