H τρίτη φετινή διοργάνωση live από τη Bowel Of Noise Records μας επεφύλασσε μια ευχάριστη έκπληξη που δεν ήταν άλλη από την αυξημένη προσέλευση του κοινού στο 7Sins (ναι είναι το γνωστό κλαμπ στη Γαμβέττα που πάλι άλλαξε όνομα!).

Τη βραδιά άνοιξαν οι OMEGA σε ρυθμούς VENOM (κυρίως), BATHORY και HELLHAMMER (μπάντες, τις οποίες διασκεύασαν εξάλλου) υπενθυμίζοντάς μας ότι το black metal ξεκίνησε ακριβώς έτσι, δηλαδή ως μια βλάσφημη εκδοχή του rock’n’roll. Όχι ό,τι πιο φρέσκο, αλλά ας υπάρχει και μια μπάντα που να παίζει κατ’ αυτόν τον απλό αλλά τόσο ουσιαστικό τρόπο, πήξαμε στους πειραματισμούς τελευταία. Σαφώς υστερούν σε ζητήματα προσωπικότητας και δεσίματος αλλά ο χρόνος είναι όλος δικός τους ώστε να βελτιωθούν.

Συνέχεια με τους RAVENCULT, ένα από τα πιο γνωστά εγχώρια σχήματα και των οποίων το ντεμπούτο full-length “Temples Of Torment” έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές. Προσωπικά ομολογώ ότι το θεωρώ ως ένα απλώς καλό δείγμα ελληνικού black metal, αλλά οφείλω να παραδεχτώ ότι live ανέβηκαν πολλά επίπεδα και μας ισοπέδωσαν κανονικά. Απίστευτο δέσιμο, πολύ καλός ήχος, φανταστική απόδοση, έδωσαν περισσότερο βάρος στο metal παρά στο black (εξ’ ου και η απουσία ιδιαίτερου image) και τόλμησαν να παρουσιάσουν πολλά νέα κομμάτια από τον επερχόμενο δίσκο τους. Το γεγονός ότι αυτό δεν επέφερε κοιλιά σε κανένα σημείο του set δείχνει ότι έχουν βρει το δρόμο τους και συνεχίζουν ακάθεκτοι. Εύγε!

Η μεγάλη υπόθεση της βραδίας πάντως παρέμειναν οι Κολομβιανοί (διαμένοντες στις ΗΠΑ) INQUISITION, οι οποίοι μετράνε 20 χρόνια ύπαρξης στο underground της thrash (παλαιότερα) και black (πλέον) σκηνής. Το ντουέτο των Dagon και Incubus έχοντας στο δυναμικό του 4 εξαιρετικά full-lengths (με κορυφαίο όλων το “Nefarious Dismal Orations” του 2007) και μερικά EPs, απέδειξε ότι ακόμα και μόνο με μία κιθάρα και ντραμς μπορείς να δώσεις ένα καταιγιστικό live (όσοι -λίγοι- άλλωστε είχαν παρεβρεθεί σε εκείνο των ΤΗΕ ΟΝΕ τον Απρίλη το ξέρουν από πρώτο χέρι), του οποίου τα thrash σημεία έδωσαν το έναυσμα για ενεργή συμμετοχή του κοινού με moshpits. Επιτέλους, ξεκολλήσαμε λίγο από τη φάση «στρατιωτάκια, αμίλητα, ακούνητα, αγέλαστα»!

Συμπερασματικά, ένα επιτυχημένο underground event που βοηθήκε σημαντικά από την προσέλευση και συμμετοχή του κόσμου και που ελπίζουμε να οδηγήσει σε περισσότερες αντίστοιχες διοργανώσεις. Up the horns!