Μονό δύο τραγούδια πρόλαβα δυστυχώς από τους NYNE (μα καλά, γιατί το εισιτήριο έγραφε ώρα έναρξης 21:00 και η αφίσα 19:30;). Απ’ότι άκουσα industrial/ black παίζουν, οπότε άσχετοι και με τους headliners και με τα γούστα μου! Μια χαρά επαγγελματίες ήσαν στην σκηνή (sorry αλλά δεν παίζει να κατάλαβα πάνω από 2-3 λεξεις από τους στίχους!) αλλά το κοινό ήταν παγωμένο.

“Ξυπνηστεεεεε!” μας φώναζε ο τραγουδιστής (τα μεγάλα στομάχια κάνουν τα γερά λαρύγγια) του δευτέρου support, NORDOR. Δυστυχώς, έπαιζαν στο κοινό των SEPTICFLESH και όχι των SUFFOCATION, ώστε να κάνουν αίσθηση!! Δεν γνωρίζω τίτλους των κομματιών που εκτέλεσαν, αλλά τις βρήκα καλές τις συνθέσεις τους. Με ακόμα καλύτερο ήχο, θα ακουγόταν καθαρότερα η τεχνική τους κατάρτιση... Αν έπαιζαν κάποια διασκευούλα, ίσως κάποιος να ξυπνούσε..

Τρίτο “άκυρο” support οι grincorαδες SLAVEBREED. Εδώ κάποια κεφάλια άρχισαν να κουνιούνται με τον in your face ήχο τους και τα –προφανώς- σύντομα τραγούδια. Έπαιξαν κυρίως από το καινούριο τους album, "Pain Syndicate". Δεν έχω ασχοληθεί με το grind, αλλά μου ακουστήκαν αξιοπρεπέστατοι. Ήταν στατικοί στη σκηνή, με εξαίρεση τον τραγουδιστή (γεια σου, ρε Λαμπρούκο τσαχπίνη!).

Κι επιτελούς παρουσιαστήκαν οι SEPTICFLESH στη σκηνή και το γεμάτο Gagarin τους υποδέχτηκε με ενθουσιασμό! Έναρξη λοιπόν με “Unbeliever”… που είναι οι κιθάρες, οέο; Κλασικό Gagarin με προβλήματα ήχου. Οι Flesh πάντως τα έδωσαν όλα! O Σπύρος περιττό να πω ότι είναι φοβερός στα live, πολύ θεατρικός και δε σταματάει το headbanging! “Chaostar” εν συνεχεία, με βελτιωμένο κάπως τον ήχο...

Το -στοιχειώδους διαρκείας θα έλεγα- setlist αποτελείτο μονό από τα τρία τελευταία τους albums, με το εκπληκτικό “Communion” , όπως ήταν αναμενόμενο, να έχει την τιμητική του και τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα από το κοινό: “We, the gods”, “Communion”, “Lovecraft’ s death” , “Annubis””(πανικός!), “Persepolis” (μαζί με το “Science” το ακούσαμε για encore). Φυσικά και δε θα παρέλειπαν τα: “Sumerian daemon”, “Faust”, "Red code cult”, “Virtues of the Beast” από το album που τους καθιέρωσε οριστικά ως μπαντάρα και είχε προκαλέσει θλίψη σε εμάς τους μικρότερους ότι δε θα ακούγαμε ποτέ τα τραγούδια του live , μετά τη διάλυση τους.

Η αλήθεια είναι ότι είχα μεγάλες προσδοκίες... Περίμενα να υπάρχει κάποια γυναικεία παρουσία live για τα backing vocals, έστω περισσότερα προηχογραφημένα μέρη... Περίμενα να βγουν οι μοιρολογίστρες να κάνουν show… Δεν πειράζει όμως. Την επόμενη φορά που θα έχουν γίνει μπάντα ακόμα μεγαλύτερου μεγέθους, ελπίζω να τους δούμε στο full!!