H αγία Venerate Industries έκανε πάλι το θαύμα της και έφερε ένα διαγαλαξιακής αίγλης “πακέτο” και το Avopolis.Metal ήταν αδύνατον να μην δώσει το παρόν.

Πρώτοι στην σκηνή του An ανέβηκαν οι κορυφαίοι GREET THE DEAD (μέλη από INTO THE GORE (RIP), KVAZAR, SKLIROTIKZ, ΔΙΧΑΣΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ) από την Θεσσαλονίκη. Η μπάντα με έχει αναγκάσει να περνώ ώρες ολόκληρες μπροστά στον υπολογιστή μου ακούγοντας τα κομμάτια που έχουν στο myspace τους και για αυτό φρόντισα να είμαι νωρίς στο An. Αν και ήταν λίγο σφιγμένοι, ίσως λόγω των αλλαγών στο line-up, όταν έχεις ύμνους όπως τα “Like Burning Birds of Restlessness”, “Greet the Dead” είναι αδύνατον να μην κάνεις εντύπωση και να προκαλέσεις θετικά σχόλια. Προσωπικό κόλλημα τα γαμάτα φωνητικά που πραγματικά είναι ιδανικά για το συναισθηματικά φορτισμένο crust τους. Ελπίζω να κυκλοφορήσουν σύντομα το debut album τους και να κατεβαίνουν όσο το δυνατόν πιο συχνά Αθήνα για live.

Κοινώς η συναυλία άνοιξε ιδανικά. Όσο για την συνέχεια, δεν υπάρχουν λόγια. DEAD VOWS, σουηδικό hardcore/punk και ξερό ψωμί. Οι τύποι παίζουν τέρμα γκαζωμένο, σκατόψυχο hardcore και είναι η ευρωπαϊκή απάντηση στους CURSED. Με δύο μορφές, true 80s πάνκηδες, για κιθάρα και μπάσο τα ισοπέδωσαν όλα και δεν άφησαν περιθώρια αμφισβήτησης. Επιπλέον ο Henrik στα φωνητικά ξεχωρίζει για το πάθος και την αυθεντικότητα του. Συνεχής κίνηση και γενικότερο ξεχαρβάλωμα κέρδισαν εμφανώς το κοινό που γούσταρε και τους απέδωσε το χειροκρότημα που αξίζουν. Κομματάρα το “We Are All Judas”. Τσεκάρετε οπωσδήποτε το τέλειο debut album τους “BAD BLOOD”.

Η συνέχεια ήταν να πω την αλήθεια αναμενόμενα καλή αφού οι DOOMRIDERS βγάζουν αυτήν την αμερικανική τελειότητα και τελειομανία. Ήχος γυαλί, εκτέλεση με περίσσεια ενθουσιασμού και αλάνθαστη. Rock ψυχή και Core ειλικρίνεια, έτσι απλά. Ο κόσμος τους υποδέχθηκε θερμά, όπως αρμόζει σε μια μπάντα που ήδη με μόνο έναν δίσκο πρέπει να θεωρείται τεράστια. Όχι γιατί είναι η μπάντα του μπασίστα των CONVERGE αλλά γιατί έχουν υλικό που θέτει κεφάλια σε αρμονική ταλάντωση χωρίς απόσβεση!!! Ενθουσιασμένοι από την υποδοχή τα έδωσαν όλα και μάγεψαν με κομμάτια όπως τα “Black Thunder”, “The Long Walk”, “Ride or Die” κ.α. Κορυφαία στιγμή το υπερ-πελώριο “Sirens”. Έπαιξαν και ένα καινούργιο κομμάτι που έδειξε ότι και ο νέος δίσκος θα είναι δισκάρα, όπως το “Black Thunder”. Μετά τους DOOMRIDERS έβλεπες μόνο χαμογελαστές φάτσες που επιβεβαίωναν το αξιόμαχο της εμφάνισης τους, άρα το παραπάνω δεν είναι οπαδικός παροξυσμός.

Για το τέλος το menu είχε DISFEAR. Με το που ξεκίνησαν μας έδιναν την μία “σφαλιάρα” μετά την άλλη και έδειξαν ότι η πρώτη τους εμφάνιση εδώ θα ευχαριστήσει τους πάντες. Αρχή με “Get it off” και “Fiery Father” και ο Lindberg αποδεικνύει για ακόμη μια φορά στο ελληνικό κοινό (μετά την εμφάνιση προ ετών με THE GREAT DECEIVER) ότι τελικά το hardcore του πηγαίνει περισσότερο. Έτσι, κινείται συνεχώς, σιγοντάρει τους υπόλοιπους, κάνει πάσα το μικρόφωνο στο κοινό και αυτό ξεσαλώνει με singalongs και stagediving στο έπακρο. H μπάντα το διασκεδάζει και όλοι περνάμε καλά, μαζί με τους DEAD VOWS να παρακολουθούν από το πλάι. “The Horns”, “Misanthropic Generation” με προβλήματα στην κεφαλή της κιθάρας του Uffe, ο οποίος να σημειώσω ότι έκανε πολύ καλά δεύτερα φωνητικά, “A Thousand Reasons”, “Testament”, “Powerload”, “Forced to Conform” κ.α. έδειξαν τον best of χαρακτήρα της περιοδείας. Αντάξιοι των προσδοκείων μας και γενικά αυτοκρατορικοί. Με μια λέξη ΆΨΟΓΟΙ.

Όπως είναι αυτονόητο μιλάμε για μια από τις πιο πλήρεις συναυλίες της χρονιάς με κορυφαία συγκροτήματα να τα δίνουν όλα. Στα συν οι μικρές σχετικά καθυστερήσεις στις αλλαγές των συγκροτημάτων και οι πλήρεις πάγκοι με κάθε λογής καλούδια. Τώρα για το ποιος έκλεψε την παράσταση δεν είμαι σίγουρος. Πάντως αγόρασα cd και t-shirt DEAD VOWS!!!