Τελικά η reggae αποτελεί τη χρυσή τομή μεταξύ των διαφόρων ειδών της μουσικής. Έτσι εξηγείται ο πολιτισμικός πλουραλισμός του κόσμου που μάζεψαν οι THE AGGROLITES μαζί με τους LES SKARTOI. Άγιοι του ρασταφανισμού, μεταλάδες, πάνκηδες, εναλλακτικοί και γενικά οι 12 φυλές του μουσικού Ισραήλ απέδειξαν, με το βροντερό παρόν τους στο ξεκίνημα της φετινής συναυλιακής σεζόν, ότι το αθηναϊκό κοινό γουστάρει να βλέπει ποιοτικές reggae/ska μπάντες, ειδικά όσο ακόμη “ο ήλιος λάμπει…”.

Από την αρχή μάλιστα οι LES SKARTOI έκαναν ξεκάθαρη την πορεία που θα πάρει η βραδιά. Η μπάντα που αποτελεί σημείο αναφοράς της ska/rocksteady στον ελλαδικό χώρο απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι όταν πατήσει στο σανίδι σε καταδικάζει να περάσεις καλά. Για τους μη γνώστες να αναφέρω ότι πρόκειται για 10μελή μπάντα (8 μαντράχαλοι και 2 δεσποινίδες που κάλυψαν όλη τη σκηνή του Αn) με 2 τροπονίστες, σαξόφωνο, τρομπέτα μεταξύ των άλλων, “συμβατικών”, οργάνων. Για αυτό έβγαζαν έναν γεμάτο και πλούσιο, αλλά πάνω από όλα αυθεντικό, “καραμουζάτο” reggae ήχο που σε ταξιδεύει.

Έπαιξαν δικά τους κομμάτια και κάποιες διασκευές που κάλυψαν όλα τα παρακλάδια του ήχου αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στο κοινό που εμφανώς περνούσε πολύ καλά και λογικά επιδόθηκε σε θερμό χειροκρότημα. Ενώ στο τέλος ήθελε και λίγο ακόμη, παρά το γεγονός ότι έπαιξαν μια ώρα γεμάτη. Από το δικό τους υλικό, που όλο κινείται σε υψηλό επίπεδο, μου άρεσαν ειδικότερα τα “Salt City Ska”, “When I’m with You” (sexy και όποιος αντέξει!!!), “Ska Radio” ενώ από τις διασκευές την παράσταση έκλεψε το “Rocksteady” της Aretha Franklin με τα φωνητικά να αποδίδονται εντυπωσιακά και καθηλωτικά. Να αναφέρω ότι οι LES SKARTOI πρόσφατα κυκλοφόρησαν το debut δισκάκι τους. Τσεκάρετε το ν ‘ αγιάσετε!!!

Στη συνέχεια περάσαμε στο κυρίως πιάτο με τους THE AGGROLITES να κάνουν μια εμφάνιση που σίγουρα ικανοποίησε και τους πιο απαιτητικούς των παρευρισκομένων. Με απίστευτη ενέργεια και καλή διάθεση δημιούργησαν κατάλληλες συνθήκες για μαζική συμμετοχή του κόσμου σε ατελείωτα χορευτικά λικνίσματα, άλλα με πολύ, άλλα με λιγότερη χάρη όλα όμως με σκοπό το να περάσουμε καλά. Σε αυτό μέγιστο μερίδιο φέρει η μπάντα με τη συνεχή κίνηση, ειδικά ο Brian Dixon ήταν υπερκινητικός με τη κιθάρα του, αλλά και την επικοινωνιακή ιδιοσυγκρασία της, εκφραζόμενη μέσω του Jesse Wagner. Την παράσταση όμως την έκλεψε ο Roger Rivas στα πλήκτρα με την αποστομωτική τεχνική του. Μιλάμε ο τύπος έδωσε ρέστα και ο τρόπος με τον οποίο “σφαλιάριζε” το Hammond του εντυπωσίασε.

Αλλά και από το setlist θέλω να πιστεύω ότι δεν έμεινε κανείς παραπονεμένος αφού στις 2 και κάτι ώρες που έπαιξαν φρόντισαν να μας χαρίσουν δικές τους κομματάρες, αλλά και αγαπημένες διασκευές. Ξεχώρισαν τα “Mr. Misery”, “Firecracker”, “Dirty Reggae”, “Free Time”, “Funky Fire” και “The Sufferer” που συνοδεύτηκαν από αποθεωτικές αντιδράσεις του κοινού. Οι διασκευές από την άλλη “στριμώχθηκαν”, όπως πάντα, σε ένα χρονικά πελώριο encore. Μεταξύ των πολλών που ακούσαμε συγκράτησα τους ύμνους “Skinhead Moonstomp” (SYMARIP) και “Monkey Man” (MAYTALS). Βέβαια την παράσταση έκλεψε το κομμάτι που σημαίνει το τέλος κάθε εμφάνισης των THE AGGROLITES. Το “Don’t Let Me Down” (BEATLES) προκάλεσε ντελίριο στους παρευρισκόμενους που φώναζαν όσο πιο δυνατά μπορούσαν τους στίχους, ακόμη και όταν τελείωσε to live για αρκετά λεπτά!!! Πραγματικά ωραίες στιγμές…

LINKS:
www.myspace.com/lesskartoi
www.myspace.com/theaggrolites
www.myspace.com/venerateindustries