Υπάρχουν κάποιες συναυλίες που σε καθηλώνουν με τη φαντασμαγορία τους. Συναυλίες όπου το άρτια επιμελημένο show των καλλιτεχνών επί σκηνής σε αφήνει άναυδο και σαν μία ψυχή μαζί με τους χιλιάδες ακόμα θαυμαστές της μπάντας που παρευρίσκονται μετέχεις στην πώρωση, έστω και κάμποσες δεκάδες μέτρα μακριά από την επιβλητική σκηνή.

Για όλους εμάς τους υπόλοιπους ημιπερίεργους, υπάρχουν events όπως αυτό του Σαββάτου της έκτης Φεβρουαρίου. Δε γνωρίζω αν είναι θέμα προσωπικών προτιμήσεων του καθενός, μουσικής παιδείας ή απλά ματαιοδοξίας, μα για ένα μαγευτικό live χρειάζονται κάποια πολύ απλά πραγματάκια: ένα μικρό σανίδι πάνω στο οποίο θα πατάνε κάποιοι μουσικοί που γουστάρουν αυτό που κάνουν, ένα μικρό κοινό έτσι ώστε ο τραγουδιστής να μπορεί να ακούσει ακόμα και τον τελευταίο όταν βήξει, καλή διάθεση και φυσικά την καλύτερη παρέα που μπορείς να έχεις (τον εαυτό σου).

Ναι, φίλτατε (-η), όταν ηχούν οι νότες από τους ενισχυτές η μόνη σου συντροφιά (οφείλει να) είναι ο εαυτός σου, οπότε αν εσύ ζουζουνίζεις ή χαχανίζεις τότε σίγουρα αυτό κάτι σημαίνει. Όχι ότι ενοχλούμαι προσωπικά αλλά είναι κρίμα… Εν πάση περιπτώσει, δε θα επικεντρωθούμε στη συμπεριφορά του κοινού η οποία στο σύνολο της έπιανε τη βάση.

Η πρώτη μπάντα της συνομοταξίας των IN THE WOODS υπό τη σκέπη της Karmakosmetix records που είδαμε ήταν οι GOLDLOG, ο δίσκος των οποίων “Snug As A Bug In A Rug” υπήρξε κεραυνοβόλος έρωτας για τον γράφοντα. Δειλά-δειλά τραγούδησε τις πρώτες νότες η τραγουδίστρια του συγκροτήματος -η γλυκύτατη Ingjerd Kolstad- και έγινε φανερό ότι η αιθέρια φωνή της, με τα ρετρό παιχνιδίσματα ήταν ακόμα τελειότερη live. Ο Ian Kolstad στην ακουστική κιθάρα τη συνόδευε και τραγουδούσε μαζί της, ενώ ο έρωτας πλανιόταν στον αέρα. Πέραν του εξαιρετικού “(K)night Of Protection” στο οποίο ανέβηκε ο Transit, (ex-IN THE WOODS, vocals) να κάνει το ντουέτο με την Ingjerd, η καλύτερη στιγμή του live των GOLDLOG (και της βραδιάς για εμένα) ήταν τα μαγευτικά “Sing Your Song part I, II”.

Η δεύτερη μπάντα που πρόβαλε μπροστά μας ήταν οι STILLE OPPROR, πνευματικό τέκνο του κιθαρίστα των IN THE WOODS, Christer-Andre Cederberg. Οι STILLE OPPROR ήταν η μόνη μπάντα που κρατούσε λίγο από τον παγωμένο αέρα της Νορβηγίας. Πολύ δεμένοι επί σκηνής και με τον Jan Transit να ανεβαίνει πάλι για την guest εμφάνιση (τα εν λόγω groups λόγω των συνδετικών τους κρίκων φτάνουν στα όρια της κολεκτίβας) απέδωσαν άψογα το μελαγχολικό obscure-ίζον rock τους.

Η βραδιά έκλεισε με τους TRANSIT, την μπάντα του –ω τι έκπληξη!- Jan Transit. Η ανατριχιαστική βαθιά φωνή του στην προσωπική του μπάντα βρίσκει την ευκαιρία και εξερευνά κι άλλους δρόμους και τεχνοτροπίες όπως του επιτρέπουν οι κομματάρες από το “Decent Man On A Desperate Moon” του 2008. Δίσκος που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι το soundtrack όλης της «θλιμμένης ψαγμένης συνομοταξίας» που βλέπουμε τριγύρω μας. Αυτούς δηλαδή που ακούνε ό,τι μουσική έχει παιχτεί στον Κόκκινο Κύκλο και τη Δέκατη Εντολή. Αξιοκρατία σου λέει…

Η εμφάνιση των/του TRANSIT έκλεισε όπως αναμέναμε όλοι: με δύο IN THE WOODS τραγούδια, τα οποία έτυχε να είναι από το “Strange In Stereo”... Τα κομμάτια αυτά ήταν το “Ion” και το “Closing In” και αποτέλεσαν την ιδανική κορύφωση για την κλιμάκωση ενός live που ξεκίνησε γλυκά και κατέληξε να βρίσκεται σε επίπεδα τρομαχτικής και συνάμα σκληρής ομορφιάς. Το συγκεκριμένο report θα κλείσει με μια μικρή αναφορά στο χώρο του live, το σχετικά καινούριο Six D.O.G.S. στο Μοναστηράκι το οποίο ερωτευτήκαμε για τον όμορφο –αν και μικρό- χώρο του και για τον τέλειο ήχο που έβγαλε. Μοναδική ένσταση μερικών ήταν οι τιμές στα ποτά, μα προσωπικά προτιμώ να δώσω κάτι παραπάνω για μια Maisel’s Weiss (χεχε).

Μακάρι να υπάρξουν κι άλλες συναυλίες τόσο πανέμορφες στην απλότητά τους που να τις αισθάνεσαι δικές σου όπως αυτή εδώ. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά μόνο έτσι μπορεί να μπει κάποιος/κάτι στην καρδιά σου…