Παραδόξως, είχαν κυκλοφορήσει πολλές φήμες για ακύρωση του live λόγω χαμηλής προπώλησης, παρότι το πακέτο Sabbat-Entombed-Exodus “βρωμούσε” ξύλο, riffs, haedbanging και ρεμαλοκατάσταση γενικώς. Παρά τις ανησυχητικές φήμες, στις 19:00 (που είχε οριστεί ως ώρα έναρξης της συναυλίας), είχαμε μαζευτεί καμιά 400αριά άτομα που περιμέναμε ν’ ανοίξει η πόρτα στοιβαγμένοι σαν ποντίκια. Κατά τις 20:00 (η πόρτα άνοιξε - ουάου!) το Gagarin είχε αρχίσει να γεμίζει αισίως…

Οι SABBAT λίγο αργότερα με τον αξιαγάπητο Martin Walkyier έδωσαν το έναυσμα για μια αξέχαστη βραδιά! Να γράψω ότι μας “ζέσταναν” θα ήταν πολύ μετριοπαθές, αφού από τις πρώτες νότες του “Cautionary Tale” ένα μεγάλο pit είχε ανοίξει στο κέντρο. Όλα ήσαν άψογα, ο Martin ομιλητικός, o Andy Sneap με τον Simon Jones ζωντανές riff-ομηχανες, ο ήχος διαυγής, μία ένσταση μόνο για τα drums που ακούγονταν σαν κουβάδες. “The Church Bizarre”, “The Clerical Conspiracy”, “Do Dark horses Dream Of Nightmares?”, “The Best Of Enemies”, “I for an Eye”, “How The Mighty Have Fallen?”, “Behind The Crooked Cross” (αχ...θυμήθηκα ότι ελπίζαμε για Slayer στο Rockwave!) κάποια από τα κομμάτια που ακούσαμε. Μια ώρα κι ένα τέταρτο τους χορτάσαμε!!

Οι ENTOMBED είναι ο βασικός λόγος που ανυπομονούσα γι’ αυτό το live… και δεν με απογοήτευσαν διόλου! Με εξέπληξαν, αντιθέτως, με το πλήρες setlist που φάγαμε στη μάπα… η μια κομματάρα μετά την άλλη: “Eyemaster”, “Serpent Saints”, “Crawl”, “When In Sodom”, “Revel In Flesh”, “Supposed To Rot”, “Night Of The Vampire”, “Stranger Aeons”, “Left hand Path”, “Sinners Bleed”, “Out Of Hand”, “I For An Eye”, “Chief Rebel Angel”, “Demon”, “Wolverine Blues”, “Abnormally Deceased”… Τα κεφάλια μας ήταν έτοιμα να εκσφενδονιστούν, ο L.G Petrov ήταν λιώμα από το πιοτό και χαμογελούσε σαν νήπιο, ο ήχος ήταν σάπιος και ένας δίμετρος τυπάς περνούσε συνέχεια πάνω από τα κεφάλια μας… old school καταστάσεις!! Η έλλειψη της δεύτερης κιθάρας πάντως είναι αισθητή. Uffe, come back!

Τα live των EXODUS έχουν μια παράδοση: κοινό και μπάντα τα σπάμε (…και μύτες, χέρια κτλ) και φεύγουμε!! Με το κτήνος Nick Barker πίσω από τα drums να κανονιοβολεί, οι Exodus έσπειραν! Ο Dukes περιττό να δηλώσω ότι είναι σκέτος σάτυρος..! Συνεχώς μας έβριζε (ειδικά για έναν καημένο που τόλμησε να ομολογήσει ότι έχει κατεβάσει το τελευταίο album είπε να του χιμήξουμε!) για να μας τσιτώσει, “τσαντίστηκε” όταν του τραγουδήσαμε ...happy birthday... και φάνηκε να το ευχαριστιέται περισσότερο όταν του είπαμε ένα “fuck you, Rob Dukes” μετά από παρακίνηση του Gary Holt.

Ως αναμενόμενο ακούσαμε περισσότερο… the old stuff, συγκεκριμένα σχεδόν όλο το “Bonded By Blood” (“Piranha”, “And then There were None”, “Metal Command”, “A Lesson In Violence”), “Last Act of Defiance”, “Fabulous Disaster”, “Brain Dead” (πόσο θα προτιμούσα να τα είχα ακούσει από τον Steve Souza!) και encore: “Bonded By Blood”, “The Toxic Waltz” (εδώ μας έπαιζαν άσχετα riffs πριν το κομμάτι πάλι για να μας τσαντίσουν - τελικά είχε αποτέλεσμα η προσπάθεια τους : όταν το riff του “Motorbreath” μεταμορφώθηκε στο “Toxic Waltz” άνοιξε το μεγαλύτερο pit που έχω δει σε κλειστό χώρο) και (από)τελείωμα “Strike Of The Beast”. Κατά τα λοιπά, “44 Magnum Opus”, “Children Of A Worthless God”, “Iconoclasm”, War Is my Shepherd”. Όλοι ξέρουμε που γέρνει η ζυγαριά χωρίς να θέλω να διασπάσω την δισκογραφική συνέχεια τους. Τα κόκαλα στο γύψο τώρα και άντε γεια!!!

Next time, fuckers!