ARCH ENEMYGagarin 205, Αθήνα28/11/2009

Οι ARCH ENEMY ποτέ δεν ήταν μια μπάντα love or hate...Οι underground κύκλοι του ακράιου metal απλά τους μισούν και όλοι υπόλοιποι απλά προσκυνούν. Τα φωνητικά της Αγγελικής είναι, τελικώς, αληθινά και τα αδέρφια Amott σαν άλλοι “διόσκουροι” έχουν αναλάβει να μάθουν το νεανικό κοινό τι εστί πραγματικός “guitar hero”. Η δεύτερη επίσκεψη τους στην Ελλάδα με βρίσκει πριν το live σκεπτικό ως προς την θέση των ARCH ENEMY στο μεταλλικό στερέωμα. Το τέλος της συναυλίας με αφήνει ακόμα πιο σκεπτικό για την δυναμική τους.

Πριν περίπου ένα χρόνο, οι Σουηδοί γέμισαν ασφυκτικά το Gagarin205. Αυτή τη φορά το κοινό ήταν, εμφανώς, κουτσουρεμένο και χλιαρό. Ο μέτριος τελευταίος δίσκος τους, “Rise of the Tyrant”, έκοψε την φόρα του group, ενώ η συλλογή των επανεκτελέσεων στο “The Root of All Evil” album, μάλλον απασχόλησε μόνο τους die hard fans.

Με δυνατό και δεμένο ήχο και setlist βγαλμένο από τα παλιά, οι ARCH ENEMY αυτή τη φορά μου φάνηκαν λιγότερο στημένοι. Τα “Bury Me an Angel, “Demonic Science”, “Enemy Within” και “Silverwing” μας ξετίναξαν με την μελωδική death αθωότητα τους (χα χα χα) και παντού έβλεπες ενθουσιασμένους μαλλιάδες να γουστάρουν “pure melodic death metal”. Σοβαρά, τώρα, η μπάντα “σκότωνε”, πέρναγε στο νεανικό κοινό την δυναμική μουσική της, αλλά και την τεχνική κατάρτιση των μελών της (...έξυπνο το drum solo του Daniel Erlandsson, φο, αισθαντικά τα solos-ιντερλούδια των αδερφών Amott).
<

br>Το τέλος του show ήρθε νωρίς, μετά από μόλις μία ώρα και είκοσι λεπτά. Να πω οτί δεν το περιμέναμε...ψέματα θα πω. Οι Σουηδοί θα πρέπει να επανεξετάσουν το ελιτίστικο στυλ των εμφανίσεων τους, για να μην καταλήξουν να παίζουν τα επόμενα χρόνια μπροστά σε 200 άτομα. Ακόμα και όταν τα albums είναι μέτρια, τα σπουδαία lives δίνουν ώθηση στην μπάντα.